De moerasspirea, symbool van maagdelijkheid

Om de oudste geschreven sporen in verband met de moerasspirea op te graven, moet men wachten op de middeleeuwen, maar die hebben nog niets te maken met de geneeskrachtige waarde ervan . Er werden kronen van gemaakt, vooral op bruiloften, omdat de bloemen de maagdelijkheid symboliseerden .

Een beetje geschiedenis

Pas in de Renaissance kon men stellen dat artsen moerasspirea voor therapeutische doeleinden gebruikten .

Af en toe door Léonard Fuchs , Hieronymus Bock of zelfs Jean de Gaddesden , moest de koningin van de weilanden wachten tot de 18e eeuw om mensen weer over haar te kunnen laten praten, bijvoorbeeld via de stemmen van Haller (1742) en Gilibert (1792).

Later legde de Zwitser Pagenstecher zich toe op het distilleren van de bloemen van moerasspirea en merkte in de essentiële olie de aanwezigheid op van salicinealdehyde , een verbinding die chemisch zeer dicht bij salicine (werkzame bestanddeel van aspirine) ligt . In feite vroegen mensen zich af: zou het kunnen dat de wilg en de moerasspirea verenigd zijn door onzichtbare banden, omdat de natuur hen soortgelijke deugden heeft geschonken?

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van bloeiende toppen van moerasspirea?

Ontstekingsremmende en maagbeschermende eigenschappen:

Moerasspirea bevat salicosiden, een prodrug die in de darm wordt gemetaboliseerd tot saligenine, dat na absorptie wordt omgezet in salicylzuur (en niet in acetylsalicylzuur ). Als gevolg hiervan heeft het niet de bijwerkingen van aspirine. De plant heeft niettemin dezelfde eigenschappen en vermindert de synthese van prostaglandinen en tromboxanen door cyclo-oxygenase te inactiveren. Het heeft een ontstekingsremmende, pijnstillende en antibloedplaatjeswerking .

Deze activiteit, in vitro aangetoond , omvat de reductie van interleukine 6 (IL-6) en tumornecrosefactor alfa (TNF-a), en de remming van cyclo-oxygenases COX-1 en COX-2, waarbij de werkzaamheid in vivo wordt bevestigd.

Immunomodulerende eigenschappen:

Moerasspirea remt de werking van complement en de proliferatie van T-cellen.De immunomodulerende eigenschappen zijn van belang bij KNO-therapie, in het bijzonder voor aandoeningen van de bovenste luchtwegen en acute en chronische infecties.

Anticoagulerende eigenschappen:

Moerasspirea bevat een stof die analoog is aan heparine van dierlijke oorsprong en heeft daarom een significante antistollings- en fibrinolytische activiteit .

Samentrekkende eigenschappen:

Moerasspirea is ook samentrekkend . Het veroorzaakt een afname van de capillaire en celmembraanpermeabiliteit, evenals lokale vasoconstrictie, en het heeft een antidiarree-activiteit . Het is een uitstekend reinigingsmiddel voor het wassen van wonden en zweren, waardoor het het drogen versnelt.

Diuretische eigenschappen:

Moerasspirea is natriuretisch, kaliuretisch en uricolytisch (ondanks remming van de proximale tubulaire urinezuursecretie door salicylzuur ).

Antioxiderende en cytoprotectieve eigenschappen:

Moerasspirea heeft een hoge antioxidantactiviteit : het fenolische extract van moerasspirea remt de oxidatie van methyllinoleaat met 75%. De water-, methanol- en ethylacetaatfracties van moerasspirea bezitten het vermogen om vrije radicalen en superoxide-ionen op te vangen.

Lokale toediening van een afkooksel van moerasspirea is effectief gebleken in vivo (39% vermindering van de frequentie van het verschijnen van carcinomateuze cellen) en bij mensen (positieve respons bij 32 patiënten, d.w.z. 67%, waaronder 25 gevallen, of 52%, van volledige regressie) om dysplasie van de baarmoederhals te behandelen en om baarmoederhalskanker te voorkomen.

Antibacteriële eigenschappen:

Moerasspirea heeft een antibacteriële werking tegen Gram (+) en Gram (-) bacteriën. Het is vooral actief tegen Staphylococcus aureus en colibacillus (effect toegeschreven aan flavonoïden en salicylzuur).

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor gebruik met betrekking tot moerasspirea?

