La Grande Bardane, de kleine schat van de natuur

Klis is, naast zijn medicinale invloed in het dagelijks leven van mannen , ook een plant geweest die verbonden is met het spirituele domein. Al 2000 jaar geleden gaf Plinius aan dat het een van de favoriete planten van de Druïden was. Later zullen we het terugvinden in de processie van zonnewende planten en die we (onder andere) tijdens midzomerdag in het vuur gooien om ons tegen de storm te beschermen. Omdat ze in de buurt van mensen groeien, wordt er gezegd dat het gezelschapsplanten zijn . Laten we nu eens kijken hoe goed bedrijfsklitten zijn vanuit medicinaal oogpunt!

Een beetje geschiedenis

In de Middeleeuwen wordt het gevonden in de farmacopee van Hildegard onder de naam “Cletta”. Volgens haar is de wortel van de klis volkomen nutteloos en geeft ze verreweg de voorkeur aan de bladeren, die ze niettemin aangeeft dat ze gevaarlijk zijn voor mensen die rauw worden gekookt, behalve in zeldzame uitzonderingen: borst- en ademhalingspijn, nierstenen. . Het was pas later, zo lijkt het, dat klis een groot succes had als een actuele huidziekte , zoals het vandaag nog steeds wordt beschouwd.

Het is dan erg populair, net als de elecampane ( Inula helenium ), als een kwetsbaarheid en een remedie, met name bij uitwendig gebruik bij huidziekten (scrofula, schurft, lepra, ringworm – natuurlijk! – zweren, zoals ‘geeft Albert de Groot in de 13e eeuw). Er wordt ook gezegd dat het diureticum, zweetdrijvend, wasmiddel, borstvinnen en een beetje samentrekkend is, en grijpt in bij lithiasis, bloed ophoesten, jicht, artritis, reuma, enz.

In de 16e eeuw nam de medicinale carrière van klis een nieuwe wending, omdat het dankzij afkooksels van de wortel was dat we koning Hendrik III konden genezen van grote pokken (syfilis). Deze nieuwe regel op zijn cv bevestigde zijn status als wondermiddel. Hierin zal Lazare Rivière (1589-1655) zich concentreren op de studie van klis vanwege zijn zogenaamde antisyfilitische eigenschappen, terwijl Olivier de Serres het andere gebruik van zijn tijd beschrijft (genezing van zweren, antivenom op slangenbeten en “andere kwaadaardige beesten”).

Waar komt ze vandaan?

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van kliswortels?

Anti-infectieuze eigenschap:

Klis is een niet-specifieke antibacteriële in vitro tegen Bacillus subtillis, Escherichia coli, Shigella flexneri en S. sonnei, Pseudomonas aer. vanwege polyacetyleenderivaten. Het is ook antistafylokokken en antimycoticum bij Candida albicans .

Ontstekingsremmende eigenschap:

Ontstekingsremmend door arctigenine , door actie op de productie van NO en de secretie van pro-inflammatoire cytokines (TNF-alpha, IL-6). Lignanen, zoals diarctigenine , antagoneren de bloedplaatjesactiverende factor (PAF), die in het bijzonder betrokken is bij de bronchospasmen van anafylactische shock of de ontsteking van de acute allergische , door afgifte van histamine en het aanzetten tot en oproepen van eicosanoïden (leukotriënen, tromboxanen, prostaglandinen).

In vivo vermindert kliswortelpoeder de darmontsteking bij colitis (door IL-6 en TNF-α te verlagen). Evenzo stimuleert klis de activiteit van macrofagen.

Bij mensen verbetert infusie van A. lappa- wortel de ontstekingstoestand en oxidatieve stress, met name bij patiënten met artrose van de knie.

Eigenschap op koolhydraatmetabolisme:

Anti-diabetisch door lignanen, klis is hypoglykemisch door remming van alfa-glucosidase, en verhoogt dus de tolerantie voor koolhydraten. Ter bevestiging van het traditionele gebruik van kliswortel om hyperglykemie te verminderen, hebben onderzoeken aangetoond dat deze plant ook de stijging van de bloedsuikerspiegel na inname van koolhydraten beperkt, door de inulineverhouding en door het signalerende intracellulaire energiemetabolisme (AMPK) te activeren.

Hepato-beschermende eigenschap:

Dankzij de sesquiterpeenlactonen en de anti-vrije radicalen eigenschappen beschermt klis levercellen tegen schade veroorzaakt door hepatotoxische stoffen zoals ethanol, tetrachloorkoolstof, paracetamol en paracetamol.

Nefroprotectieve eigenschap:

Klis beschermt de nier in vivo tegen de genotoxiciteit die wordt veroorzaakt door cadmium.

Regelgevende eigenschap van secretie- en eliminatiefuncties:

• Zweetdrijvende, talgregulerende werking:

Huidregulatie van talgafscheiding en bevordert de rijping van het abces en de eliminatie van pus (traditioneel gebruik).

• Choleretische en diuretische werking:

Traditioneel gebruik bevestigd door studies die aangeven dat de alcoholische zuren van de wortel de cholerese van de lever verhogen, een laxerend effect op de darmen en een renale werking van het uricorusic aquaretic en anti-urolithiasic type uitoefenen door alkalisering van de urine.

Antimutagene, antitumor- en anti-auto-immuun eigenschappen:

De arctigenine in Arctium lappa is een farmacologisch actieve stof die neuronale bescherming verleent en antidiabetische, antitumorale en antioxiderende eigenschappen heeft.

Een onderzoek uit 2015 toont aan dat arctigenine Th17-cellen remt en experimentele auto-immuun encefalomyelitis verbetert , wat ontstekingsremmende en immunosuppressieve eigenschappen aantoont. Dit geeft aan dat het een potentieel therapeutisch medicijn zou kunnen zijn voor multiple sclerose of andere inflammatoire auto-immuunziekten.

Antioxiderende eigenschap:

Deze antioxidantactiviteit is het resultaat van het in vitro en in vivo aangetoonde vermogen van klis om vrije radicalen op te vangen en om endogene antioxidanten zoals glutathion te verhogen.

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor gebruik met Burdock?

Contra-indicaties:

• Volgens de EMA wordt het gebruik van klis uit voorzorg niet aanbevolen bij zwangere vrouwen (oxytocische eigenschappen, dat wil zeggen baarmoederstimulerend) of borstvoeding.
• Gereserveerd voor volwassenen
• Niet gebruiken bij lever- of nierkoliekaanvallen vanwege de choleretische en diuretische effecten

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:

• Risico op allergische reacties, waarschijnlijk door de sesquiterpeen-lactonen. Voorzichtigheid bij reeds bestaande allergie voor planten van de Asteraceae-familie.

Geneesmiddeleninteracties: