Rozemarijn, symbool van liefde en welvaart

Rozemarijn ruikt naar de Provence. In onze verbeelding wrijft het schouder aan schouder met tijm en wilde tijm. Ongetwijfeld roept het goede kruiden op , en het gebruik ervan drong zich het eerst op in voedsel, voor de geneugten van de neus en het gehemelte, zelfs voordat we ons realiseren dat een maaltijd versierd met rozemarijn niet alleen beter smaakt, maar ook beter verteert. Het maakt dus deel uit van de mediterrane manier van leven en symboliseert net als tijm de waarden ervan.

Een beetje geschiedenis

De wieg van de westerse beschaving , de periferie van het prachtige blauw is een plek waar het leven goed is, ondanks menselijke conflicten. Terwijl we in het noorden van Frankrijk boter bij de spinazie doen, in het zuiden rozemarijn in onze gratin of op onze barbecue. Bovendien bevestigt de wetenschap de meerwaarde van dit voorouderlijk gebruik ; het plantenextract remt de vorming van heterocyclische amines bij het koken van gegrild vlees op hoge temperaturen. Rozemarijn beschermt niet alleen de cellen van de slokdarm en maag tegen de negatieve effecten van verkoolde voedingseiwitten, maar het brengt ook zijn geurige geuren, zijn eupeptische bittere smaaken brengt het hele spijsverteringsstelsel weer op orde. Deze eigenschappen alleen al rechtvaardigen het planten van een exemplaar van Rosmarinus officinalis in uw tuin en vervolgens een extract in uw medicijnkastje.

Rozemarijn is dus een erfgoed op zich. Het is absoluut een plant van de toekomst; zoals blijkt uit de wildgroei aan wetenschappelijke studiesdie voortdurend nieuwe eigenschappen ontdekken die veelbelovend zijn voor het medicijn van morgen. Tegelijkertijd draagt ​​het de geschiedenis van zuidelijke volkeren en beschavingen in zich. Er zijn zoveel anekdotes en herinneringen aan hem gehecht, door de eeuwen heen, sinds het begin van de tijd, die hij vrolijk trotseert. Bovendien gebruikten de farao’s het om de mummies te balsemen, waardoor de vleselijke enveloppen de eeuwigheid onder ogen konden zien, en wie weet, de zielen hun reis konden voortzetten. Je hebt echt de “zeemanroos” nodig om op de boot van het hiernamaals te varen. Het is echter zeker nuttiger voor de levenden, wat de Grieken en Romeinen dachten; die met name in de prachtige labiée een symbool van liefde en welvaart zag.

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van rozemarijnbladeren en bloeiende toppen?

Levereigenschappen van rozemarijn:

• Hepatobescherming:

Dit effect van rozemarijn houdt met name verband met de aanwezigheid van carnosinezuur, carnosol en rozemarijnzuur. De hepatoprotectieve werking van de eerste twee van deze verbindingen zou gedeeltelijk voorbij gaan aan hun vermogen om de enzymatische activiteit van glutathionperoxidase (GPx) en superoxide dismutase (SOD), waarvan de activiteit wordt verminderd in aanwezigheid van een giftige stof, te handhaven en te verhogen.

In vitro oefent rozemarijnextract inderdaad een antilipoperoxiderende en antihepatotoxische activiteit uit . In vivo vermindert rozemarijn acute tetrachloorkoolstof-geïnduceerde hepatotoxiciteit en voorkomt het gedeeltelijk ontsteking, necrose en vascularisatie door als antioxidant te werken en de ontgiftingssystemen te versterken, afhankelijk van glutathion-S-transferase (GST). Deze activiteit is gekoppeld aan carnosol, dat plasmabilirubine normaliseert, het gehalte aan malondialdehyde (MDA) in de lever verlaagt, de activiteit van alanine-aminotransferase (ALAT=TGP) in het plasma met 50% verlaagt en gedeeltelijk haarverlies voorkomt, glycogeen- en parenchymale laesies in de lever.

• Leverontgifting:

In vitro zijn zowel carnosinezuur als carnosol fase II-enzymactivatoren. Bovendien kan rozemarijnzuur zowel fase I-enzymen (CYP) als fase II-enzymen (glutathion S-transferase en UDP-glucuronosyltransferase) activeren.

Spijsverteringseigenschappen van rozemarijn:

• Choleretisch en cholagogue:

Het gebruik van rozemarijn wordt traditioneel erkend vanwege zijn choleretische en cholagogue-activiteiten .