Contra-indicaties:

Allergie of overgevoeligheid voor salicylaten (aspirine).
Bij mensen die aspirine moeten vermijden vanwege een ander medicijn of onder bepaalde medische omstandigheden, in geval van allergie voor andere ontstekingsremmers (bijvoorbeeld voorgeschiedenis van angio-oedeem, spasme of chronische urticaria), astma veroorzaakt door aspirine, Widal-syndroom.
Nefritis.
Moerasspirea wordt niet aanbevolen voor kinderen met koorts, vanwege het risico op het syndroom van Reye in verband met de consumptie van salicylaten.
Moerasspirea kan de baarmoedertonus verhogen en de baarmoederactiviteit stimuleren. Gezien het ontbreken van voldoende gegevens raadt het EMA de plant niet aan in geval van zwangerschap of borstvoeding, evenals bij kinderen en adolescenten onder de 18 jaar.

Bijwerkingen :

De theoretische bijwerkingen van moerasspirea zijn die van het salicylzuur in de plant. Bovendien oefent de aanzienlijke aanwezigheid van tannines een beschermend samentrekkend effect uit op de spijsverteringsslijmvliezen en bloedvaten.

Voorzorg voor gebruik:

Methylsalicylaat is regelmatig de oorzaak van vergiftigingen waarvan de symptomen die van salicylaatvergiftiging zijn: 1 ml methylsalicylaat komt overeen met 1,4 g acetylsalicylzuur (aspirine) en de ingenomen hoeveelheden zijn soms groter dan 10 ml.

Geneesmiddeleninteracties:

Voorzichtigheid bij gelijktijdige toediening van antiaggregantia, anticoagulantia en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. De EMA beveelt medische controle aan bij een associatie.
Monitor biologie (INR) in geval van associatie met anticoagulantia.
Mogelijke interacties met warfarine.
Contra-indicatie met heparine en derivaten.

Hoe Moerasspirea innemen en in welke dosering?

Droge vorm:

Als voedingssupplement, in de vorm van een gestandaardiseerd vers plantenextract in capsules , in een hoeveelheid van 1 tot 2 capsules per dag.

Vloeibare vorm:

Vloeibaar extract van verse plant gestandaardiseerd voor officinale bereiding : 5 tot 15 ml per dag in een glas water.
Integrale suspensie van verse plant : 5 tot 15 ml per dag in water.
Honingextract van glycerinevloeistof : 5 ml 1 tot 3 keer per dag in water.
Hydroalcoholisch extract : 20 tot 30 druppels, 2 tot 3 keer per dag in water.
Infusie : 2 zeer volle theelepels, in 150 ml kokend water, 1 tot 3 of zelfs 4 kopjes per dag.

Medische bibliografische bronnen en klinische onderzoeken :

Abebe W., Herbal medication : potential for adverse interactions with analgesic drugs, J Clin. Pharm Ther., 2002
Calliste C.A. et al. Free radical scavenging activities measured by electron spin resonance spectroscopy and B16 celle antiproliferative behaviors of seven plants; J Agric. Food. Chem., 2001
Csedö K. et al., The antibiotic activity of Filipendula ulmaria, Planta Med., 1993
Halkes S.B.A. et al., In vitro immunomodulatory activity of Filipendula ulmaria, Phyto Research, 1997
Kähkönen M.P. et al., Antioxidant activity of plant extracts containing phenolic compounds, J Agric Food Chem., 1999
Kudriashov B.A. et al., Heparin from the meadowsweet (Filipendula ulmaria) and its properties, Izv Akad Nauk SSSR Biol., 1991
Liapina L.A., Koval’Chuk G.A. A comparative study of the action on the hemostatic system of extracts from the flowers and seeds of the meadowsweet. (Filipendula ulmaria Maxim.); Izv Akad Nauk Ser Biol., 1993
Rauha J.P. et al., Antimicrobial effects of Fonnish plant extracts containing flavonoids and other phenolic compounds; Int J Food Microbiol., 2000
Sroka Z. et al., Phenolic extracts from meadowsweet and hawthorn flowers have antioxidative properties, Z Naturforsh C., 2001
Drummond E.M. et al., Inhibition of proinflammatory biomarkers in THP1 macrophages by polyphenols derived from chamomille, meadowsweet and willow bark; Phytother Res., 2013
Ciuman R.R., Phytotherapeutic and naturopathic adjuvant therapies in ortorhinolaryngology, Eur Arch Otorhinolaryngol., 2012
Peresun’ko A.P. et al. (Clinico experimental study of using plant preparations from the flowers of Filipendula ulmaria Maxim for the treatment of precancerous changes and prevention of uterine cervical cancer), 1993