Focus op de verschillende eetgedragsstoornissen

Eetstoornissen (ADD) zijn steeds vaker voorkomende pathologieën, vooral bij adolescenten en jongvolwassenen. De drie belangrijkste syndromale vormen (anorexia nervosa, boulimie, overeten) betreffen in totaal bijna 10% van de bevolking. Er zijn beperktere gegevens over andere atypische AIT’s, maar de totale prevalentie van ATS kan bijna 20% van de bevolking bereiken.

Anorexia nervosa:

Deze eetstoornis veroorzaakt een aanzienlijke afname van de eetlust, vooral waargenomen bij jonge meisjes en vrouwen van 15 tot 25 jaar. Anorexia kan een groot aantal ziekten aan het licht brengen, gaande van eenvoudige vermoeidheid tot maagkanker, via virale hepatitis of tuberculose, enz. Anorexia nervosa (AM) is het syndroom dat wordt gekenmerkt door de progressieve beperking van voedsel, onbewust vrijwillig, resulterend in een totaal verlies van eetlust.

Bij anorexia nervosa praten we vaak over de triade van 3 A: Anorexia, Gewichtsverlies, Amenorroe (verdwijnen van regels). De gevolgen kunnen ernstig zijn, met aanhoudende gevolgen zoals osteoporose, hypercholesterolemie, bradycardie en hypotensie, obstipatie of zelfs oedeem.

Wat zijn de tekenen van aandoeningen van anorexia nervosa?

Het teken dat degenen om hen heen of artsen in de eerste plaats zorgen baart, is het dramatische gewichtsverlies dat gepaard gaat met het feit dat de persoon beweert dat alles in orde is, weigert hun gewichtsverlies te erkennen, of in ieder geval de ernst ervan, en het niet toegeeft. zorgen maken over zijn gezondheid. De anorexia persoon ziet zichzelf niet mager, en zelfs meestal ziet hij zichzelf te dik.

Amenorroe: ondervoeding leidt tot verlies van menstruatie
Slapeloosheid, haaruitval, permanente vermoeidheid, het koud hebben
Ongemak en verlaging van de bloeddruk
Een bijzonder intense school- of professionele activiteit
Het gebruik van diuretica, neiging tot potomanie, het nemen van laxeermiddelen, braken, het nemen van schildklierextracten of zelfs het opzettelijk weglaten van insuline bij diabetici zijn gevaarlijke strategieën om te proberen nog meer gewicht te verliezen.
De terugtrekking in zichzelf, depressie, zelf toegebrachte verwondingen of zelfs zelfmoordneigingen …
Het drastische gewichtsverlies gekoppeld aan het weigeren van voedsel met het daaruit voortvloeiende gewichtsverlies
Verstoorde perceptie van lichaamsbeeld

We onderscheiden pure restrictieve anorexia en fenomenologische variaties waarbij de consumptie van voedsel gepaard gaat met braken of andere vormen van evacuatie (laxeermiddelen of hyperactiviteit).

Boulimia :

Deze eetstoornis manifesteert zich in de vorm van impulsen, ook wel “crises” genoemd, die de boulimie niet kan weerstaan. Over het algemeen verschijnen eetaanvallen als gevolg van stress. Ondanks al zijn pogingen om weerstand te bieden, gaf de patiënt uiteindelijk toe, met het gevoel dat hij alle controle aan het verliezen was.

De boulimia-aanval resulteert in typisch gedrag:

Het begint met een gevoel van dwangmatige, oncontroleerbare honger en een pijnlijke drang om te eten.
Het vindt bijna altijd buiten de maaltijden en in het geheim plaats
Tijdens de crisis eet de boulimische persoon snel, zonder te kunnen stoppen, grote hoeveelheden voedsel (alles wat voorhanden is)
Meestal zijn deze voedingsmiddelen niet gekookt of bereid en bevatten ze meestal veel calorieën (vet en zoet). Het doel is niet om plezier te hebben door te eten wat je lekker vindt, maar om echt te ‘tanken’
Na de crisis voelt de boulimische persoon een gevoel van onbehagen, wroeging en zelfhaat

In bijna de helft van de gevallen wekt de boulimische persoon braken op om te vechten tegen de gewichtstoename en om de zwaarte van de maag te stoppen. Ze voelt zich opgelucht en moe.

Soms volgt er al snel een nieuwe boulimia aanval op de eerste.

Wat zijn de tekenen van boulimia-stoornis?

Het kenmerk van boulimia is de herhaling van “eetaanvallen”. De boulimia-aanval kan snel zijn of integendeel enkele uren duren.

Zwelling van de oorspeekselklieren, gebarsten vingers als gevolg van braken
Orale laesies
Hypokaliëmie (laag kaliumgehalte), wat kan leiden tot hartproblemen
Een bijna permanente angst om aan te komen
De herhaling van diëten

Afgezien van aanvallen, zijn mensen met boulimie erg voorzichtig om niet aan te komen: ze beperken hun dieet, nemen mogelijk hun toevlucht tot laxeermiddelen, diuretica of oefenen intensieve lichamelijke activiteit uit. Ze is daarom zelden zwaarlijvig, ook al schommelt haar gewicht enkele kilo’s per week.

L’hyperphagie :

L’hyperphagie boulimique se manifeste par des épisodes récurrents de crises de boulimie avec perte de contrôle sur le comportement alimentaire mais sans association à des comportements compensatoires. La personne ressent une sensation de faim irrépressible et incontrôlée l’obligeant à prendre de grandes quantités d’aliments en un temps court avec la sensation de ne pas pouvoir s’arrêter.

Wat zijn de tekenen van een eetbuistoornis?

Eetbuien komen gedurende 3 maanden minstens één keer per week voor
Elke aflevering van “boulimia” gaat vergezeld van minstens 3 van de volgende punten:
- De persoon eet op volle snelheid:
  - totdat u een pijnlijk gevoel van opgezette maag ervaart
  - en veel bij afwezigheid van honger
  - alleen omdat ze zich schaamt voor haar gedrag
- Ze voelt zich depressief en schuldig na het eten
- De persoon heeft pijn bij deze toestand waarvan hij zich bewust is
- Ze vertoont geen compenserend gedrag zoals bij boulimia

De ernst van eetaanvallen wordt bepaald door de wekelijkse frequentie van de afleveringen.

Het is mogelijk om eetstoornissen te genezen, zelfs als het verloop vaak lang en wisselend is. Deze genezing wordt bevorderd door vroege behandeling. Het maakt het inderdaad mogelijk om het fysieke en psychologische lijden van de patiënt en zijn familieleden te verminderen. Deze vroege behandeling voorkomt ook progressie naar een chronische vorm (waarbij de symptomen langer dan vijf jaar aanhouden), evenals terugval of het optreden van complicaties.