Zwellingen in gewrichten of pezen zijn een veel voorkomend probleem in de paardenwereld. Deze zwellingen, vaak pijnloos en zacht van consistentie, kunnen ontstaan als gevolg van ontstekingen in de gewrichten of pezen. Dit artikel is bedoeld om je te helpen begrijpen wat de oorzaken van knobbels zijn, wat de symptomen zijn, wat de diagnose is en welke behandelingen er zijn, en geeft je advies over hoe je knobbels kunt voorkomen. Laten we ons samen verdiepen in de details van deze aandoening om het welzijn van onze paarden beter te kunnen beheren.
Wat is een knurl?
Knurls zijn een soort weke pijnlijke plekken en ontstaan door abnormale verwijding van de gewrichtszakken rond gewrichten en pezen, veroorzaakt door overmatige productie van gewrichtsvloeistof. Deze reactie is het gevolg van een ontsteking van het gewricht of de pees. In de praktijk worden zwellingen onder het middelpunt van de loop knobbels genoemd, terwijl zwellingen hogerop blazen worden genoemd.
Er zijn veel oorzaken voor deze ontsteking. Een van de meest voorkomende is overintensief werk dat de gewrichten en pezen overbelast. Een te harde vloer veroorzaakt gewrichtsknopen, terwijl een te zachte vloer peesknopen bevordert. Andere oorzaken zijn verkeerd sanitair, ongeschikte hulpstukken die compensaties veroorzaken of het gebruik van ongeschikte apparatuur, zoals te strakke banden.
Trauma (stoten, slagen) kan ook knurling veroorzaken. Bepaalde pathologieën zoals synovitis, osteoartritis en osteochondrose dragen ook bij aan het ontstaan van knobbels, net als peesontsteking in het geval van peesknobbels. Tot slot kunnen een onevenwichtige voeding of tekorten aan mineralen en vitamines chronische ontstekingen veroorzaken. Hoewel knobbels vaak goedaardig zijn, vereisen ze een passende behandeling om te voorkomen dat ze chronisch worden.
Hoe herken je knobbels?
De symptomen van knurls variëren naargelang hun locatie en type. Er zijn twee soorten knurls: articulaire en tendineuze, elk met hun eigen kenmerken.
Gewrichtskneuvels
Gewrichtsknobbels worden veroorzaakt door een ontsteking van het gewricht die resulteert in een overproductie van gewrichtsvloeistof. Deze vloeistof, geproduceerd door het gewrichtsmembraan, smeert normaal gesproken het gewricht zodat de botten soepel kunnen bewegen. Wanneer het teveel wordt geproduceerd, veroorzaakt het een uitzetting van het gewrichtskapsel, waardoor een krul aan de achterkant van de vetlok ontstaat, vaak zonder warmte of pijn. Als de krul blijft bestaan, kan hij verharden (fibrose) en kreupelheid veroorzaken.
Knobbels van pezen
Peeskronkels ontstaan in de synoviale schede rond de pezen. Bij een ontsteking zwelt de synoviale schede op door overmatige productie van synoviale vloeistof, waardoor er een knobbel langs de pees ontstaat. Deze is over het algemeen flexibeler en langgerekter en minder hard dan de gewrichtsknobbel. In sommige gevallen kunnen knobbels zowel pezen als gewrichten aantasten, wat de diagnose bemoeilijkt.
Deze zwellingen, of ze nu articulair of tendineus zijn, vereisen veterinaire aandacht om te voorkomen dat ze chronisch en pijnlijk worden voor het dier.
Hoe wordt de aandoening gediagnosticeerd?
De diagnose van knurls vereist vaak veterinaire interventie. Hoewel een knobbel met het blote oog zichtbaar kan zijn, kan een precieze diagnose de oorzaak van de ontsteking vaststellen en bepalen welke maatregelen moeten worden genomen.
