Homeopathie kan effectief zijn voor een aantal stomatologische problemen, zoals het voorbereiden van een patiënt op een tandheelkundige ingreep, het voorkomen en behandelen van postoperatieve bloedingen, het voorkomen en behandelen van postoperatieve of niet-operatieve infecties, tandpijn, vooral postoperatieve pijn, en als aanvulling op de behandeling van verstandskiesproblemen.
Geschiedenis van homeopathie in de stomatologie
De homeopathie, met haar wortels in de geschiedenis, heeft geleidelijk haar weg gevonden naar de stomatologie. De reis, van de opkomst als alternatieve geneeswijze tot de integratie in de tandheelkundige zorg, is fascinerend en de moeite waard om uit te diepen.
Wat is de oorsprong van homeopathie?
De geschiedenis van de homeopathie begon in de 18e eeuw met de Duitse arts Samuel Hahnemann. Ontevreden over de vaak wrede en ineffectieve medische praktijken van zijn tijd, zocht Hahnemann naar een zachtere, meer holistische benadering van genezing. In 1796 formuleerde hij het basisprincipe van de homeopathie: “similia similibus curentur”, oftewel “hetzelfde geneest hetzelfde”.
Deze filosofie is gebaseerd op het idee dat stoffen die symptomen veroorzaken bij een gezond persoon, bij toediening in kleine doses aan een ziek persoon met vergelijkbare symptomen, een genezend effect kunnen hebben. Deze theorie week radicaal af van de conventionele medische methoden van die tijd en luidde een nieuw tijdperk in voor de behandeling van ziekten.
De introductie in de stomatologie
De introductie van homeopathie in de stomatologie nam enige tijd in beslag en volgde op de geleidelijke erkenning van homeopathie als een volwaardige medische discipline. In het begin was het gebruik ervan marginaal en werd het vaak beoefend door tandartsen die zelf een opleiding of interesse in homeopathie hadden. Deze beoefenaars begonnen homeopathische principes toe te passen om verschillende mondaandoeningen te behandelen, zoals pijn, ontstekingen, infecties en bloedend tandvlees.
Naarmate de belangstelling voor meer natuurlijke en minder invasieve behandelingsmethoden in de loop van de 20e eeuw toenam, won homeopathie aan populariteit in de tandheelkunde. Casestudies en getuigenissen van patiënten begonnen de voordelen van homeopathie bij de behandeling van pijn en postoperatieve complicaties in de stomatologie te benadrukken, wat leidde tot een grotere acceptatie onder professionals in de mondhygiëne.
Tegelijkertijd begonnen tandartsen een opleiding en certificering in homeopathie te volgen, wat leidde tot een beter begrip en een effectievere toepassing van deze praktijk in de tandheelkundige zorg. Hoewel er in bepaalde wetenschappelijke kringen nog steeds over wordt gediscussieerd, is homeopathie tegenwoordig een erkend onderdeel van de holistische benadering van stomatologie en biedt het een zacht, niet-invasief alternatief voor de behandeling van mondaandoeningen.
Preoperatieve zorg in de stomatologie
Sommige patiënten zijn angstig voor een tandheelkundige ingreep. Hun reactievermogen kan vereisen dat ze Gelsemium of Ignatia innemen. Anderen kunnen baat hebben bij :
Chamomilla :
Dit geneesmiddel is vaak aangewezen bij doorkomende tandjes bij zuigelingen, maar is ook geschikt voor volwassenen die hypernerveus, temperamentvol, opvliegend en intolerant voor pijn zijn. Odontalgie wordt verergerd door warmte, maar niet verlicht door koude.
Dosering: Neem gemiddeld 1 tot 2 keer per dag 9, 15 of 30 CH, 5 granules, gedurende een paar dagen voor en na de operatie.
Coffea tosta :
Dit homeopathisch geneesmiddel is aangewezen bij nerveuze, intelligente mensen met cerebrale overactiviteit, die gemakkelijk slapeloos zijn (plankenkoorts). De angst voor pijn, net als de pijn zelf, maakt hen zo onrustig dat ze gaan beven. Coffea odontalgia verbetert door contact met koud water.
Dosering: Neem gemiddeld 1 tot 2 keer per dag 9, 15 of 30 CH, 5 korrels gedurende een paar dagen voor en na de operatie.
Postoperatieve bloedingsproblemen bij stomatologie
Arnica :
Dit geneesmiddel is geïndiceerd bij trauma waarbij haarvaten zijn gescheurd. Als het systematisch wordt ingenomen, vermindert het de kans op bloedingen en versnelt het de resorptie van oedeem, waardoor de genezing wordt bevorderd en de pijn wordt verlicht.
Dosering: Neem 9 CH, 5 korrels per dag, gedurende 3 dagen voor de operatie, daarna 2 tot 6 keer per dag 5 korrels na de operatie, afhankelijk van de intensiteit van de bloeding.