• Gastroprotectors:

Het hydroalcoholische extract van rozemarijn oefent in vivo een anti- ulcusactiviteit uit in modellen van maagzweren veroorzaakt door indomethacine, ethanol en reserpine.

Antioxiderende en cytoprotectieve eigenschappen van rozemarijn:

Rozemarijnzuur oefent een antioxiderende werking uit door remming van de productie van stikstofmonoxide (=stikstofmonoxide = NO), evenals die van reactieve zuurstof- en stikstofmoleculen. Zo voorkomt rozemarijnzuur in gekweekte macrofagen grote schade veroorzaakt door oxidatieve stress of celveroudering. Deze verbinding remt lipideperoxidatie op celmembranen.

In totaal werd de antioxidantactiviteit van de plant ook aangetoond voor zijn fenolische diterpenen (carnosinezuur en carnosol en 12-O-methylcarnosinezuur) en zijn flavonen.

Een onderzoek uit 2019 kon met name aantonen dat het gebruik van het krachtige antioxidantprofiel van de polyfenolen van rozemarijnextracten, geassocieerd met een cryogene omgeving met droogijs, het mogelijk maakt om de peroxidatie van lipiden te verminderen en een grotere capaciteit te behouden om het water van producten van het surimi-type verrijkt met omega-3-vetzuur te conserveren tijdens hun opslag, wat resulteert in een betere fysisch-chemische stabiliteit van deze producten in de tijd.

Deze fenolische diterpenen hebben in vitro en in vivo het vermogen getoond om prostaatkanker te remmen, door zich te richten op verschillende signaalroutes die betrokken zijn bij celcyclusmodulatie en apoptose. Het ethanolische extract van rozemarijn oefent antiproliferatieve effecten uit op menselijke leukemie- en borstcarcinoomcellen , gerelateerd aan zijn antioxiderende eigenschappen . Andere in vitro- onderzoeken hebben het vermogen van rozemarijnextracten aangetoond om de groei van eierstok-, colon- en melanoomkankercellen te remmen.

Immuun- en anti-infectieuze eigenschappen:

In vitro vermindert rozemarijn de productie van leukotrieen B4 in humane polymorfonucleaire cellen en remt het complement. Rozemarijnbladextract vertoont bovendien anti- Helicobacter pylori en schimmeldodende ( Aspergillus ) activiteit, zelfs bij lage concentraties.

Ontstekingsremmende eigenschappen:

Rozemarijnextract kan de vorming van peroxynitrieten en nitrieten op cellen die zijn behandeld met lipopolysaccharide (LPS) of interferon-gamma (IFN y) remmen door de expressie van induceerbaar NO-synthase (iNoS) te remmen. Dit effect zou daarom te wijten zijn aan de eerdere remming van de nucleaire factor kappa B (NF-kB) route, die betrokken is bij de immuunrespons en in de respons op cellulaire stress, en aan de blokkering van door mitogeen geactiveerde proteïnekinasen (MAP-K). ), enzymen die betrokken zijn bij een aantal gebeurtenissen in het celleven, zoals mitose, differentiatie, apoptose of celoverleving. Deze resultaten geven uiteindelijk aan dat rozemarijn een gunstig mechanisme zou kunnen induceren in celbescherming en het oplossen van ontstekingen.

Metabolische en cardioprotectieve eigenschappen:

• Antidiabeticum:

In vitro oefent rozemarijnblad een remmend effect uit op de eiwitglycatie bij diabetici . R. officinalis- extract oefent ook hypoglycemische en hepatoprotectieve activiteit uit . Een extract van rozemarijn dat werd gebruikt bij kinderen met diabetes type 1, in combinatie met omega 3 en vitamine E, zorgde voor een verbetering van hun stofwisselingsprofiel.

• Hypolipidemisch:

Carnosol, rosmanol en epirosmanol remmen de peroxidatie van lipiden en de oxidatie van LDL-cholesterol in het bloed. Een literatuuronderzoek uit 2016 verduidelijkt de farmacologische mechanismen van rozemarijn bij de behandeling van het metabool syndroom, zoals gedocumenteerd in in vitro en in vivo studies . Het beschrijft met name de significante antioxiderende, ontstekingsremmende, hypoglycemische, hypotensieve, anti-atherosclerotische, antitrombotische, hepatoprotectieve en hypocholesterolemische effecten van de plant.

