Kwetsbaar bij de geboorte en nieuwsgierig vanaf de eerste uren: het veulen belichaamt de toekomst van de paardensport of -fokkerij. Dit jonge paard, nog volledig afhankelijk van zijn moeder, doorloopt essentiële fases in zijn fysieke en gedragsmatige ontwikkeling. Van voeding tot vroege opvoeding vereist elke fase speciale aandacht. Of je nu fokker, liefhebber of eigenaar bent: een goed begrip van de behoeften van een veulen is cruciaal om hem een gezonde en evenwichtige start in het leven te bieden.
Een veulen is een jong paard, mannelijk of vrouwelijk (een vrouwtje wordt een merrieveulen genoemd), dat minder dan een jaar oud is. Na de geboorte maakt het veulen een snelle groeifase door: het verdubbelt bijna zijn gewicht in enkele weken en begint binnen enkele uren de omgeving te verkennen.
Een veulen wordt beschouwd als pasgeborene tot 48 uur na de geboorte, vervolgens als zuigeling tot 6 maanden, en daarna als afgespeend veulen. Deze indeling helpt fokkers bij het nauwkeurig volgen van de ontwikkeling en het aanpassen van de verzorging.
Zijn spijsverteringssysteem, skelet, immuunsysteem en sociale gedrag ontwikkelen zich snel, maar blijven in het begin nog kwetsbaar. De eerste levensdagen zijn daarom cruciaal voor het opsporen van eventuele afwijkingen of tekorten.
Tijdens de eerste weken voedt het veulen zich uitsluitend met moedermelk, rijk aan antistoffen, vitaminen en essentiële calorieën. Het biest (colostrum), dat binnen de eerste uren na de geboorte wordt geproduceerd, is van levensbelang voor de passieve immuniteit.
Vanaf 2 à 3 weken begint het veulen gras en hooi te proeven, door de moeder na te bootsen. Dit is het moment om geleidelijk een aangepaste voeding in te voeren (kwalitatief hooi, veulenkorrel, voeders met veel mineralen). Vers drinkwater moet altijd beschikbaar zijn.
Het spenen gebeurt meestal tussen de 5 en 7 maanden, en moet geleidelijk verlopen om stress te vermijden. Een stabiele omgeving, sociaal contact met soortgenoten en een uitgebalanceerd rantsoen helpen het veulen deze overgang soepel te laten doorstaan.
Suppletie met calcium, fosfor, vitaminen A, D en E ondersteunt de botontwikkeling en helpt gewrichtsproblemen te voorkomen.
Vanaf de geboorte moet het veulen profiteren van regelmatige diergeneeskundige zorg: controle van de zuigreflex, beenstand, eerste ontworming vanaf 15 dagen oud, en daarna maandelijks tot 6 maanden. De eerste inentingen gebeuren rond 6 maanden, zoals tegen griep en tetanus.
Het veulen leert al vroeg omgaan met mensen: dit wordt vroeg hanteren genoemd. Zachte aanrakingen, wennen aan het halster, borstelen en voetverzorging helpen een relatie op basis van vertrouwen op te bouwen. Overmatige stimulatie en fysieke belasting moeten echter worden vermeden.
De sociale ontwikkeling is net zo belangrijk: het samenleven met andere veulens of paarden bevordert het leren van soortspecifiek gedrag, spel, zelfstandigheid en vermindert gedragsproblemen op latere leeftijd.
In de eerste levensmaanden zijn veulens gevoelig voor verschillende infectieziekten en ontwikkelingsstoornissen, vanwege hun onrijpe immuunsysteem en snelle groei. Een van de meest gevreesde aandoeningen is rhodococcose, een ernstige bacteriële infectie veroorzaakt door Rhodococcus equi, die vooral veulens tussen 1 en 6 maanden treft. Ze uit zich als een sluimerende longontsteking, met aanhoudende hoest, koorts, ademhalingsmoeilijkheden en soms diarree of buikabcessen. Vroege detectie via echografie van de borstkas is essentieel, want onbehandeld kan deze ziekte fataal zijn.
Juveniele osteochondrale aandoeningen, zoals osteochondrose, komen ook vaak voor. Ze worden veroorzaakt door een stoornis in de verbening van kraakbeen, vaak door genetische aanleg, onevenwichtige voeding of te snelle groei. Symptomen zijn onder andere kreupelheid, gezwollen gewrichten of bewegingsproblemen. Vroegtijdige diagnose maakt een aangepaste voeding en eventueel chirurgisch ingrijpen mogelijk.
Andere veel voorkomende aandoeningen zijn neonatale diarree (door rotavirus, parasieten of voedingsfouten), septische gewrichtsontstekingen (vaak via de navel) en klassieke luchtweginfecties zoals bronchitis of longontsteking.
