In augustus 2024 blijft Monkeypox een internationale bron van zorg, niet in het minst vanwege het opnieuw opduiken van gevallen in nieuwe regio’s en de recente mutatie van het virus. In tegenstelling tot de eerste paar maanden van de epidemie, toen de gevallen zich voornamelijk concentreerden onder mannen die seks hebben met mannen (MSM), heeft het virus nu meer diverse groepen getroffen, waaronder vrouwen en kinderen in voorheen onaangetaste gebieden.
Is het Monkeypox-virus gemuteerd en dus gevaarlijker geworden?
Sinds de eerste gevallen in 2022 opdoken, heeft het Monkeypoxvirus laten zien dat het kan evolueren, wat de afgelopen twee jaar tot verschillende mutaties heeft geleid. In 2024 identificeerden onderzoekers een nieuwe stam van het virus, gekenmerkt door een verhoogde overdraagbaarheid. In tegenstelling tot eerdere stammen lijkt deze variant een groter deel van de bevolking te treffen, waaronder groepen die tot nu toe werden beschouwd als groepen met een laag risico, zoals vrouwen en kinderen.
Een zorgwekkende mutatie: Wat is er veranderd?
De stam die in 2024 werd geïdentificeerd, heeft specifieke genetische veranderingen die verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor de grotere overdraagbaarheid. Uit de eerste analyses blijkt dat deze mutaties de virale eiwitten beïnvloeden die betrokken zijn bij de hechting van het virus aan gastheercellen, waardoor het virus efficiënter menselijke cellen kan binnendringen. Deze eigenschap zou de uitbreiding van de getroffen groepen kunnen verklaren, evenals de toegenomen moeilijkheden om de epidemie in te dammen ondanks de getroffen volksgezondheidsmaatregelen.
Wat is clade 1b?
Deze specifieke stam van het Monkeypoxvirus is onlangs opgedoken in de Democratische Republiek Congo (DRC) en verspreidt zich voornamelijk via seksuele transmissienetwerken. Het is vooral zorgwekkend omdat het zich snel verspreidt in buurlanden zoals Burundi, Kenia, Rwanda en Oeganda, waar Monkeypox nog niet eerder was gemeld.
Een uitdaging voor de volksgezondheid: hoe kunnen we ons aanpassen?
Onderzoekers zijn actief bezig met het karakteriseren van deze nieuwe stam om beter te begrijpen hoe hij zich verspreidt en om passende responsstrategieën te ontwikkelen. De inspanningen worden op verschillende fronten geconcentreerd:
- Genetische sequentiebepaling: Er wordt gewerkt aan een volledige sequentiebepaling van het genoom van de nieuwe stam om belangrijke mutaties te identificeren en hun rol in de toegenomen virulentie van het virus te begrijpen.
- Aanpassing van vaccins: Het is cruciaal om te beoordelen of bestaande vaccins voldoende bescherming bieden tegen deze nieuwe stam. Voorlopige studies suggereren dat aanpassingen nodig kunnen zijn om de werkzaamheid van het vaccin te behouden.
- Epidemiologische modellering: Voorspellende modellen worden gebruikt om de mogelijke impact van deze mutatie op de toekomstige verspreiding van het virus in te schatten. Deze modellen zullen helpen bij het nemen van beslissingen over interventies op het gebied van de volksgezondheid, zoals vaccinatiecampagnes en quarantainemaatregelen.
De ontdekking van deze nieuwe stam vanMonkeypox roept cruciale vragen op over de evolutie van het virus en de implicaties voor de wereldgezondheid. Het vermogen van het virus om te muteren en zijn gastheerbereik uit te breiden, herinnert ons aan het belang van voortdurende waakzaamheid en flexibiliteit in reacties op gezondheidsgebied. De WHO en andere gezondheidsinstanties werken nauw samen om de evolutie van het virus te volgen en strategieën in realtime aan te passen om de gevolgen voor de wereldbevolking tot een minimum te beperken.
Lopend onderzoek zal uitwijzen of deze mutatie op de lange termijn een verhoogde bedreiging vormt, of dat er effectieve maatregelen kunnen worden genomen om de verspreiding te beperken en kwetsbare bevolkingsgroepen te beschermen.
Waar staat de epidemie in 2024?
In augustus 2024 blijft de Monkeypox-epidemie zich in een zorgwekkend tempo verspreiden, met meer dan 50.000 bevestigde gevallen wereldwijd. Deze toename markeert een significante verandering in de geografische spreiding van infecties. Terwijl de eerste gevallen voornamelijk geconcentreerd waren in Europa en Noord-Amerika, bevinden de nieuwe centra van de epidemie zich nu in Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië.
De uitbreiding van de epidemie in deze regio’s stelt ons voor bijzondere uitdagingen. De gezondheidssystemen in Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië, die vaak minder goed zijn toegerust om epidemieën van deze omvang te beheersen, worden zwaar op de proef gesteld. De medische infrastructuur, de beschikbaarheid van vaccins en de implementatie van quarantainemaatregelen zijn kritieke factoren voor het vermogen van deze regio’s om de verspreiding van het virus onder controle te houden.
Hoewel de dodelijkheid van Monkeypox relatief laag blijft, komen er steeds meer complicaties voor, vooral bij kinderen en ouderen. Ernstige gevallen, hoewel zeldzaam, vereisen vaak een langdurige ziekenhuisopname en intensieve zorg. Deze complicaties omvatten secundaire infecties en ernstige longschade, die de behandeling kunnen bemoeilijken en de druk op de gezondheidszorg kunnen verhogen.
Als reactie op deze trends hebben de gezondheidsautoriteiten in de wereld, in samenwerking met de WHO, het epidemiologisch toezicht in de nieuwe getroffen regio’s opgevoerd. Er worden bewustmakingscampagnes en vaccinatieprogramma’s opgezet om de verspreiding van het virus te vertragen en de meest kwetsbare bevolkingsgroepen te beschermen.
Hoe voert de WHO de strijd tegen de epidemie op?
Strategie | Beschrijving |
---|---|
Uitroepen van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang (PHEIC) | De WHO heeft Monkeypox in augustus 2024 uitgeroepen tot een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang (PHEIC), vanwege de toename van het aantal gevallen in Afrika, met name in de DRC. |
Uitbreiding van vaccinatiecampagnes | Opname van nieuwe doelgroepen, met name kinderen en zwangere vrouwen, in vaccinatieprogramma’s. |
Internationale overeenkomsten | Het opzetten van overeenkomsten om de distributie van vaccins en behandelingen in de zwaarst getroffen regio’s te verbeteren, in samenwerking met partners zoals Gavi en UNICEF. |
Quarantainemaatregelen versterken | Vaststelling van strengere protocollen voor het monitoren van contacten met een hoog risico, waaronder strengere quarantaineregels en strengere controles. |
Financiële en logistieke steun | De WHO heeft US$ 1,45 miljoen vrijgemaakt om het toezicht en de respons te versterken, met een totale financiële behoefte van naar schatting US$ 15 miljoen. |
Bron: WHO
- WHO-directeur-generaal verklaart uitbraak van waterpokken tot noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang