Ceder van Virginia essentiële olie: Gezondheid en sereniteit

Ontdek de verborgen schat van de natuur: de essentiële olie van Virginia Cedar, een kostbare bondgenoot voor je gezondheid en welzijn. In dit artikel verkennen we de vele voordelen van deze wonderbaarlijke olie, die bekend staat om haar verzachtende en regenererende eigenschappen. Of je nu op zoek bent naar een natuurlijke oplossing om je immuunsysteem een boost te geven, de kwaliteit van je huid te verbeteren of gewoon om weer tot rust en evenwicht te komen, essentiële olie van Virginia ceder biedt een natuurlijk en effectief antwoord. Duik met ons in de fascinerende wereld van deze natuurlijke essence, waar traditie en wetenschap elkaar ontmoeten om de diepste geheimen te onthullen.

Wat zijn de kenmerken van Virginia ceder?

Virginia Cedar of Cederhout, met zijn botanische naam Juniperus virginiana, is lid van de Cupressaceae familie.

Wat zijn de botanische eigenschappen?

De Virginia ceder is over het algemeen een middelgrote tot grote boom. Hij bereikt meestal een hoogte tussen 15 en 20 meter. Uitzonderlijke exemplaren overschrijden soms deze afmetingen. Zijn kenmerkende silhouet wordt gekenmerkt door een smalle kegelvormige groeiwijze. Deze habitus geeft hem het uiterlijk van een omgekeerde kegel met een bredere basis en een taps toelopende top.

De kenmerkende roodbruine schors is in fijne reepjes afgebladderd. De twijgen van de Virginia Cedar zijn relatief fijn, met een diameter van ongeveer 1 millimeter.

Wat het gebladerte betreft, valt Virginia Cedar op door zijn kleine, geschubde naaldachtige bladeren met een kenmerkende blauwgroene kleur. Deze groenblijvende naalden groeien in tegenovergestelde paren en zijn meestal 5 tot 8 millimeter lang. Ze staan in vier dicht op elkaar geplaatste rijen op de scheut, waarbij elke schub ongeveer 1,5 millimeter meet.

Hoe plant hij zich voort?

Het voortplantingsproces van de Virginia jeneverbes wordt gekenmerkt door de duidelijke aanwezigheid van mannelijke en vrouwelijke bloemen . De mannelijke bloemen zijn geel, terwijl de vrouwelijke bloemen groen zijn. Deze tweedeling in kleur tussen de geslachten is een opmerkelijk kenmerk van de voortplanting van deze plant.

Wat de vruchtvorming betreft, produceert de Virginia jeneverbes eivormige vruchten. Ze doen visueel denken aan pruinvormige kegels, met een kenmerkende blauwachtige tint. Deze vruchten hebben een gemiddelde grootte van ongeveer 5 tot 6 millimeter. Hoewel deze structuren op bessen lijken, is het belangrijk om op te merken dat het eigenlijk vruchten zijn, in overeenstemming met de botanische classificatie.

Deze vruchten bereiken hun volledige rijpheid in het eerste jaar na de bestuiving. Ze bevatten meestal één of twee zaden. Dit is een belangrijk kenmerk van de voortplantingscyclus van de Virginia jeneverbes. De aanwezigheid van mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde boom bevordert de bevruchting en draagt zo bij tot het voortplantingssucces van deze soort.

Wat is zijn habitat?

De Virginia jeneverbes komt oorspronkelijk uit de oostkust van de Verenigde Staten en kan ook gevonden worden in het zuiden van Canada. Een van zijn bekende namen is “Red Cedar”, vanwege de kleur van zijn hout. Deze soort komt momenteel voor in het zuidwesten van Frankrijk.

Deze jeneverbes past zich opmerkelijk goed aan verschillende grondsoorten aan. Hij heeft een duidelijke voorkeur voor kalkrijke en zanderige bodems en voldoende blootstelling aan de zon. Deze voorkeur voor specifieke bodems en optimale lichtomstandigheden is een belangrijke factor in zijn ecologisch succes.

De Virginia jeneverbes heeft een indrukwekkend vermogen om in verschillende omgevingen te gedijen. Hij kan zowel op rotsachtige hellingen gedijen, dankzij zijn diepe wortelsysteem, als in moerassige gebieden met vochtige grond. Dit vermogen om zich aan te passen aan zulke verschillende bodemomstandigheden is een opmerkelijke eigenschap van deze soort.

