Essentiële olie van Niaouli, de essentie van Gomen die Gomenol . gaf

Niaouli, een natuurlijke schat met vele deugden, staat centraal in onze ontdekkingstocht. Botanisch bekend als Melaleuca quinquenervia en behorend tot de Myrtaceae familie, onderscheidt deze opmerkelijke plant zich door zijn bladeren, die ware organen van goedheid zijn. De rijke en fascinerende geschiedenis van Niaouli begon lang voordat het in de 18e eeuw in Europa opdook. Traditioneel gebruikt in producerende landen voor zijn febrificerende, anti-diarree en helende eigenschappen, heeft Niaouli een complexe weg gevolgd, gemarkeerd door momenten van glorie en vergetelheid, voordat het zich uiteindelijk vestigde als een kostbaar element in de moderne aromatherapie en farmacopee.

Deze reis door de tijd onthult de evolutie van het gebruik van Niaouli, van de traditionele gebruiken van de Kanaks van de Stille Oceaan tot de wetenschappelijke ontwikkelingen van de twintigste eeuw, die de synergieën met antibiotica en de toepassingen als een algemeenantisepticum benadrukten. De moderne tijd is getuige geweest van de opkomst en ondergang van de productie van Niaouli essentiële olie, een verhaal dat het belang ervan in de industrie en geneeskunde benadrukt, evenals de groeiende concurrentie met andere planten zoals cajeput en tea tree.

De ontdekking van Gomenol, een derivaat van Niaouli olie, markeert een keerpunt in de geschiedenis van deze plant. Deze gerectificeerde etherische olie, die door Jules Prévet in Nieuw-Caledonië werd geïntroduceerd en populair werd gemaakt vanwege zijn therapeutische eigenschappen, heeft een aanzienlijk succes gekend en getuigt van de vindingrijkheid van de mens bij het exploiteren van natuurlijke hulpbronnen. Tot slot onderzoeken we de farmacologische eigenschappen van de essentiële olie van Niaouli blad, waarbij we de effectiviteit alsslijmoplossend, mucolytisch en antimicrobieel middel benadrukken, eigenschappen die het voortdurende gebruik in de hedendaagse geneeskunde rechtvaardigen.

Niaouli, waarvan de botanische naam Melaleuca quinquenervia is, behoort tot de Myrtaceae familie. De productieorganen zijn de bladeren.

Geschiedenis van Niaouli

De essentiële olie van Niaouli wordt in producerende landen al lang gebruikt als koortswerend middel, antidiarreemiddel en als kwetsbaarheidswrijfmiddel, maar het verscheen pas in de 18e eeuw in Europa. De Kanaks van de Stille Oceaan gebruiken de bladeren als een kompres op huidwonden als helend en ontsmettend middel.

In 1952 beschouwdenQuevauviller en Mme Panouse deze essentiële olie als synergetisch met antibiotica. Valnet (20e eeuw) beschouwde de essentiële olie als een algemeen long-, urine- en darmantisepticum, een antireumaticum en een vermifuge. Hij raadde het aan voor chronische bronchitis, kinkhoest en tuberculose.

Moderne en hedendaagse tijden

Het verhaal begint aan het einde van de 18e eeuw, toen Franse ontdekkingsreizigers verschillende planten van de Myrtaceae familie verzamelden, waaronder Melaleuca, dat nog onbekend was in Europa. In 1862 distilleerde De Rochas voor het eerst Niaouli bladeren.

Maar Niaouli werd pas in 1862 gedestilleerd. Toen het werd gedaan, was het helemaal niet succesvol. In feite, en waarschijnlijker anekdotisch, werd er geen vervolg gegeven aan deze eerste historisch geregistreerde poging. In 1869 werden de zaken wat duidelijker: Bavay, een marineapotheker eerste klas, diende een proefschrift in over de essentiële oliën van niaouli en cashew. Over de eerstgenoemde schreef hij: “Ik weet niet of, zoals wordt verondersteld, niaouli olie enige toekomst heeft, hetzij medisch of industrieel; maar zeker, als deze boom geen bron van rijkdom wordt voor Nieuw-Caledonië, zal dit niet verhinderen dat het een kostbare bron is geweest voor de eerste bewoners” Desondanks, voegt hij eraan toe, “zou ik blij zijn als ik de aandacht kan vestigen op een product waarvan ik geloof dat het enige waarde heeft.”

