Als de etymologie ons niet veel vertelt over toverhazelaar, aan de andere kant, vertellen de Franse en Engelse synoniemen ons meer: ” Toverhazelaar ” → Le noisetier de sorcière. Inderdaad, deze endemische struik in Noord-Amerika speelde daar, of bijna, dezelfde rol als de hazelaar in Europa. Wichelroedes werden gemaakt van zijn takken , terwijl inheemse Amerikaanse tovenaars niet aarzelden om er een beroep op te doen om verschillende kwalen te behandelen : bloedingen, overmatige menstruatie, huid- en oogontsteking, tumoren, enz.
Een beetje geschiedenis
In 1736 ontmoette de beroemde botanicus John Bartram (1699-1777), die de Verenigde Staten reisde om planten te verzamelen, toverhazelaar. Peter Collinson (1694-1768), die een correspondentie met Bartram onderhield , was degene die in het midden van de 18e eeuw toverhazelaar terug naar Europa bracht. Maar het was pas in de 19e eeuw dat de therapeutische eigenschappen die we ervan kennen, zullen worden vastgesteld , met name dankzij het werk van de Franse arts Georges Dujardin-Beaumetz (1833-1895) die toverhazelaar zal introduceren in de klassieke medicatie van veneuze aandoeningen . We zijn ook aan andere onderzoekers de demonstratie verschuldigd van deanti-infectieuze eigenschappen van deze struik op urogenitale aandoeningen, waaronder gonorroe. Bovendien gaven hydroalcoholische en waterige extracten goede resultaten op Gram + en Gram – kiemen, in het bijzonder door de werking van een ester, ethylgallaat .
Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van toverhazelaarbladeren?
Samentrekkende eigenschappen:
In vivo remt toverhazelaar inderdaad de activiteit van α-glucosidase en elastase in menselijke leukocyten; bindweefselafbraak enzymen. Door deze laatste te beschermen, helpt toverhazelaar de integriteit van de vaatwand te behouden . De samentrekkende activiteit van weefselverstrakking, de antihemorragische en hemostatische eigenschappen (bevordert de bloedstolling) zijn gerelateerd aan de concentratie in tannines en flavonoïden. Het verklaart het gebruik van de plant bij de behandeling van stoornissen in de bloedsomloop en microcirculatie.
De samentrekkende werking van tannines op het darmslijmvlies kan het antidiarree eigenschappen geven door de darmperistaltiek te vertragen.
-
Vasoconstrictor en venotonisch:
Toverhazelaar is met name een plant met erkende therapeutische eigenschappen, zowel oraal als voor lokale toepassing. De galenische vorm lijkt uiteindelijk een belangrijk werkzaamheidscriterium te vormen, zoals in 1972 werd bevestigd door een in vivo analyse van de venotone en vasoconstrictieve eigenschappen van toverhazelaar.
Deze studie testte ook verschillende soorten preparaten gemaakt van toverhazelaarbladeren. Niet alleen is de venotone werking van deze preparaten gekarakteriseerd, maar het is aangetoond dat het vloeibare extract van toverhazelaar de meest actieve galenische vorm is vanuit een vasoconstrictor oogpunt, waarbij medicinale tincturen en alcoholische verstuivers veel minder actief zijn. Het is aangetoond dat de vaatvernauwende werking voornamelijk te wijten is aan de proanthocyaniden die in de bladeren worden aangetroffen.
-
Vitamine P-activiteit:
Het zijn de tannines en flavonoïden die bijdragen aan deze activiteit. Het resultaat van deze actie leidt met name tot een verhoging van de weerstand van de bloedcapillairen en bescherming van het vasculaire endotheel.
Ontstekingsremmende, antioxiderende en cytoprotectieve eigenschappen:
De proanthocyanidinen (catechine en epicatechine) van toverhazelaar oefenen inderdaad een anti-oedemateuze werking uit door de activiteit van 5-lipoxygenase op de omzetting van arachidonzuur in leukotriënen te remmen. Deze ontstekingsremmende activiteit werd daarom in vivo bevestigd . Toverhazelaar-proanthocyanidolen remmen effectief het elastase van menselijke polymorfonucleaire cellen.
Een topisch product dat een toverhazelaardestillaat bevat dat topisch op de huid wordt aangebracht, onderdrukt het door UV veroorzaakte erytheem binnen 24 uur en bevestigt zo de lokale ontstekingsremmende werking van de plant. Deze bescherming tegen schade veroorzaakt door UV werd dus bevestigd in een studie uitgevoerd bij 30 gezonde vrijwilligers, die de significante anti-erythemateuze werking aantoonde van een after-sun lotion met 10% toverhazelaar.
Naast het remmen van tumornecrosefactor α (TNFα) en het verminderen van ontstekingen, heeft toverhazelaar ook een effectieve antioxiderende werking en beschermt het huidfibroblasten tegen schade veroorzaakt door oxidatiemiddelen zoals hydroxylradicaal, superoxide-anion en singlet-zuurstof. De krachtige antioxiderende werking van toverhazelaar is met name aangetoond in verschillende andere onderzoeken.
Hamamelis virginiana toverhazelaar vertoont ook specifieke cytotoxische activiteit tegen darmkankercellen , wat het gebruik van de plant kan verklaren om de groei van darmkanker te remmen.