De Virginia jeneverbes staat ook bekend om zijn weerstand tegen droogte. Hij is in staat om te overleven en een relatief stabiele groei te behouden, zelfs tijdens langdurige perioden van weinig neerslag, waardoor het een bijzonder winterharde soort is in gebieden met watertekort.

Qua klimaatomstandigheden is deze jeneverbes ook uitzonderlijk winterhard. Hij verdraagt grote temperatuurschommelingen en is bestand tegen zowel intense hitte als strenge kou. Dit vermogen om te gedijen in extreme klimatologische omstandigheden maakt het een waardevol onderdeel van de ecosystemen waarin het voorkomt.

Wat zijn de toepassingen van cederhout etherische olie?

De essentiële olie wordt gedestilleerd uit het hout. De opbrengst is ongeveer 3%. De etherische olie is vloeibaar, beweeglijk en helder. Ze is geelachtig tot bruinachtig van kleur.

Hoe werkt het?

De biochemische samenstelling kan variëren afhankelijk van de productieomstandigheden.

De belangrijkste chemische verbindingen zijn :

• Sesquiterpenen: alfa- (20-30%) en beta-cedreen (5-10%), thujopeen (15-20%), cuparene, overeenkomend met 36 tot 68% van de samenstelling.
• Sesquiterpenolen: cedrol (20-30%), cedrenol, widdrol (5%) en gamma-eudesmol (5%), goed voor 20 tot 40% van de samenstelling.

De eigenschappen van de etherische olie van de Virginia ceder zijn te danken aan de aanwezigheid van actieve bestanddelen die van nature in het hout voorkomen.

Deze essentiële olie heeft aderontzwellende, drainerende en lymfatische eigenschappen dankzij het hoge gehalte aan sesquiterpenen en sesquiterpenolen. Hierdoor kan ze de bloed- en lymfecirculatie in het lichaam reguleren. Het heeft een antiparasitaire werking dankzij de sesquiterpenen, die werken tegen externe agressors, met name parasieten. Het is lipolytisch en anti-cellulitis dankzij de sesquiterpene ketonen die de afbraak van lichaamsvet stimuleren. De sesquiterpene carbiden in de essentiële olie van Virginia Cedar verminderen de doorlaatbaarheid van de bloedvaten. Ze remmen ook de afscheiding van ontstekingsmediatoren, waardoor ze ontstekingsremmende eigenschappen heeft.

Andere eigenschappen van Virginia ceder zijn :

• Ademhalingsdecongestivum en anti-infectivum.
• Bloedvloeistofverlager.
• Arterieel regenerator.
• Celregenerator.
• Urine antiseptisch.

In de reukzin kan het een algemeen tonicum en stimulans zijn. Dankzij het hoge thujopeengehalte werkt de essentiële olie van Virginia ceder als een tonicum en stimulans voor het hele lichaam. In hoge doses kan het echter gevoelens van ontremming veroorzaken vanwege de krampachtige eigenschappen.

Het kan ook werken als een natuurlijk kalmeringsmiddel. De cedrolmoleculen die het bevat werken in op het centrale zenuwstelsel en zorgen voor hypotensieve, pijnstillende, ontspannende en kalmerende eigenschappen.

Wat zijn de contra-indicaties?

De essentiële olie van cederhout vereist zorgvuldig gebruik en specifieke voorzorgsmaatregelen. In geen geval mag het gebruikt worden tijdens de eerste drie maanden van de zwangerschap, of bij kinderen jonger dan 6 maanden. Het moet ook vermeden worden door mensen die lijden aan nierfalen of met een geschiedenis van hormoonafhankelijke kanker.

Het gebruik wordt afgeraden voor zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, kinderen, epileptici of mensen met nierproblemen. Het is essentieel om het gebruik niet te verlengen na de specifieke aanbevelingen.

Merk op dat deze essentiële olie irritatie kan veroorzaken aan de slijmvliezen, de urinewegen en het centrale zenuwstelsel. Bovendien is het bij oraal gebruik essentieel om niet meer dan drie druppels per dag te gebruiken voor een persoon van 70 kg. Hogere doses kunnen gevaarlijk zijn.

