Australische harper, ook bekend als stringhalt, is een neurologische aandoening bij paarden die gekenmerkt wordt door onwillekeurige en abnormaal overdreven samentrekkingen van de strekspieren van de achterbenen. Hoewel deze aandoening zeldzaam is, heeft het een aanzienlijke invloed op de motoriek en het algemene welzijn van de getroffen paarden. Deetiologie van Australian Harper blijft onzeker, maar experts vermoeden milieu-, toxische en voedingsfactoren. Een nauwkeurige diagnose is cruciaal voor het juiste beheer en de juiste behandeling van deze ziekte.
Hoe ziet Australian Harper eruit?
Harper is eenaandoening van hetbewegingsapparaat van het paard en is eerder een atypische beweging van de achterbenen dan een echte kreupelheid. Het komt in twee vormen voor: de klassieke vorm, vaak gelinkt aan trauma aan het kanon, en Australische harper, waarvan de oorzaken niet goed bekend zijn.
Harpers worden gekenmerkt door onwillekeurige hyperflexie van de achterpoten. De klassieke vorm, meestal unilateraal, treedt op na een impact op het dorsale oppervlak van het kanon. De Australische vorm, die bilateraal is, is te wijten aan een distale axonopathie van de fibulaire zenuwen, waardoor de myotatische reflexboog wordt geremd. De ledematen kunnen verschillend aangedaan zijn. Deze vormen worden onderscheiden door epidemiologisch onderzoek.
De epidemiologie van de klassieke vorm bestaat uit geïsoleerde gevallen, terwijl de Australische vorm epizoötisch is. Hoewel het al meer dan een eeuw bekend is in Australië, wordt het nog steeds slecht begrepen. In Frankrijk deed zich een toename van het aantal gevallen voor na de hittegolf van 2003.
Australische harper uit zich door hyperflexie, vaak plotseling en bilateraal tijdens het reizen, met verschillende gradaties van ernst:
- I: Hyperflexie tijdens achterwaartse bewegingen, bochten of stress.
- II: Verschijnt in stap of draf, geaccentueerd bij achterwaartse bewegingen of scherpe bochten.
- III: zichtbaar in stap en draf, moeite met achteruitgaan of draaien.
- IV: Overdreven hyperflexie, de achterbenen raken de buik.
- V: Huppelende beweging, hyperflexie enkele seconden volgehouden.
Ernstige gevallen kunnen leiden tot amyotrofie van de achterhand. De Australische harper kan ook laryngeale hemiplegie veroorzaken, wat kan leiden tot dauwklauwen. De diagnose is gebaseerd op epidemiologische en klinische criteria, bevestigd door elektromyografie van de laterale strekspier van de vinger.
Wat veroorzaakt deze ataxie?
Na de hittegolf van 2003 was er in Frankrijk een toename van het aantal gevallen van Harper’s ataxie, die voorheen sporadisch voorkwamen. De enige gemeenschappelijke factor in de gemelde gevallen was de aanwezigheid van wortelkruid (Hypochaeris radicata) in de weiden waar de getroffen paarden graasden.
Dit onkruid, dat goed gedijt op droge grond, woekerde in Zuid-Frankrijk na de droogte van 2003. Dit suggereert een toxische etiologie gekoppeld aan de opname van wortelpaardenklauw, waarvan de toxiciteit varieert afhankelijk van bepaalde factoren, zoals de synthese van toxische secundaire metabolieten.
Harperepizoötieën hebben zich echter ook voorgedaan in weiden zonder de aanwezigheid van beworteld stekelvarken . Dit wijst erop dat de opname van deze plant de ziekte bevordert zonder de enige oorzaak te zijn. Onderzoekers houden ook rekening met andere factoren, zoals mycotoxinen of voedingstekorten.
De meest waarschijnlijke oorzaak blijft vergiftiging met wortelkruid, wat distale axonopathie veroorzaakt. Experts hebben de aanwezigheid van deze plant opgemerkt in de graasgebieden van de getroffen paarden. Andere, nog niet geïdentificeerde oorzakelijke factoren kunnen echter ook bijdragen. Onderzoekers suggereren debetrokkenheid van mycotoxinen, mogelijk aanwezig in endofytische schimmels van porcini of andere planten. In Australië valt het hazenseizoen samen met een piek in de incidentie van ziekten die geassocieerd worden met mycotoxinen.