• Vasculoprotector:

Bij mensen verbetert het plantenextract ook de arteriële circulatie bij jonge gezonde vrijwilligers.

Andere eigenschappen:

• diureticum
• Hypoallergeen
• Nefrobescherming
• Neuroprotectief

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor het gebruik van rozemarijn?

Contra-indicaties:

• Volgens de EMA wordt het gebruik van rozemarijn (bladeren, bloeiende toppen en etherische olie) niet aanbevolen voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, evenals voor kinderen onder de 12 jaar, behalve voor voedselgebruik.
• Volgens de EMA worden rozemarijnbaden niet aanbevolen voor lokaal gebruik bij open wonden, uitgebreide huidlaesies, acute dermatose, ernstige infectie, significante stoornissen in de bloedsomloop en hartfalen.

Bijwerkingen :

• Gevallen van astma en contactdermatitis zijn gemeld met rozemarijn of extracten ervan. Bij plaatselijk gebruik is het raadzaam om bij proefpersonen met een gevoelige huid een voortest uit te voeren op een beperkt gebied alvorens breder te gebruiken.

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:

• Zorg voor medische opvolging bij galstenen en hepatobiliaire pathologie.

Hoe rozemarijn te nemen en in welke dosering?

Vloeibare vorm:

• Gestandaardiseerd extract van verse plantenvloeistof : 2 tot 3 maal daags 5 ml in water.
• Infusie : Met een snelheid van 2 tot 3 g rozemarijnblaadjes voor 150 ml kokend water, gedurende 10 min, 1 kopje 2 tot 3 keer per dag.

 

Medische bibliografische bronnen en klinische onderzoeken :

• Wijeratne S.S. et al., Potential of car rosemary (Rosemarinus officinalis L.) diterpenes in preventing lipid hydroperoxide-mediated oxidative stress in Caco-2 cells; J. Agric. Food Chem., 2007

• Kim D. et al. Inhibitory effects of rosmarinic acid on adriamycininduced apoptosis in H9c2 car diac muscle; cells by inhibiting reactive oxygen species and the activations of c-Jun N-terminal kinase and extracellular signal-regulated kinase; Biochem. Pharmacol. Car., 2005

• Qiao S. et al., Rosmarinic acid inhibits the formation of reactive oxygen and nitrogen species in RAW064.7 macrophages, Free Radic. Res., 2005

• Sroka Z. et al., Antiradical and anti-H2O2 properties of polyphenolic com- pounds from an aqueous peppermint extract, Z. Naturforsh. Car., 2005

• Chan M.M et al., Effects of three dietary phytochemicals from tea, rosemary and turmeric on inflammation-induced nitrite production; Cancer Lett., 1995

• Tsai P.J. et al., Evaluation of NO-suppressing activity of several Mediterranean culinary spices, Foood Chem. Toxicol, 2007

• Ai-sereiti M.R. et al., Pharmacology of rosemary (Rosmarinus officinalis Linn.) and its therapeutic car potentials; Indian Journal of Experimental Biology, 1999

• Schwarz K. et al., Anti-inflammatory and anti-allergic effect of rosmarinic acid (RA); inhibition of seasonal allergic rhinoconjunctivists (SAR) and its mechanism, Biofactors, 2004

• Del Bano M.J. et al. Phenolic diterpenes, flavones, and rosmarinic acid distribution car during the development of leaves, flowers, stems, and roots of Rosmarinus officinalis; Antioxidant activity, J Agric Food Chem., 2003

• Cheung S. et al., Antiproliferative and antioxidant properties of car. rosemary Rosmarinus officinalis, Oncol Rep., 2007

• Kim H.Y. et al., Protein glycation inhibitory and antioxidative activities of some plant extracts in vitro; J Agric Food Chem., 2003

• Zeng H.H. et al., Antioxidant proprerties of phenolic diterpenes from Rosmarinus officinalis, Acta Pharmacol Sin., 2001

• Dias P.C. et al., Antiulcerogenic activity of crude hydroalcoholic extract of Rosmarinus officinalis L., J Ethnopharmacol., 2000

• Mahady G.B. et al. In vitro susceptibility of Helicobacter pylori to bocanical extracts used traditionally for the treatment of gastrointestinal car disorders; Phytother Res., 2005

 

Clementine. M.
Schrijver van wetenschappelijke artikelen
Naturopath – Aromatherapeut / Herbalist – Fytotherapeut
Adviseur klinische fyto-aromatherapie en Ethnomedecine