Hoe gebruik ik deze essentiële olie?

Wat is de geschiedenis?

Men vermoedt dat trekvogels verantwoordelijk zijn voor de verspreide vlekken Virginia jeneverbes in de buurt van meren. De soort fungeert ook als tussengastheer voor bladroest, die in de lente bij nat weer zeer opvallende oranje vruchtlichamen produceert. De Virginia jeneverbes lijkt in niets op de Atlas jeneverbes. Het is eigenlijk een boom van het jeneverbesgeslacht. Hij wordt gebruikt als sierboom, met zijn majestueuze uiterlijk en zeer dichte takken. Hij werd in de ^17eeeuw in Europa geïntroduceerd.

Hoe werd het geslacht Juniperus in de oudheid gebruikt?

De jeneverbes is al duizenden jaren een metgezel van de mens. Of het nu een medicinale of magische plant is, hij blijft fascineren, zo groot zijn zijn krachten.

In Egypte werd jeneverbes, genoemd in de Ebers papyrus van 1500 jaar voor Christus, gebruikt om kyphi te maken. In Griekenland zou Hippocrates jeneverbes hebben begast tijdens een pestepidemie in Athene. Enkele eeuwen later werd dit nog steeds gedaan in Franse ziekenhuizen om de atmosfeer te zuiveren… Jeneverbes wordt nog steeds gevonden in Medea ‘s hand om de draak bewaker van het Gulden Vlies in slaap te brengen. Van jeneverbes wordt ook gezegd dat het een zuiverende werking heeft op lichaam, ziel en geest, op mensen en op de leefruimtes die ze bewonen. De Ouden verbrandden jeneverbeshout en -twijgen.

Toen de oude Romeinen geen wierook en rozemarijn meer hadden, gebruikten ze jeneverbes om boze geesten en demonen af te weren. Het werd ook in de buurt van huizen geplant en bossen twijgen werden voor deuren en ramen gehangen, evenals bij de ingangen van stallen en schuren. Soms werden de takken gebruikt om te lustreren of om tegen de muren van het huis te slaan.

Van Cato tot Dioscorides waren de Ouden het unaniem eens over de diuretische krachten van de jeneverbes, een bewering die Plinius al snel onderschreef en waaraan hij nog andere eigenschappen toevoegde: als spijsverterings- en zuiveringsmiddel spoelde de jeneverbes gifstoffen weg en revitaliseerde verzwakte delen van het lichaam.

De koning van Assyrië liet zijn paleis in Nineve bouwen met cederhout, dat bekend staat om zijn lange levensduur. Het wordt ook gebruikt als sierboom, vooral in Europa, waar het in 1648 werd geïntroduceerd. Hij kan wel 300 jaar oud worden, met een rechtopstaande groeiwijze, dichte takken en een majestueuze verschijning.

Welke medicinale toepassingen had hij in de koloniale tijd?

In de Middeleeuwen nam de medicinale waarde van jeneverbes al toe, omdat het werd gebruikt als een algemeen tonicum enom reuma te behandelen. Hildegarde had de pectorale en hepatische eigenschappen van jeneverbes herkend. Ze gebruikte het ook als een remedie tegen de pijn van jicht.

Het grondgebied van Nieuw-Frankrijk omvatte de kolonies Acadië, Canada en Louisiana. Op zijn hoogtepunt, rond 1745, besloeg het de regio die werd drooggelegd door de St Lawrence, de Grote Meren en de Mississippi, evenals de noordelijke Grote Vlakten en een groot deel van het schiereiland Labrador. De Fransen ontdekten de Virginia jeneverbes tijdens hun verkenning van het binnenland van Nieuw-Frankrijk. Hij werd voornamelijk gevonden in het oosten van de Verenigde Staten. In Canada komt hij voornamelijk voor in zuidoost Ontario en het uiterste zuidwesten van Quebec.

Van de zestiende tot de negentiende eeuw prezen talloze artsen en botanici de diuretische, depuratieve, anti-reumatische, anti-artritische en tonische eigenschappen van de jeneverbes aan. Deze plant werd vaak gebruikt bij de bereiding van remedies tegen bloedstoornissen en urinewegproblemen. Jeneverbes werd vaak gebruikt om medicinale vochtafdrijvende wijnen en Haarlem olie te maken. Haarlem olie werd gebruikt om de pijn veroorzaakt door jicht en reuma te verlichten. Jeneverbes werd ook gebruikt om nierkolieken te behandelen.

