Spikelets, de kleine zaadjes van grassen, kunnen een echt gevaar vormen voor onze viervoeters. Ze zijn vaak onzichtbaar en onopvallend, maar nestelen zich in de vacht en kunnen tot ernstige complicaties leiden als ze niet op tijd worden ontdekt.
Wat zijn spikes?
Aartjes zijn droge grasaren die kenmerkend zijn voor planten uit de families Poaceae en Cyperaceae. Ze zijn bijzonder gevaarlijk voor dieren door hun structuur, waardoor ze zich gemakkelijker aan de vacht kunnen vasthechten. Eenmaal vastgehecht, kunnen de stekels de huid of lichaamsopeningen van het dier binnendringen , wat tot ernstige complicaties kan leiden.
Het bijzondere aan aartjes is dat ze zich kunnen vasthechten aan de kleding en het haar van dieren, vooral van langharige of krullende honden en katten. Spikelets zijn vaak onzichtbaar voor het blote oog, waardoor ze moeilijk op te sporen zijn. Deze kleine zaadjes kunnen hun weg vinden naar pootkussentjes, oren, neusgaten, ogen en zelfs het genitale of anale kanaal. Door hun spitse vorm kunnen ze de huid doorboren en verder het lichaam van het dier binnendringen.
De aanwezigheid van aartjes is vooral hoog in de lente en zomer, wanneer de grassen volgroeid zijn. Spikelets zijn te vinden in velden, gazons en zelfs tuinen. Eenmaal vastgehecht aan het dier beginnen ze hun reis door het weefsel, waarbij ze abcessen, fistels en andere ernstige laesies veroorzaken. Het is belangrijk om waakzaam te zijn en de vacht van je huisdier regelmatig te inspecteren, vooral na een wandeling in de buitenlucht.
Wat zijn de tekenen van infiltratie van aartjes?
De symptomen van een aartjesinfectie kunnen variëren afhankelijk van waar de aartjes zich in het lichaam van het dier bevinden. Het is belangrijk om alert te zijn op ongewone symptomen, want snel ingrijpen kan ernstige complicaties voorkomen.
- Herhaald niezen: als de aartjes de neus binnendringen, kan het dier vaak niezen, soms in combinatie met neusbloedingen. Deze symptomen zijn alarmerend en vereisen een dierenartsconsult.
- Oogproblemen: Een stekelvarken in het oog kan leiden tot een rood of waterig oog. Het dier kan knipperen, in zijn oog wrijven of zelfs zijn oog dichthouden. Deze symptomen kunnen duiden op een hoornvlieszweer, die onmiddellijk behandeld moet worden.
- Schudden met de kop: Als er een aartspunt in het oor komt, kan het dier krachtig met zijn kop schudden en vaak krabben. Dit kan leiden tot ontsteking van de gehoorgang, met het risico op perforatie van het trommelvlies.
- Kreupelheid en overmatig likken: Als de aartjes de kussentjes binnendringen, kan dit zichtbare kreupelheid veroorzaken. De hond of kat kan overmatig kauwen of likken aan de aangetaste plek, waar een klein gaatje met serumuitvloeiing zichtbaar kan zijn.
Neem elk symptoom serieus, want spikelets kunnen diepe en blijvende schade veroorzaken als ze niet onmiddellijk worden behandeld. Raadpleeg een dierenarts zodra deze symptomen zich voordoen.
Hoe wordt de ziekte vastgesteld?
De diagnose van de aanwezigheid van een spikel is vaak ingewikkeld vanwege de kleine omvang van dit vreemde lichaam en zijn vermogen om in het lichaam van het dier te bewegen. Alleen een dierenarts kan de aanwezigheid van een spikel bevestigen door een reeks grondige onderzoeken.
Tijdens het klinisch onderzoek voert de dierenarts eerst een nauwgezette auscultatie van het dier uit. Afhankelijk van de symptomen en de vermoedelijke locatie van de stekel kan verder onderzoek nodig zijn. Tot de meest voorkomende behoren :
- Echografie: Deze beeldvormingstest toont de aanwezigheid van aartjes in zacht weefsel aan, vooral als de aartjes al door de huid zijn gedrongen.
- Endoscopie: endoscopie wordt vooral gebruikt om de luchtwegen en de gehoorgang te onderzoeken en maakt het mogelijk om de aartjes te lokaliseren en soms te verwijderen zonder een grote operatie.
- Fibroscopie: Net als endoscopie maakt deze techniek het mogelijk om inwendige holtes te visualiseren en de aanwezigheid van aartjes vast te stellen in moeilijk bereikbare gebieden, zoals de bronchiën of de geslachtsorganen.
