De verschillende factoren die gewichtstoename bevorderen

Het is belangrijk om te bedenken dat er bepaalde factoren zijn die gewichtstoename kunnen bevorderen. Gewichtstoename, die kan leiden tot zwaarlijvigheid, is het resultaat van een langdurige onbalans in de energiebalans: de dagelijkse energie-inname overschrijdt het verbruik gedurende een zeer lange tijd. Complexe interacties tussen biologische, gedrags-, sociale en omgevingsfactoren zijn betrokken bij de regulering van de energiebalans.

Enkele factoren die verband houden met overgewicht en obesitas bij volwassenen :

Voedsel factoren :

Voedingsmiddelen met een hoge energiedichtheid (veel vet of suiker en weinig vezels), suikerhoudende dranken en grote porties verhogen het risico op overmatige energie-inname.

Stoppen met lichamelijke activiteit en een zittende levensstijl :

Sedentair gedrag (lichamelijke inactiviteit) bevordert met name de gewichtstoename in de loop van de tijd en obesitas.

Stoppen met roken:

Stoppen met roken is ook een factor bij het bevorderen van gewichtstoename. Dit varieert afhankelijk van leeftijd, sociale status en bepaald gedrag.

De alcohol :

Alcohol is een belangrijke energiebron (7,1 kcal / g). Op korte termijn en bij matige consumptie lijkt alcoholconsumptie echter slecht gecompenseerd te worden door een afname van andere nutriënten en dus een overmatige energie-inname. Alcohol kan niet in het lichaam worden opgeslagen en elke ingenomen alcohol wordt in feite onmiddellijk geoxideerd, ten koste van de oxidatie van lipiden. Overtollige calorieën veroorzaakt door alcoholgebruik bevorderen dus indirect de opslag van voedingslipiden in vetweefsel.

Medicatie:

Verschillende medicamenteuze behandelingen kunnen gewichtstoename bevorderen:

• Normothymics of stemmingsregelaars
• Antidepressiva
• Anti-epileptica
• Antidiabetica: insuline, sulfonylureumderivaten
• Corticosteroïden
• Antihistaminica
• Hormonale behandelingen (inclusief anticonceptiepillen)
• Anti-oestrogeen (tamoxifen)
• De overgrote meerderheid van antipsychotica

Meer dan 80% van de mensen die met antipsychotica worden behandeld, lijdt aan gewichtstoename als gevolg van het gebruik van deze medicijnen. Gewichtstoename is een groot probleem geworden bij de behandeling van psychose, maar het kan het succes van de behandeling verstoren. Het wordt geassocieerd met een lagere kwaliteit van leven, sociaal stigma en verhoogde morbiditeit en mortaliteit.

Eetgedragsstoornissen (TCA):

Tijdens de maaltijden

De afwijkingen die leiden tot te veel eten tijdens de maaltijden kunnen echter worden gekenmerkt door de overvloed aan een gestructureerde maaltijd, door tachyfagie (eetgedrag gekenmerkt door snelle opname van voedsel), door het optreden van impulsieve voedselopname tijdens een deel van de maaltijd, maar ook door de overmatige consumptie van calorische dranken.

Tussen de maaltijden

• Snacken::

Het komt overeen met de herhaalde consumptie zonder honger, zonder hunkering, van kleine hoeveelheden gemakkelijk toegankelijk voedsel.

• Verlies van controle::

Het is de drang of de drang om buiten de maaltijden te eten.

• Voedsel dwang::

Het wordt gekenmerkt door de plotselinge, impulsieve consumptie van een bepaald voedsel zonder maaltijd. De simpele dwang wordt veroorzaakt door een drang om te eten (geen hongergevoel) en wijst uiteindelijk op een groep kenmerkende voedingsmiddelen voor een bepaalde persoon. Het geeft meestal het eerste plezier. Het houdt op wanneer tevredenheid is verkregen. Achteraf kan de persoon zich echter schuldig voelen. Het gevoelde schuldgevoel kan het genieten van voedselinname vertragen of zelfs verhinderen. Bij de ernstige dwang verliest de proefpersoon de controle over zijn eetgedrag.

• Vreetbui syndroom:

Het wordt gekenmerkt door episodes van overeten die niet worden gevolgd door compenserend gedrag dat is gericht op het voorkomen van gewichtstoename, in tegenstelling tot boulimie. De aanwezigheid van een eetbuistoornis is sterk geassocieerd met de ernst van obesitas en de aanwezigheid van grote schommelingen in gewicht. Patiënten met obesitas met een eetbuistoornis ervaren ook meer psychologische en psychiatrische problemen (depressie) dan patiënten met obesitas zonder deze aandoening.

• Nachtelijke voedselinname:

Het treft voornamelijk mensen die wakker worden en opstaan ​​om te eten, wat dwangmatig of boulimisch kan zijn.

Anxiodepressieve stoornissen:

Sociaaleconomische instabiliteit en kwetsbaarheid lijken een vruchtbare voedingsbodem te zijn voor gewichtstoename en obesitas, evenals voor een dalend inkomen.

Professionele factoren:

Stress kan bijdragen aan gewichtstoename vanwege de effecten op gedrag en metabolisme. Gewichtstoename kan rechtstreeks verband houden met de biologische effecten van chronische stress, die met name de ophoping van vetweefsel in het intra-abdominale gebied veroorzaken. Bepaalde arbeidsomstandigheden, zoals ploegendienst of buitensporige werktijden, kunnen ook in verband worden gebracht met gewichtstoename. Bovendien kan overgewicht in verband worden gebracht met de vernietiging van de voedselopname en met specifieke kenmerken van algemene activiteit.

Afname van de slaaptijd:

Aangenomen wordt dat een verminderde slaaptijd een risicofactor is voor obesitas en gewichtstoename.

 

Clémentine. M.
Naturopathe – Aromathérapeute / Herboriste – Phytothérapeute
Consultante en phyto-aromathérapie Clinique et Ethnomédecine