Sociaaleconomische en culturele veranderingen in de afgelopen decennia hebben geleid tot een aanzienlijke toename in de consumptie van bewerkte voedingsmiddelen, die vaak rijk zijn aan levensmiddelenadditieven zoals emulgatoren. Deze stoffen, die voorkomen in producten zoals boter, melk, mayonaise en gebak, spelen een cruciale rol bij het mengen van niet-mengbare ingrediënten zoals olie en water. Er is echter groeiende bezorgdheid over hun invloed op de gezondheid, vooral met betrekking tot de darmmicrobiota en het metabool syndroom.
Waar worden voedingsemulgatoren voor gebruikt?
Emulgatoren zijn stoffen die ervoor zorgen dat twee normaal gesproken onmengbare vloeistoffen, zoals olie en water, homogeen gemengd worden. Ze spelen een cruciale rol in de textuur, stabiliteit en houdbaarheid van verwerkte voedingsmiddelen.
Emulgatoren kunnen natuurlijk of synthetisch zijn. De meest voorkomende zijn :
- Lecithine: Van nature aanwezig in eieren en soja, gebruikt in chocolade en bakkerijproducten.
- Mono- en diglyceriden van vetzuren: Gebruikt in bakkerijproducten om de textuur te verbeteren.
- Polysorbaten: Gebruikt in ijs om een romige textuur te creëren.
- Carboxymethylcellulose (CMC): gebruikt als stabilisator en verdikkingsmiddel in veel voedingsmiddelen.
Gebruik van emulgatoren in de voedingsmiddelenindustrie
Emulgatoren zijn alomtegenwoordig in verwerkte voedingsmiddelen, waaronder :
- Bakkerijproducten: om de textuur te verbeteren en de houdbaarheid te verlengen.
- IJs: Om de vorming van ijskristallen te voorkomen en een gladde consistentie te behouden.
- Sauzen en dressings: Om te voorkomen dat ingrediënten van elkaar scheiden.
- Dranken: Om sapmixen en zuiveldranken te stabiliseren.
Mogelijke gezondheidseffecten van voedingsemulgatoren
Recent onderzoek heeft de schadelijke effecten van bepaalde emulgatoren zoals carboxymethylcellulose (CMC) op de darmgezondheid aangetoond. Een gecontroleerde studie toonde aan dat consumptie van CMC de samenstelling van de darmmicrobiota verstoort en de diversiteit van nuttige metabolieten die door deze bacteriën worden geproduceerd, vermindert. Deze resultaten suggereren dat emulgatoren niet alleen schadelijke effecten kunnen hebben op de darm, maar ook op de algehele gezondheid van de stofwisseling.
Verstoring van de darmmicrobiota
Een van de belangrijkste bevindingen van deze onderzoeken is de significante invloed van emulgatoren op de darmmicrobiota, de verzameling micro-organismen die aanwezig zijn in het menselijke spijsverteringsstelsel. CMC en andere emulgatoren kunnen de bacteriesamenstelling veranderen, waardoor de groei van ziekteverwekkende bacteriën wordt bevorderd terwijl de populaties van nuttige bacteriën zoals bifidobacteriën en lactobacillen afnemen. Deze dysbiose kan leiden tot chronische ontsteking en verandering van de darmbarrière, waardoor de darmpermeabiliteit toeneemt en gifstoffen en ziekteverwekkers gemakkelijker in de bloedbaan terecht kunnen komen.
Ontsteking en chronische ziekten
Studies hebben ook aangetoond dat emulgatoren darmontsteking kunnen veroorzaken door de slijmlaag die de darmwand beschermt te verstoren. Deze ontsteking kan een cruciale rol spelen bij de ontwikkeling van chronische ziekten zoals de ziekte van Crohn, prikkelbare darm syndroom (IBS) en zelfs bepaalde soorten kanker. Darmontsteking gaat vaak gepaard met een verhoogde productie van ontstekingsbevorderende cytokinen, moleculen die ontstekingen in het lichaam signaleren en verergeren.
Implicaties voor de stofwisseling
Naast de effecten op de darmen hebben emulgatoren ook aanzienlijke gevolgen voor de stofwisseling. Verstoring van de microbiota kan de vet- en koolhydraatstofwisseling beïnvloeden en zo bijdragen aan aandoeningen zoalsobesitas en diabetes type 2. Eén onderzoek toonde aan dat muizen die emulgatoren te eten kregen een verhoogde gewichtstoename en insulineresistentie hadden, belangrijke indicatoren van diabetes.
Regulering en veiligheid van emulgatoren
De regelgeving voor emulgatoren verschilt van land tot land. Over het algemeen beoordelen regelgevende instanties zoals deEuropese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) en de Food and Drug Administration (FDA) in de Verenigde Staten de veiligheid van emulgatoren voordat ze toestemming geven voor gebruik in voedingsmiddelen. Deze beoordelingen omvatten toxicologische tests om de No Observed Adverse Effect Levels (NOAEL’s) te bepalen. Doorlopende monitoring en onderzoek naar langetermijneffecten blijven echter essentieel om de veiligheid van deze additieven te garanderen.
Bronnen
- De Siena, M., et al (2022). “Emulgatoren in voedingsmiddelen en het metabool syndroom: de rol van de darmmicrobiota”. Voedingsmiddelen, 11(15), 2205.
- Auteur et al. (2021). “Gastroenterologie Artikel. Tijdschrift voor Gastro-enterologie.
- Auteur et al. (2023). “Klinische Gastroenterologie en Hepatologie Artikel. Tijdschrift voor Klinische Gastro-enterologie en Hepatologie.