White Willow, de multi-millennial natuurlijke aspirine

Zoals aangegeven door zijn Keltische wortel sa-lis (of salik ), wat ” in de buurt van water ” betekent, houdt de wilg vooral van gematigde plaatsen op het noordelijk halfrond , langs rivieren en beken, op koele en vochtige gronden, zelfs moerassig, maar bovenal is het een “groene en heilzame boom van stromend water” en oeverbossen.

Een beetje mythologie

De wilg, genoemd in de Ilias , komt ook voor in de Odyssee : een woord van de tovenaarsgodin Circe herinnert aan het bestaan van een heilig bos gewijd aan Persephone , bestaande uit zwarte populieren en wilgen, dat Pausanias duizend jaar later identiek zal herhalen. Ook zijn er wilgen geplaatst in de wei die naar de residentie van Circe leidt .

Naast de mythologie waren de eerste Grieken die de wilg uit medisch oogpunt noemden Hippocrates (die de bladeren zou adviseren tegen reumatische en koortsachtige aandoeningen) en Theophrastus , hoewel de centaur Chiron naar Asclepius de therapeutische eigenschappen van wilgenbladeren zou uitleggen .

Een beetje geschiedenis

Helemaal aan het begin van onze jaartelling werd het door Dioscorides opgemerkt vanwege zijn samentrekkende, helende en pijnstillende eigenschappen. Dioscorides gebruikt zowel zaden, schors als sap en gebruikt wilg voor bepaalde huidaandoeningen (eelt, prei), bij bloedspuwing en oorpijn. Plinius , die Dioscorides openlijk herhaalt , wijst er in zijn Natural History op dat “bladeren geplet en gedronken worden de excessen van liefde matigen en herhaald gebruik ze volledig uitdooft. Over deze anafrodisiacum van de witte wilg, die sommigen tot voor kort voor een vriendelijke grap hielden, wordt al meer dan twee millennia gesproken.

De reputatie van de witte wilg is goed ingeburgerd. Assyriërs en Babyloniërs zagen in deze boom al een middel om te vechten tegen intermitterende koortsen. Samen met de cipres domineerde de wilg de farmacopee van die tijd. Dit wordt tenminste verklaard door tabletten met spijkerschrifttekens.

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van witte wilgenbast?

Ontstekingsremmende eigenschappen:

Salicylzuur is aanwezig in wilg in deze vorm of door de oxidatieve transformatie van salicylalcohol (= saligenine ), zelf door hydrolyse door de darmmicrobiota van natuurlijk salicoside of langzame afbraak .van salicortine

Een in vivo onderzoek heeft aangetoond dat orale toediening van salicylzuur een remmende werking uitoefent op cyclo-oxygenase , zoals aspirine (= acetylsalicylzuur ). Dit leidt tot een verlaging van de concentratie van tromboxanen B2 en tot een dosisafhankelijke verlaging van de biosynthese van prostaglandinen type 2 (PGE2) in het serum.

Deze zelfde studie maakte de vergelijkende farmacologische studie van salicylzuur ( salicylaat ) en aspirine mogelijk, en toonde aan dat salicylaat snel wordt gemetaboliseerd, resulterend in maximale concentraties in plasma en in inflammatoire exsudaten die 30 tot 50 keer de maximale concentraties van aspirine overschrijden. Bovendien namen de aspirineconcentraties snel af, terwijl verhoogde salicylaatconcentraties aanhielden in plasma en exsudaat tot 6 uur na een enkele toediening van aspirine. De salicylaatconcentratiegevonden in inflammatoire exsudaten 6 uur na toediening van aspirine was voldoende om de PGE2-productie met meer dan 50% te verminderen.

Pijnstillende en antireumatische eigenschappen:

In een gerandomiseerde, dubbelblinde studie uit 2000 van 210 proefpersonen met chronische lage rugpijn , ontdekten onderzoekers dat na 4 weken 39% van de patiënten die wilgenbastextract kregen geen pijn meer voelde, geen pijn, vergeleken met 6% van de proefpersonen in de placebo groep, wat statistisch significant is.