Afhankelijk van de locatie en diepte van de spikelet kan een röntgenfoto nodig zijn om eventuele complicaties op te sporen, hoewel de spikelets zelf zelden zichtbaar zijn op standaardbeeldvorming. De diagnose moet nauwkeurig zijn om onnodige ingrepen te voorkomen en een effectieve verwijdering van de aartjes te garanderen.
Hoe kom je van een aartje af?
De belangrijkste behandeling voor een spikelet is het verwijderen van het vreemde lichaam uit het lichaam van het dier. Afhankelijk van de locatie van de aartspunt kan de procedure meer of minder complex zijn.
De dierenarts gebruikt een lichaamsvreemde tang of een otoscoop om de stekel uit toegankelijke gebieden te halen, zoals het oor of het oog. De procedure wordt onder verdoving uitgevoerd om pijn of stress voor het dier te voorkomen. In sommige gevallen verwijdert hij de stekel zonder verdoving als het dier rustig blijft en de stekel gemakkelijk bereikbaar is.
Als de aartjes zich echter in de huid hebben genesteld of in het lichaam zijn gaan zitten, kan een operatie nodig zijn. De dierenarts zal dan het aangetaste gebied onderzoeken met een lichaamsvreemde tang om de stekel te vinden en eruit te halen. Dit kan een lange en ingewikkelde procedure zijn, afhankelijk van de diepte en locatie van de stekel. Als extractie niet succesvol is, kunnen meerdere operaties nodig zijn, samen met antibiotica en ontstekingsremmende behandelingen om infectie te beperken.
In extreme gevallen, als de stekel abcessen of fistels heeft veroorzaakt, kan een meer invasieve operatie nodig zijn. De dierenarts moet dan het aangetaste gebied openen, het geïnfecteerde weefsel schoonmaken en de stekel verwijderen. Postoperatieve follow-up is cruciaal voor een volledig herstel van het dier.
Wat zijn de natuurlijke alternatieven?
Als je de aanwezigheid van een aartje vermoedt, is het niet aan te raden om te proberen het zelf te verwijderen. Bij ondeskundige verwijdering kunnen fragmenten van de aartjes achterblijven, wat kan leiden tot verdere complicaties. Om een hond die last heeft van een aartje in het oor tijdelijk te verlichten, wordt soms aangeraden om een kleine hoeveelheid plantaardige olie in de gehoorgang te gieten. Dit verzacht de stekel en vermindert de pijn totdat de hond door een dierenarts wordt gezien. Deze aanpak vervangt echter geenszins de tussenkomst van een professional.
Natuurlijke remedies kunnen kamillekompressen zijn om een kleine oogontsteking te verzachten of warmwaterbaden om de poten schoon te maken na een wandeling. Specifieke essentiële oliën kunnen ook worden gebruikt, maar alleen onder toezicht van een dierenarts, omdat sommige stoffen giftig kunnen zijn voor dieren.
Tot slot is een diergeneeskundig onderzoek essentieel om er zeker van te zijn dat de stekel volledig verwijderd is en dat het dier geen inwendige laesies heeft. Een vroege en juiste behandeling is de sleutel tot het voorkomen van ernstige complicaties.
Wat zijn de preventiemiddelen?
Preventie is de beste manier om je huisdier te beschermen tegen spataders en de complicaties die ermee gepaard gaan. Er kunnen een paar eenvoudige maatregelen worden genomen om de risico’s te minimaliseren.
Als je gaat wandelen, is het raadzaam om je hond aan de lijn te houden, vooral in gebieden waar gras voorkomt. Zo kunt u bepalen waar uw hond loopt en kunt u risicogebieden vermijden. Voor honden met lang of krullend haar kan trimmen in de zomer het risico verkleinen dat de aartjes verstrikt raken. Het is vooral belangrijk om het haar rond de oren, tussen de voetzolen en rond de genitaliën te trimmen.
Na elke wandeling is een grondige inspectie van de vacht essentieel. Ga met je handen over het lichaam van het dier om eventuele stekels op te sporen, en let daarbij vooral op verborgen plekken zoals de voetzolen en de oren. Regelmatig borstelen van de vacht helpt ook om de ophoping van stekels en andere plantenresten te voorkomen.
Als je een tuin hebt, bewaar dan grasmaaisel en gooi overgebleven maaisel weg. Aartjes komen niet alleen voor in hoog gras, maar ook in gemanicuurde gazons. Door deze voorzorgsmaatregelen te nemen, verklein je het risico aanzienlijk dat je huisdier wordt aangetast door deze kleine maar geduchte reizigers.