Preventie berust op goede hygiëne rond het veulenen, een goede opname van biest, een passend vaccinatieschema en strikte veterinaire opvolging om symptomen als koorts, lusteloosheid, hoesten, slechte eetlust of kreupelheid snel op te merken.
Wanneer kan een veulen van de moeder worden gespeend?
Meestal tussen 5 en 7 maanden, zodra het zelfstandig kan eten. Geleidelijke speening is essentieel om stress en gedragsproblemen te vermijden.
Waarop moet je letten in de eerste dagen na de geboorte?
Controleer de opname van biest, de zuigreflex, urine en mest, de lichaamstemperatuur en of er geen gewrichtsafwijkingen zijn. Raadpleeg bij twijfel altijd een dierenarts.
Wat moet een gespeend veulen eten?
Een evenwichtige voeding met kwalitatief hooi en veulenvoer rijk aan eiwitten, vitaminen en mineralen is cruciaal voor een gezonde groei.
Wanneer begint de opvoeding van een veulen?
Al vanaf de eerste weken via zachte hantering en gewenning aan de menselijke aanwezigheid. Het doel is niet om te trainen, maar om een kalme, vertrouwensvolle relatie op te bouwen.
Kan een veulen alleen leven?
Nee. Sociale interactie met soortgenoten is noodzakelijk voor sociaal leerproces en gedragsontwikkeling. Isolement kan leiden tot stress, gedragsstoornissen en ontwikkelingsachterstanden.
Hoe weet je of een veulen gezond is?
Een gezond veulen is levendig, nieuwsgierig, drinkt regelmatig, heeft een glanzende vacht en normale mest. Apathie, diarree of groeiachterstand vereisen onmiddellijke veterinaire aandacht.
Hoog/laag syndroom bij paarden is een podale asymmetrie die wordt gekenmerkt door een “hoge” voet (hoge hakken, korte teen) en een “lage” voet (lage hakken, lange teen). Deze aandoening is het gevolg van een ongelijke belasting van de ledematen, beïnvloed door anatomische, biomechanische en posturale factoren. Het kan leiden tot gewrichts- en peespijn en verminderde … Lees meer
De komst van de herfst is een risicovolle tijd voor paarden, vooral vanwege de verhoogde aanwezigheid van eikels en jonge eikenscheuten in weilanden. Hoewel deze elementen natuurlijk zijn, kunnen ze giftig zijn voor paarden als ze ze in grote hoeveelheden binnenkrijgen. De tannines in eikels en eikenbladeren veroorzaken spijsverterings- en nierproblemen en soms ernstige vergiftiging. … Lees meer
Spikelets, de kleine zaadjes van grassen, kunnen een echt gevaar vormen voor onze viervoeters. Ze zijn vaak onzichtbaar en onopvallend, maar nestelen zich in de vacht en kunnen tot ernstige complicaties leiden als ze niet op tijd worden ontdekt. Wat zijn spikes? Aartjes zijn droge grasaren die kenmerkend zijn voor planten uit de families Poaceae … Lees meer
Rhodococcosis, veroorzaakt door de bacterie Rhodococcus equi, vormt een grote bedreiging voor veulens, vooral voor veulens tussen 1 en 6 maanden oud. Deze bacteriële infectie, die zich vooral manifesteert als longontsteking, kan leiden tot ernstige en zelfs fatale complicaties als de ziekte niet tijdig wordt gediagnosticeerd en behandeld. Veulens die opgroeien in een stoffige, droge … Lees meer
Juveniele osteochondrale aandoeningen (JOCD ) zijn een complexe groep aandoeningen die de ontwikkeling van kraakbeen en subchondraal bot bij jonge paarden beïnvloeden. Deze aandoeningen, die vaak gegroepeerd worden onder de overkoepelende term osteochondrose, zijn van groot belang voor fokkers en dierenartsen vanwege hun significante impact op de gezondheid en toekomstige prestaties van paarden. AOJ kan … Lees meer
Tetanus is een ernstige bacteriële ziekte die vooral paarden treft. De bacterie Clostridium tetani produceert een potentieel dodelijk neurotoxine, dat oncontroleerbare spierkrampen veroorzaakt. Paarden zijn bijzonder gevoelig voor deze infectie, die vaak fataal kan zijn. Wat veroorzaakt deze ziekte? Tetanus wordt veroorzaakt door de bacterie Clostridium tetani. Deze anaerobe bacterie ontwikkelt zich in afwezigheid van … Lees meer
Terugkerende dermatitis in de zomer bij paarden (RESD ) is een chronische, jeukende huidaandoening die veel paarden, pony’s en ezels treft. Gekenmerkt door intense jeuk en huidlaesies kan deze seizoensgebonden aandoening een ware nachtmerrie worden voor paardeneigenaren. In dit artikel bespreken we de oorzaken, symptomen, diagnostische methoden, beschikbare behandelingen en preventieve maatregelen om deze ziekte … Lees meer