In 2001 toonde een dubbelblind, placebogecontroleerd, gerandomiseerd klinisch onderzoek, uitgevoerd gedurende 2 weken met 78 proefpersonen met artrose van de knie of heup , een pijnvermindering van 14% bij proefpersonen die werden behandeld met een extract van wilgenbast en een 2% toename bij degenen die een placebo kregen.

Volgens een publicatie uit 2015 kunnen, hoewel extracten van wilgenbast over het algemeen gestandaardiseerd zijn in salicine , andere ingrediënten, waaronder andere salicylaten , evenals polyfenolen en flavonoïden, ook een belangrijke rol spelen bij therapeutische acties . Dit werk bevestigt dat de bijwerkingen minimaal lijken in vergelijking met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, in het bijzonder aspirine.

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor gebruik met White Willow?

Contra-indicaties:

Gecontra-indiceerd in geval van allergie voor aspirine, acetylsalicylaatderivaten (0,2% van de bevolking) of andere ontstekingsremmers (bijvoorbeeld voorgeschiedenis van angio-oedeem, spasmen of chronische urticaria), evenals in geval van astma veroorzaakt door aspirine, Widal-syndroom .
Bij gebrek aan aanvullende gegevens blijft het bestaan in de medische geschiedenis van het syndroom van Reye een contra-indicatie.
Er zijn echter geen gegevens die erop wijzen dat wilgenschors het risico inhoudt van het veroorzaken van het syndroom van Reye bij kinderen, hoewel deze contra-indicatie geldt voor acetylsalicylzuur, vanwege het significant verschillende metabolisme van wilgenverbindingen.
Uit voorzorgsprincipe raadt de EMA het gebruik van wilg af tijdens het 1e en 2e trimester van de zwangerschap, evenals tijdens het geven van borstvoeding.

Bijwerkingen :

Zeldzame gastro-intestinale stoornissen, toe te schrijven aan de aanwezigheid van tannines.
Mogelijke misselijkheid, diarree en allergische reacties (uitslag, jeuk, urticaria, astma, exantheem).

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:

Salicosiden en salicortine , veroorzaakt door de inname van wilg, worden in de darm gemetaboliseerd tot saligenine en na absorptie omgezet in salicylzuur (en niet in acetylsalicylzuur met levertoxiciteit). Als gevolg hiervan is de maagtolerantie veel beter en heeft wilg niet de ongewenste effecten van aspirine.
In het kader van zelfmedicatie beveelt de EMA aan de duur van de behandeling te beperken tot 4 weken voor gewrichtspijn, 3 dagen bij koorts in verband met verkoudheid en 1 dag bij hoofdpijn. Verder adviseert ze een medisch advies in te winnen.

Geneesmiddeleninteracties:

Let op, niet gebruiken bij patiënten die anticoagulantia gebruiken (controleer INR-biologie) of antibloedplaatjesmiddelen.
Witte wilg kan ook interageren met aspirine en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.
Interacties met warfarine.

Hoe wordt Willow ingenomen en in welke dosering?

Droge vorm:

Als voedingssupplement in de vorm van capsules, à rato van één capsule per dag tijdens de maaltijd met een glas water innemen.

Vloeibare vorm:

Vloeibaar extract van verse plant gestandaardiseerd voor officinale bereiding : 5 tot 10 ml per dag in een glas water.
Afkooksel : 2 tot 3 g schors, kook 10 minuten, 1 kopje 2 tot 4 keer per dag.

Medische bibliografische bronnen en klinische onderzoeken :

Clementine. M.
Schrijver van wetenschappelijke artikelen
Naturopath – Aromatherapeut / Herbalist – Fytotherapeut
Adviseur klinische fyto-aromatherapie en Ethnomedecine

White Willow, de multi-millennial natuurlijke aspirine

Een beetje mythologie

Een beetje geschiedenis