Focus op bewortelde porcini
Hypochaeris radicata, of gewortelde porcella, is een vaste kruidachtige plant uit de Asteraceae-familie. Hij wordt tussen de 30 en 70 cm hoog. De plant komt oorspronkelijk uit Europa, de Maghreb en het Nabije Oosten en valt op door zijn ruwe rozetvormige bladeren en paardebloemachtige gele bloemhoofdjes. Deze plant groeit in velden, weilanden en soms in stedelijke gebieden.
De plant komt veel voor in gazons, begraasde weiden en heidevelden en is bestand tegen maaien en vertrappen. Eetbaar, wortelporselein wordt gebruikt in salades of gekookt. Geroosterde wortels kunnen worden gebruikt als koffiesurrogaat.
De plant is echter giftig voor paarden en veroorzaakt spasmen en ernstige hyperflexie van de achterbenen, bekend als de Australische harper. De giftigheid van deze plant wordt toegeschreven aan omgevingsfactoren, versterkt door de aanwezigheid van mycotoxinen en voedingstekorten.
Recente studies tonen aan dat geworteld biggenkruid een gunstige, maar niet voldoende factor is in de ontwikkeling van het syndroom van de Australische hazenrug. Onderzoekers vermoeden een oxidatieve aanval op het centrale zenuwstelsel, wat leidt tot degeneratieve laesies in de zenuwen die de spieren van de achterpoten aansturen.
Hoe kan deze aandoening worden behandeld?
Omdat de exacte oorzaken van harper nog onzeker zijn, is de behandeling voornamelijk symptomatisch. De behandeling van klinische symptomen bestaat uit het toedienen van spierverslappers en kalmerende middelen zoalsacepromazine om stress en agitatie te verminderen. Fenytoïne, een anti-epilepticum, kan de symptomen van Harper verminderen. Het gebruik op lange termijn is echter beperkt door het ontbreken van een gespecialiseerd farmaceutisch middel voor paarden.
Chirurgische behandeling, met name tenectomie van de laterale strekspier van de vinger, wordt soms toegepast, vooral bij de klassieke vorm. Hoewel omstreden, hebben sommige onderzoeken positieve resultaten laten zien. Echter, spontane remissie, die vaak lang duurt, blijft de meest effectieve oplossing. Aangetaste paarden moeten verwijderd worden uit weiden met bewortelde varkens. Ze moeten in een beter onderhouden omgeving worden geplaatst.
In het geval van hardnekkige laryngeale disfunctie kan het herstel langer duren. Fenytoïne kan een snelle verbetering geven, maar de klinische symptomen kunnen terugkeren nadat de behandeling is gestopt. Infusies zijn niet effectief voor deze chronische intoxicatie. Drainagekuren en antioxidanten kunnen de conditie van het paard ook verbeteren. Kalmte is cruciaal om te voorkomen dat de symptomen verergeren.
Onderzoeken tonen aan dat myotenectomie hyperflexie aanzienlijk kan verminderen bij de meerderheid van de behandelde paarden, waarbij geen terugval wordt waargenomen na de operatie.
Wat zijn de preventiemiddelen?
Voorkomen in plaats van genezen is essentieel.Het identificeren en vernietigen van bewortelde varkens in weiden waar paarden grazen is de meest effectieve manier om het risico op vergiftiging te beperken.
Omdat de plant een sterk ontwikkeld wortelstelsel heeft, is hij moeilijk met de hand te vernietigen, zelfs in weiden met een lichte kolonisatie. De meest effectieve methode is om de weiden te behandelen met een herbicide of om ze om te keren en opnieuw in te zaaien als ze te arm zijn.
Als varkenspest wortel heeft geschoten in je weiden, is het van vitaal belang om alle paarden, besmet of niet,weg te houden van besmette percelen. Vermijd het laten grazen van paarden op arme weiden, vooral tijdens droge periodes. Houd paarden uit voorzorg weg van gebieden waar gewortelde varkenspest voorkomt. Vermijd begrazing op verarmd land om te voorkomen dat dieren planten binnenkrijgen die ze normaal niet zouden eten.