Anti-infectieuze eigenschappen:
-
Bacteriostatisch en slakkenbestrijdingsmiddel:
Het hydroalcoholische extract van toverhazelaar oefent onder andere bacteriostatische activiteit uit , voornamelijk Gram (-) bacteriën. Meer recentelijk is een werking aangetoond van bepaalde hamamelitaninederivaten op pathogene biofilms met versterking van vancomycine bij de behandeling van infecties die resistent zijn tegen Staphylococcus aureus .
Toverhazelaar verhoogt de gevoeligheid voor antibiotica van Staphylococcus aureus biofilms , door de detectie van quorum ( quorum sensing ) te remmen , dat wil zeggen door de regulerende mechanismen te verstoren die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van de bacteriële dichtheid in de pathogene biofilm.
-
Antiviraal:
Toverhazelaar heeft een antivirale werking tegen het herpesvirus (HSV-1). Een onderzoek uit 2014 toonde aan dat de tannines actief zijn tegen het influenza A-virus en het humaan papillomavirus.
Zijn er voorzorgsmaatregelen voor gebruik met toverhazelaar?
Contra-indicaties:
- Bij gebrek aan voldoende gegevens raadt de EMA het gebruik van toverhazelaar af tijdens zwangerschap of borstvoeding. Het Europees agentschap geeft dezelfde aanbeveling bij kinderen onder de 12 jaar, evenals bij adolescenten onder de 18 jaar in het geval van lokaal anorectaal gebruik bij de hemorrhoidale indicatie.
Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:
- Het is raadzaam om bij anorectale bloedingen een arts te raadplegen voordat u begint met de behandeling met toverhazelaar.
- Zeldzame gevallen van hepatotoxiciteit door tannines.
Hoe wordt toverhazelaar ingenomen en in welke dosering?
Droge vorm:
- Als voedingssupplement, in de vorm van gestandaardiseerd vers plantenextract, droogextract, poeder, in capsules .
Vloeibare vorm:
- Gestandaardiseerd vloeibaar extract van verse plant : 5 tot 10 ml per dag in een glas water
- Moedertinctuur , hydroalcoholisch extract : 50 druppels 1 tot 2 keer per dag in een glas water
- Infusie : 5 tot 10 g droge plant / L gedurende 5 tot 10 minuten, 1 tot 2 kopjes per dag.
In lokale toepassing:
- De alcoholvrije vloeibare vormen kunnen ook worden gebruikt voor lokale toepassing op de huid of in mondspoelingen. Toverhazelaarextracten kunnen worden gebruikt bij de samenstelling van zalven (vooral in de vorm van medicijnen), crèmes, lotions of magistrale preparaten voor lokaal gebruik.
Toverhazelaar in meesterlijke bereiding van gestandaardiseerde extracten in vloeibare vorm (EPS)
In combinatie met de rode wijnstok :
Bij venocapillaire insufficiëntie en/of fragiliteit, rosacea, herstel en littekenvorming van bindweefsel na een vasculaire breuk.
In combinatie met paardestaart :
Voor ligamentische verwondingen ( enkelverstuiking ), spieren, hematomen of epistaxis.
In combinatie met paardenkastanje :
Tegen aambeiencrises en aambeienbloedingen.
In combinatie met walnoot:
In de strijd tegen chronische inflammatoire darmziekte (IBD) in opflakkering met bloederige diarree.
Medische bibliografische bronnen en klinische onderzoeken :
- Erdelmeier C.A. et al., Antiviral and antiphlogistic activities of Hamamelis Virginiana bark, Planta Med., 1997
- Hartisch C. et al., Dual inhibitory actiivities of tannins from Hamamelis virginiana and related polyphenols on 5-lipoxygenase and lyso-PAF ; acetyl-CoA acetyltranslyso-PAF : acetyl-CoA acetyltransferase, Planta Med., 1997
- European Medicines Agency, Community herbal monograph on Hamamelis virginiana L., cortex, 2011
- Korting H.C. et al., Anti-inflammatory activity of hamamelis distillate applied topically to the skin, Eur J Clin Pharmacol, 1993
- Brackman G. et al. The Quorum Sensing Inhibitor Hamamelitannin Increases Antibiotic Susceptibility of Staphylococcus aureus Biofilms by Affecting Peptidiglycan Biosynthesis and eDNA Release; Sci Rep., 2016
- Vermote A. et al. Synthesis and biological evaluation of novel hamamelitannin analyse logues as potentiators for vancomycin in the treatment of biofilm …; Bioorg Med Chem., 2016
- Vermote A. et al., Novel hamamelitannin analogues for the treatment of biofilm related MRSA infections. A scaffold hopping approach, Eur J Med Chem., 2017
- Hugues-Formella B.J. et al., anti-inflammatory Effect of Hamamelis Lotion in a UVB Erythema Test, Dermatology, 1998
- Masaki H. et al., Active-oxygen scavenging activity of plant extracts, Biol Pharm Bull., 1995
- Pereira Da Silva A. et al., Antioxidants in medicinal plant exracts. A reseach study of the antioxidant capacity of Crataegus, Hamamelis and Hydrastis, Phytotherapy Research, 2000
- Theisen L.L. et al., Tannins from Hamamelis virginiana bark extract ; characterization and improvement of the antiviral efficacy against influenza A virus and human papillomavirus, PLoS One, 2014