Hoewel deze woorden uiteindelijk gehoor vonden, werden ze niet meteen in praktijk gebracht, want pas 50 jaar na het proefschrift van deze apotheker begon de Prévet dynastie met de echte industriële productie van niaouli etherische olie, die gestaag groeide tot 1939, toen Frankrijk in oorlog raakte, daalde de productie sterk gedurende de oorlogsjaren, totdat het weer een tijdje aantrok, van ongeveer 1946 tot 1950, om vervolgens te dalen tot het begin van de jaren 1990, toen de productie erg laag was, zelfs lager dan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit was deels te wijten aan de concurrentie van cajeput en vervolgenstea tree, die het leven van niaouli moeilijk maakten. Het aantal farmaceutische formuleringen met de essence daalde gestaag vanaf 1975 en stortte uiteindelijk in 2003 in.

Maar wat is Gomenol?

In Le Figaro van dinsdag 8 september 1896 schreef de journalist Émile Gautier (1853-1937): “Het schijnt dat Nieuw-Caledonië een heleboel producten herbergt die nergens anders te vinden zijn, zelfs niet in Australië. Onder deze producten, waaraan het grote Oceanische eiland het meest van zijn originaliteit te danken heeft, gaat een speciale vermelding naar een nieuw chemisch product – laten we zeggen een geneesmiddel sui generis – dat wel eens, als we mijn persoonlijke ‘tips’ mogen geloven, voor heel wat opschudding zou kunnen zorgen in de hoestwereld.” Dit product is – zoals de titel van dit artikel ons vertelt – gomenol. Maar wat is gomenol?

Rond 1887 probeerde de Franse industrieel Jules Prévet (1854-1940), die in de groente- en vleesconservenindustrie zat, het avontuur door naar Nieuw-Caledonië te reizen, een gebied dat in 1853 door Frankrijk was verworven. Hij had de leiding over de gloednieuwe conservenfabriek in de buurt van het stadje Gomen (nu Kaala-Gomen, 356 km ten noorden van Nouméa). Hij “merkte op dat de koffiepluk, die in dit deel van het eiland wijdverbreid was, wonden veroorzaakte bij de plaatselijke plukkers die, om zichzelf te genezen, op niaoulibladeren kauwden […] en deze geïmproviseerde pleister op de wonden plakten om infectie te voorkomen”.

Nadat hij de doeltreffendheid van deze remedie had vastgesteld, keerde Prévet terug naar Frankrijk en gaf twee wetenschappers, Bertrand en Gueguen, de opdracht om de essentie van niaouli te bestuderen, waaraan ze uiteindelijk genezende, verdovende en antiseptische eigenschappen toeschreven – dezelfde eigenschappen die empirisch werden gebruikt door de inboorlingen van Nieuw-Caledonië.

Marketing van Gomenol

Op 2 mei 1893 werd het handelsmerk “goménol ” geregistreerd bij de handelsrechtbank van Parijs, een naam die Prévet als volgt uitlegt: “Aangezien ik deze essence begon te distilleren op een landgoed in Nieuw-Caledonië dat Gomen heette, en aangezien in Engelstalige landen alles wat hars of essence is, gum wordt genoemd, kwam het idee bij me op om een naam te zoeken die de naam gum zou verfransen en ook zou herinneren aan de plaats waar Gomenol voor het eerst werd geproduceerd”