Fosfor :
Een homeopathisch geneesmiddel dat bloedingen voorkomt. Het moet systematisch worden toegediend de dag voor en de ochtend van de operatie, telkens 1 dosis van 9 CH. Als er ondanks deze 2 geneesmiddelen abnormale bloedingen optreden, worden Arnica en Fosforgecombineerd.
In de context van stomatologie kan het homeopathische geneesmiddel Fosfor aangewezen zijn in de volgende situaties:
- Bloedend tandvlees: Fosfor wordt vaak gebruikt bij bloedend tandvlees, vooral als het bloedverlies hevig is en zonder duidelijke reden optreedt.
- Tandpijn: Dit middel kan effectief zijn bij tandpijn die verergerd wordt door warmte of kou en bij pijn die uitstraalt naar andere delen van het hoofd.
- Mondzweren: Fosfor wordt soms voorgeschreven bij zweren in de mond, vooral als ze pijnlijk zijn en snel bloeden.
China :
Bij bloedingen van zwart of donker bloed, 5 korrels in 5 CH elk half uur of elk uur, afgewisseld met Arnica. Uitspreiden naarmate verbetering optreedt.
In de stomatologie is het homeopathische middel China (of Cinchona officinalis) over het algemeen aangewezen in de volgende gevallen:
- Mondbloedingen: China wordt gebruikt om bloedend tandvlees te behandelen, vooral als dit hardnekkig of terugkerend is na tandheelkundige ingrepen zoals extracties.
- Vermoeidheid na de operatie: In gevallen waarin de patiënt zich bijzonder moe of uitgeput voelt na een tandheelkundige ingreep, kan China helpen de energie te herstellen en de algemene zwakte te bestrijden.
- Gevoeligheid van het gebit na een behandeling: Voor tanden die overmatig gevoelig zijn geworden na behandelingen zoals vullingen of andere tandheelkundige ingrepen, kan China nuttig zijn.
Millefolium :
Voor rode, glanzende, vloeibare bloedingen met weinig of geen pijn. Het is ook een goed geneesmiddel voor patiënten die de neiging hebben om veel te bloeden van de geringste snijwond (bij afwezigheid van enige hemopathie) of voor vrouwen met zeer zware menstruaties, met de bovenstaande kenmerken.
Dosering: Bij bloedingen van zwart of donker bloed, 5 CH korrels Millefolium elk half uur of elk uur, afgewisseld met Arnica. Uitspreiden naar mate van verbetering. In deze gevallen van abnormale bloeding, kan Fosfor 9 of 15 CH ook worden herhaald in een tempo van 1 dosis om de 6 uur of zo.
Postoperatieve of niet-operatieve infecties in de tandheelkunde
Om het risico op infecties tegen te gaan, moeten 2 geneesmiddelen systematisch worden ingenomen: Pyrogenium en Heparsulfur. Afhankelijk van de klinische reactie van de patiënt kunnen deze worden aangevuld met Arsenicum album, Aurum muriaticum, Mercurius solubilis of Apis.
Pyrogenium :
Dit biotherapeuticum kan preventief worden voorgeschreven, vóór de operatie, als er gevreesd wordt voor een onderliggend infectiefocus.
Dosering: Neem 5 korrels Pyrogenium 9 CH ‘s ochtends en ‘s avonds gedurende 2 dagen voor de operatie. In de curatieve therapie, neem 5 korrels Pyrogenium 9 CH ‘s ochtends en ‘s avonds gedurende 3 of 4 dagen, gevolgd door Hepar sulfur 2 uur na elke dosis.
Heparsulfur:
Dit geweldige homeopathische geneesmiddel voor acute etteringen wordt ingenomen in hoge verdunningen, omdat lage verdunningen juist etteringen bevorderen.
Dosering: 5 korrels in 15 of 30 CH ‘s ochtends en ‘s avonds gedurende 3 of 4 dagen.
Daarnaast :
Arsenicum album :
In gevallen van scherpe, brandende pijn, verbeterd door warme toepassingen, in welke vorm dan ook. De afscheiding kan sereus, bloederig of purulent zijn, maar is altijd zeer misselijkmakend en prikkelend. De patiënt kan depressief en moe zijn als gevolg van het infectieproces, wat een ernstige invloed heeft op de algemene gezondheidstoestand. Ze kunnen veel dorst hebben. Maar deze algemene symptomen zijn niet essentieel voor het innemen van het medicijn.
Dosering: Afhankelijk van de gelijkaardigheid, neem 7, 9 of 15 CH, 5 granules 2 keer per dag, rond 10 uur ‘s ochtends en 5 uur ‘s middags.