Welke andere toepassingen waren er in die tijd?

Samuel de Champlain was een van de eerste Fransen die deze conifeer waarnam in de Ottawa Vallei, bij Lac des Chats. Hij noemde het echter “rode cipres”, een terminologie die niet gangbaar was in Nieuw-Frankrijk, in plaats van “rode ceder”. De geografische verspreiding is beperkt. Deze soort was waarschijnlijk niet bekend bij alle bewoners van de St. Lawrence Valley. Reizigers en soldaten die verantwoordelijk waren voor de verdediging van de kolonie in de forten langs de grenzen van Nieuw-Frankrijk, ten zuiden van de St. Lawrence vallei, waren echter wel bekend met de plant.

Sommige inwoners gebruikten het hout van deze conifeer om tafels en sokkels te maken. Er is weinig bekend over deze praktijk.Cederhouten kisten”, gemaakt van Virginia jeneverbes, verschenen pas laat in de materiële cultuur van Franse Canadezen, waarschijnlijk in de jaren 1920 of 1930 in Quebec. Aanvankelijk werden deze opbergmeubelen geïmporteerd uit Ontario en de Verenigde Staten, waar ze al sinds de achttiende eeuw werden gemaakt.

Een andere Anglofone gewoonte was om kasten met cederhouten panelen te bouwen om kleding tegen motten te beschermen. Tegenwoordig zijn er ook vogelvoederhuisjes van dit hout in de handel verkrijgbaar. Het is van nature bestand tegen ongedierte en weersinvloeden.

Referenties

1. Anxiolytisch effect van essentiële olie van Juniperus virginiana L. een onderzoek onderzocht het anxiolytische effect van de essentiële olie van Juniperus virginiana. Het toonde een toename aan in het percentage binnenkomsten en de tijd die werd doorgebracht in de open armen van een verhoogd kruisvormig doolhof bij muizen. Dit suggereert een anxiolytisch effect van de olie. Er werd echter geen anxiolytisch effect waargenomen in de licht-donker doos test. Tests met cedrol, een bestanddeel van de olie, toonden een significant anxiolytisch effect in beide tests bij doses van 400-1600 mg/kg. Het onderzoek toonde ook aan dat de olie en cedrol via de serotonerge en dopaminerge routes zouden kunnen werken.
2. Wondgenezing en ontstekingsremmende activiteiten essentiële olie van ceder toonde significante wondgenezende en ontstekingsremmende activiteiten in vivo in een onderzoek gepubliceerd in het Journal of Medicinal Food.
3. Ontspannend effect van cedrol op mensen van cedrol, aanwezig in cederhoutolie, is aangetoond dat het een ontspannend effect heeft op mensen, waarbij het de parasympathische activiteit verhoogt en de sympathische activiteit vermindert, volgens een onderzoek gepubliceerd in Autonomic Neuroscience.
4. Effecten op geestelijke gezondheid en stress een onderzoek waarbij 498 mensen betrokken waren, toonde aan dat het doorbrengen van tijd in het bos emoties verbeterde en stress verminderde, wat verband zou kunnen houden met de heilzame werking van bestanddelen die in de etherische olie van de ceder worden aangetroffen.
5. Cedrol’s antimicrobiële en cytotoxische activiteit cedrol heeft in vitro antimicrobiële activiteit aangetoond tegen Gram-positieve bacteriën en gisten, evenals cytotoxische activiteit tegen menselijke long-, lever- en mondkankercellen.
6. Stimulatie van de productie van extracellulaire matrix in de huid een Koreaans onderzoek toonde aan dat cedrol de productie van de extracellulaire huidmatrix stimuleert, waardoor de huidstructuur wordt ondersteund en de vorming van rimpels wordt voorkomen.
7. Cardiovasculaire en respiratoire effecten van cedrol een in vivo onderzoek analyseerde de cardiovasculaire en respiratoire effecten van het inademen van cedroldampen, geëxtraheerd uit de Virginia ceder, en toonde een significante verlaging van de hartslag, systolische en diastolische bloeddruk en ademhalingsfrequentie.