Wat volgde was de grootschalige marketing vangomenolessence en afgeleide producten, waarvan er vele zijn, waaronder balsems, zalven, zalven, eicellen, zetpillen, oliën, zepen, tandpasta’s enzovoort. En het is niet alleen een kwestie van kermisventen, want er wordt veel wetenschappelijke communicatie, via brochures, formulieren en tentoonstellingen, gedaan om gomenol te promoten, wat in feite een gerectificeerde essentiële olie van niaouli is: de aldehyden zijn verwijderd. Het is dus geen 100% zuivere en natuurlijke essentiële olie, zoals tegenwoordig over het algemeen wordt geëist. Maar het blijft een feit dat, therapeutisch gezien, gomenol, de boom die het weelderige woud van gomenolproducten verbergt, alles omvat wat, min of meer, het gebruik van deze essentiële olie vandaag de dag nog rechtvaardigt, namelijk: gynaecologische aandoeningen en aandoeningen van zowel de urinewegen als de luchtwegen.

Maar Prévet, die nooit meer was dan een liberale en opportunistische industrieel, was niet de “ontdekker” van niaouli, alleen de meest fervente popularisator ervan. Het Melaleuca geslacht, waartoe niaouli behoort, werd beschreven door Linné in 1767, maar deze bomen bleven weinig bekend in Europa, ook al oogstten Franse ontdekkingsreizigers verschillende extracten van planten uit deze botanische familie, de Myrtaceae.

Wat zijn de farmacologische eigenschappen van Niaouli blad essentiële olie?

Niaouli essentiële olie heeft veel interessante farmacologische eigenschappen. Laten we eens kijken naar de belangrijkste.

Uitademend en slijmoplossend effect:

1,8 cineool stimuleert de exocriene klieren van het ademhalingsslijmvlies. Bij mensen is aangetoond dat 1,8-cineool de activiteit van de trilharen in het neusslijmvlies verhoogt en een bronchodilaterende werking heeft. Bij mensen die lijden aan infectieuze verkoudheid werd een decongestieve werking van de neus waargenomen, maar geen effect bij allergische rhinitis.

Niaouli werktuitademend, droogt de slijmvliezen van de luchtwegen uit en is slijmoplossend.

Antimicrobiële werking:

De essentiële olie is bacteriedodend tegen Gram-positieve bacteriën zoals Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus en Enterococcus sp., en Gram-negatieve bacteriën zoals Shigella flexneri, Klebsiella pneumoniae, Salmonella typhi en choleraesuis, Proteus mirabilis en Enterobacter aerogenes.

Een direct antiviraal effect tegen het herpesvirus werd aangetoond voordat het virus de cel binnendrong. Er is een schimmelwerend effect aangetoond met de etherische olie en citronellol.

Niaouli is een goed infectiewerend middel tegen KNO, luchtwegen, lymfoganglionicum en genito-urinaryum en is ook een uitstekend antiviraal middel met Ravintsara. De antimicrobiële activiteit tegen Gardnerella vaginalis en Candida albicans (zoals alfa-terpineol) is vergelijkbaar met die van clotrimazol, dat nuttig is bij bacteriële vaginose.

Ontstekingsremmende werking:

Een ontstekingsremmende werking van 1,8-cineool is aangetoond in vitro op witte bloedcellen (monocyten) tegen ontstekingsinductoren zoals interleukine-1β: mediatoren van de ontstekingsreactie zoals arachidonzuurmetabolieten, leukotrieen B, tromboxaan-B en prostaglandine E worden aanzienlijk verminderd in de longen, evenals TNF-α (tumornecrosefactor). Klinische onderzoeken bij patiënten met bronchiale astma hebben dezelfde eigenschappen aangetoond; na een behandeling van 3 dagen met 1,8-cineool worden pro-inflammatoire mediatoren in hun monocyten verminderd.

De essentiële olie van Niaouli heeft een cortisonachtige werking en stimuleert de hypofyse-bijnieras. Het is daarom nuttig bij de behandeling van langdurige ontstekingsaandoeningen.

De pijnstillende en ontstekingsremmende werking is te danken aan het niet-opioïde effect op mestcellen.