Aurum muriaticum :
Om de hierboven gegeven redenen heeft dit homeopathische geneesmiddel de voorkeur boven Aurum metallicum bij etteringen van korte botten in het algemeen en etterende processen van de kaak in het bijzonder.
Dosering: Neem in 9 CH minstens 5 korrels rond 10 uur ‘s ochtends en 5 uur ‘s middags.
Mercurius solubilis :
Dit geneesmiddel wordt voorgeschreven bij karakteristieke mond- en keelklachten:
- Dikke, witachtige, stroperige tong, die de afdruk van de tanden vasthoudt (aan de zijkanten bij het bijten).
- Speeksel draderig, vies ruikend, maar dorstig.
- Sponsachtig, bloedend tandvlees.
Dosering: Neem 9 of 15 CH, 5 granules rond 10 uur ‘s ochtends en 5 uur ‘s middags, omdat lage verdunningen ettervorming kunnen bevorderen.
Apis mellifica :
Innemen bij ernstige oedemateuze reacties, zoals vaak het geval is bij ontstekingen in de mond.
Dosering: Neem 15 CH, 5 korrels om de 30 tot 60 minuten, afhankelijk van de verbetering.
Bij een purulente verzameling die gemakkelijk kan worden gedraineerd, neem dan afwisselend Hepar sulfur 5 CH en Mercurius solubilis 5 CH, 5 korrels, bijvoorbeeld om de 4 of 6 uur, totdat het abces is ingesneden of gebarsten. Mondspoel meerdere keren per dag met 30 druppels in een half glas water van een mengsel van Phytolacca T.M. en Calendula T.M. in gelijke delen.
Pijn bij stomatologie
We worden geconfronteerd met verschillende situaties:
- Chirurgische tandpijn.
- Infectieuze of inflammatoire tandpijn.
- Tandneuralgie, vaak paroxysmaal, in het trigeminusgebied van de onder- of bovenkaak.
Indien mogelijk moet een etiologische behandeling worden toegepast. Overweeg daarnaast :
Arnica :
Arnica is een homeopathisch geneesmiddel met een capillair tropisme, het is zowel werkzaam op pijn na tandavulsie als op tandneuralgie, in 9 CH, gecombineerd met :
Hypericum perforatum :
Dit is het middel bij trauma aan zenuwuiteinden. De pijn straalt uit langs het pad van de betrokken zenuw. De pijn is bonzend, ondraaglijk en verergert bij de minste schok.
Dosering: Neem 15 of 30 CH in de mate van pijnlijke paroxismen.
Mezereum :
Dit geneesmiddel veroorzaakt experimentele irritatie van de slijmvliezen en het periost, voornamelijk in de malarstreek. Het kan daarom worden gebruikt als pijnstiller in de stomatologie. Het is vooral effectief als de pijn te wijten is aan een bijkomend infectieus proces.
Aanbevolen dosering: Neem 5 of 7 CH, 5 granules 2 tot 4 keer per dag.
Als de pijn modaliteiten of duidelijke kenmerken vertoont die de pathogenese van een geneesmiddel oproepen, is het noodzakelijk om :
Aconitum :
Pijn na een plotse koudegolf, verergerd rond middernacht door de plotse scherpe koude.
In de homeopathie wordt Aconitum Napellus vooral gebruikt in de volgende gevallen:
- Begin van koorts: Wordt gebruikt bij het begin van koorts, vooral na blootstelling aan kou.
- Acute luchtweginfecties: effectief bij het begin van luchtwegaandoeningen zoals laryngitis.
- Emotionele schok: aangewezen bij acute reacties op angst of stress.
- Acute pijn: Nuttig bij plotse en intense pijn, inclusief tandpijn.
- Cardiovasculaire aandoeningen: Wordt gebruikt om symptomen zoals hartkloppingen te behandelen, vooral in aanwezigheid van angst.
Belladonna :
Belladonna is het geneesmiddel voor pulserende pijn, met droogheid van de slijmvliezen bij het begin van een ontstekingsverschijnsel.
Apis :
Apis is een homeopathisch middel dat gebruikt wordt bij stekende, brandende pijn, verbeterd door koude met ontstekingsoedeem.
Arsenicum album :
Arsenicum album korrels worden aanbevolen wanneer de pijn brandend is en verbetert door warmte.
Coffea tosta of Pulsatilla :
De homeopathische geneesmiddelen Coffea tosta en Pulsatilla worden gebruikt wanneer de pijn verbetert door contact met koud water.
Chamomilla :
Het homeopathische middel Chamomilla wordt gebruikt wanneer de pijn verergert door warmte maar niet verbetert door koude.
Cheiranthus :
Dit homeopathisch geneesmiddel is nuttig in 30 CH, 1 dosis om de 6 of 12 uur in gevallen van trismus als gevolg van een orale-faryngeale aandoening, verstandskiesongeluk in het bijzonder.
