Figwort, plant in het anti-scrofulous arsenaal

In de Oudheid en de Middeleeuwen volkomen genegeerd, begon Figwort zijn schuchtere start in de 16e eeuw, opgemerkt door Jérôme Bock en Léonard Fuchs als een remedie tegen aambeien, kwetsbaarheden en meer specifiek voor huidziekten. Dit kan voor anekdotisch doorgaan, maar achter de vreemde naam van deze planten gaat een deel van de medische geschiedenis van Europa schuil , die al veel langer aan de gang is dan de datum waarop werd besloten het als therapeutisch materiaal te gebruiken .

Een beetje geschiedenis

Laten we daarom onze bespreking beginnen met de etymologische grondslagen die door Paul-Victor Fournier in zijn Dictionary zijn vastgelegd: “Hun naam wordt gevormd door het Latijnse scrofulae = scrofulae. »

Maar allereerst, wat zijn deze scrofula, alias scrofula, waarnaar ook wordt verwezen met de verontrustende bijnaam van koud abces? Scrofula zijn zweren die het gevolg zijn van de opening van een abces in de nek, meer bepaald op de lymfeklieren , nadat deze zijn geïnfecteerd door de bacil van Koch die verantwoordelijk is voor longtuberculose .

Daarvoor waren we lange tijd verdwaald in gissingen over wat scrofula werkelijk was, eindelijk, toen we er echt mee te maken kregen, aangezien de medische term scrofula, een echte verzamelnaam, zozeer verwijst naar scrofula-aandoeningen strikt genomen dan aan genegenheden die ermee verward zijn. Zo zou je van een patiënt zonder scrofula kunnen zeggen dat hij scrofula had, een terminologie die even afgezaagd is als de woorden lepra en pest, die op alles en nog wat reageerde, en daarom niet de voorkeur gaf aan de duidelijke en duidelijke weergave van de ziekte en dus de genezing ervan.

Als het vijgenkruid, althans de zogenaamde nodosa, in de ban is van het arsenaal tegen scrofulous , is daar een perfecte verklaring voor: “Deze huidlaesies die zich vormen in de lymfeklieren die zijn geïnfecteerd door tuberculose , zijn groot, goed afgebakend en stevig bij palpatie. Ze lijken op de wortel van vijgenkruid en volgens de kenmerkende theorie werd het beschouwd als de juiste remedie om scrofula te genezen.

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van bovengrondse delen van Figwort?

Ontstekingsremmende en pijnstillende eigenschappen:

De verbindingen die verantwoordelijk zijn voor deze activiteit zijn voornamelijk de iridoïden, waaronder harpagoside , het actieve bestanddeel dat het meest is bestudeerd, gezien zijn aanwezigheid in Harpagophytum procumbens . Het is aangetoond dat de concentratie van harpagoside in de gebruikte delen van de twee planten vergelijkbaar is .

In vitro interfereert harpagoside in de signaalroute van een transcriptiefactor, nucleaire factor kappa B (NF-kB). Bovendien is aangetoond dat aucubine , alleen aanwezig in Figwort en niet in Harpagophytum , dezelfde effecten heeft.

Het ontstekingsremmende werkingsmechanisme van deze twee iridoïden is goed geïdentificeerd. Zowel harpagoside aan de ene kant als aucubine , een specifieke verbinding van vijgenkruid, aan de andere kant, voorkomen de fosforylering en afbraak van de remmende subeenheid IKB-α. Ze blokkeren de translocatie van de p65-subeenheid van NF-kB naar het nucleaire compartiment.

Dit mechanisme induceert remming van mRNA-expressie, sterke remming van eiwitsynthese van tumornecrosefactor-alfa (TNF-α) en interleukine (IL6), die pro-inflammatoire cytokines zijn, evenals dan cyclo-oxygenase 2 (COX-2) en induceerbaar NO synthase (iNOS), dat een onderdrukking veroorzaakt van de synthese van prostaglandinen type 2 (PGE2) en stikstofmonoxide (= stikstofmonoxide = NO), de belangrijkste ontstekingsmediatoren.

In feite wordt helmkruid gebruikt bij dezelfde inflammatoire reumatische pathologieën als harpagophytum , terwijl het profiteert van een krachtigere farmacologische werking .

Antioxiderende eigenschappen:

Kruiskruid (vooral in de vorm van een zeer fijn poeder) biedt miltcellen die zijn blootgesteld aan H2O2 een aanzienlijke bescherming tegen oxidatieve stress , gekenmerkt door een afname van de vorming van reactieve zuurstofsoorten (= soorten) evenals het gehalte aan malondialdehyde (MDA) en door een toename van de activiteit van glutathionperoxidase (GPx).

Andere eigenschappen:

krampstillend
Dermatologisch (Effect op wondgenezing – Actie bij psoriasis)
Hepatoprotectief
antimicrobieel

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor het gebruik van Figwort?

Contra-indicaties:

Vijgenkruid wordt niet aanbevolen voor zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, of voor kinderen onder de 12 jaar.
Kruiskruid is een zeer giftige plant voor dieren.

Bijwerkingen :

Kruiskruid kan in hoge doseringen misselijkheid en braken veroorzaken.
Een versnelling van de transit of diarree is mogelijk bij hoge doses of bij gevoelige personen, in verband met de aanwezigheid van antrachinonglycosiden.

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:

Vijgenkruid wordt niet aanbevolen in het geval van een progressieve maagzweer of ernstig hartfalen.

Geneesmiddeleninteracties:

Helmkruid kan interageren met warfarine, waarvoor medische controle nodig is, met INR-meting na het starten en na het stoppen van de toediening van de plant.
Het kan ook interageren met antiaritmica; vanwege de aanwezigheid van sporen van hartglycosiden, wat ook medische monitoring vereist in geval van associatie.

Hoe wordt Figwort ingenomen en in welke dosering?

Vloeibare vorm:

Vloeibaar extract van gestandaardiseerde verse plant , belangrijkste galenische vorm beschikbaar voor deze plant: 5 tot 10 ml per dag in een glas water.