Krampstillend effect:

1,8 cineool werkt in op de gladde spieren van de luchtpijp in relatie tot acetylcholine.

Andere effecten:

• Immunomodulerend
• Anti-catarrale
• Radioprotectief (huidbescherming tijdens radiotherapie)
• Oestrogeenachtig
• Veneus decongestivum
• Insecticide tegen vlooien en luizen
• Nog effectiever in combinatie met etherische olie van manuka(Leptospermum scoparium)
• Ontzwellend
• Bevordert de opname door de huid van verschillende moleculen, waaronderoestradiol
• Gonadotroop, stimuleert de hypofyse-testiculaire en hypofyse-bijnieras
• Anti-angiogeen (leukemische cellen), inducer van apoptose (DNA-fragmentatie)

Zijn er voorzorgsmaatregelen die genomen moeten worden bij het gebruik van de essentiële olie van Niaouli?

• Voorzichtig bij hormoonafhankelijke pathologieën; niet combineren met oestrogeenbehandeling (inclusief oestroprogestagenen)
• Gecontra-indiceerd bij zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven
• Gecontra-indiceerd bij astmatici en epileptici of bij mensen met een voorgeschiedenis van convulsies
• Niet langer dan 3 weken behandelen
• Niet combineren met cortisone, risico op medicijninteractie
• Dermocaustische, revulsieve werking op de huid in zuivere vorm en agressieve werking op slijmvliezen (roodheid, irritatie, pruritus)
• Voorbehouden voor volwassenen en pubers
• Voorzichtig bij nier- of leverinsufficiëntie ( nefrotoxisch en hepatotoxisch)
• Enzymremmer, risico op medicijninteracties, vraag uw apotheker om advies
• Terpeenderivaat zetpillen zijn gecontra-indiceerd voor kinderen jonger dan 30 maanden en voor kinderen met een voorgeschiedenis van koortsstuipen of epilepsie.
• Niet verspreiden

Medische literatuur en klinische onderzoeken:

• F. Christoph, P.-M. Kaulfers, E. car Stahl-Biskup. In vitro evaluatie van de antibacteriële activiteit van β-triketonen toegevoegd aan Melaleuca-oliën. Planta Med 2001
• Bakkali F, Averbeck S, Averbeck D, Idaomar M. auto Biologische effecten van etherische oliën – een overzicht. Voedselchemie, toxicologie. 2008
• Aggarwal S, Agarwal S, Jalhan S. Essential oils as novel human skin penetration enhancer for transdermal drug delivery: a review. Int. J. Pharm Bio Sci 2013
• Hasani A, Pavia D, Toms N, Dilworth P, Agnew auto JE. Effect of aromatics on lung mucociliary clearance in patients with chronic airways obstruction. J Altern Complement Med. 2003
• Behrbohm H, Kaschke O, Sydow K. [Effect of the phytogenic secretolytic drug Gelomyrtol forte on mucociliary clearance car of the maxillary sinus]. Laryngorhinootology. 1995
• Santos FA, Rao VS. Antiinflammatory and antinociceptive effects of 1,8-cineole a car terpenoid oxide present in many plant essential oils. Phytother Res. 2000
• Liapi C, Anifandis G, Chinou I, Kourounakis AP, Theodosopoulos S, Galanopoulou P. Antinociceptive properties of 1,8-Cineole and beta-pinene, from the essential oil of Eucalyptus camaldulensis leaves, in rodents. Planta Med. 2007
• Santos FA, Rao VS. Mast cell involvement in the rat paw oedema response to 1,8-cineole, the main constituent of eucalyptus and rosemary oils. Eur J Pharmacol. 1997
• Trinh HT, Lee IA, Hyun YJ, Kim DH. Artemisia princeps Pamp. Etherische olie en de bestanddelen eucalyptol en α-terpineol verbeteren bacteriële vaginose en vulvovaginale candidiasis bij muizen door bacteriegroei en activering van NF-κB te remmen. Planta Med. 2011