De dierenarts begint meestal met een plaatselijk onderzoek om de consistentie, locatie en warmte van de zwelling te beoordelen. Om de diagnose te verfijnen, wordt vaak aanvullend onderzoek aanbevolen, zoals echografie of röntgenfoto’s. Met deze technieken kunnen de gewrichten in detail worden bekeken. Deze technieken maken een gedetailleerde observatie van de gewrichten en pezen mogelijk om de exacte oorsprong van de krul te bepalen en eventuele andere afwijkingen te identificeren.
Zodra de oorzaak is vastgesteld (verkeerde uitlijning, onderliggende pathologie, enz.), kan de dierenarts een geschikt behandelplan voorstellen en advies geven over preventieve maatregelen. Een vroege diagnose is essentieel om te voorkomen dat de knurling blijvend of pijnlijk wordt.
Welke behandelingen zijn beschikbaar?
Behandelingen voor knurling zijn afhankelijk van het type en de ernst ervan. Als de knokkel pijnloos is en de voortbeweging van het paard niet belemmert, is behandeling met medicijnen vaak niet nodig. In dit geval kunnen lokale behandelingen zoals koude douches en het aanbrengen van klei voldoende zijn om de ontsteking te verminderen.
In meer gevorderde gevallen kan de dierenarts masseren met specifieke gels aanraden om de bloedcirculatie te bevorderen. Als een pathologie uitvloeiing veroorzaakt, zal de dierenarts ontstekingsremmers of specifieke behandelingen voorschrijven. Vroegtijdige behandeling maximaliseert de kans op herstel.
Aan de andere kant is een knobbel die al lang aanwezig is moeilijker te verwijderen, omdat de weefsels vaak opgezwollen zijn. In deze gevallen is de behandeling vooral gericht op het verkleinen van de omvang en de ontsteking, in plaats van op het volledig verwijderen van de knobbel. Tot slot blijft beweging een belangrijke bondgenoot voor gezonde gewrichten, omdat het de bloedsomloop en de afvoer van gifstoffen bevordert.
Wat zijn de natuurlijke alternatieven?
Bepaalde natuurlijke methoden kunnen nuttig zijn bij de behandeling van knobbels, vooral door het gebruik van voedingssupplementen. Voor gewrichtsknobbels helpen chondroprotectieve supplementen zoals Ekyflex Mobility om de gewrichten te versterken en de mobiliteit van het paard te verbeteren. Als knurls stijfheid veroorzaken, kunnen andere producten zoals Ekyflex Nodolox of Harpagyl het ongemak beperken.
Voor peesachtige knurls is bescherming van de pees essentieel. Ekyflex Tendon helpt de elasticiteit en soepelheid van de pees te behouden. Toepassingen van zeolietklei, rijk aan silicium, zorgen voor een optimale opname. Essentiële oliën zoals ceder, cipres en tijm stimuleren op effectieve wijze de bloed- en lymfecirculatie, waardoor de zwelling afneemt.
Wat kan worden gedaan om de aandoening te voorkomen?
Het voorkomen van knokkels bestaat voornamelijk uit het verminderen van het risico op gewrichts- en peesontsteking. Om dit te doen moet het werk van het paard worden aangepast aan het trainingsniveau, de leeftijd en het seizoen. Een geleidelijke warming-up en voldoende koeling na de training zijn cruciaal om ontstekingen te beperken.
De ondergrond waarop het paard werkt moet ook in de gaten worden gehouden: een te harde ondergrond belast de gewrichten, terwijl een te zachte ondergrond peesschade in de hand werkt. Evenzo is een uitgebalanceerd dieet essentieel, aangezien een paard met overgewicht zijn gewrichten te zwaar belast. Tijdens periodes van intensieve arbeid kunnen voedingssupplementen helpen om gewrichten en pezen te beschermen.
Tot slot kunnen de juiste beslagen en bekappingen elke onbalans corrigeren en overbelasting voorkomen. Goed inspanningsmanagement en regelmatige veterinaire controles zijn essentieel om het risico op knokkels te beperken en het paard in goede gezondheid te houden.
