Aambeien zijn spataderen in het slijmvlies van de anus en het rectum. Er wordt onderscheid gemaakt tussen inwendige aambeien, die zichtbaar zijn met een anoscopie, en uitwendige aambeien, die uitsteken aan de rand van de anus. Afhankelijk van de ernst zijn er verschillende manieren om aambeien te verlichten of zelfs te elimineren. De eerste heeft betrekking op hygiënische voedingsregels; je moet veel vezelhoudend voedsel eten (groenten en fruit) en voedingsmiddelen zoals specerijen, alcohol en koffie vermijden.
Kort gezegd zijn aambeien een verwijding van de vaten van de plexus hemorrhoïdus in het anale kanaal. Symptomen zijn onder andere irritatie en bloeden. Getromboseerde aambeien zijn meestal pijnlijk.
Wat veroorzaakt aambeien?
Het aambeienkussen bestaat uit een arterioveneus vaatcomplex dat vanuit de arteria rectalis superior via de arteria haemorrhoidalis superior en de arteria haemorrhoidalis middle wordt gevoed. De drainage verloopt via de hemorroïdale aders die door het sluitspierapparaat circuleren. De hemorroïdale kompressen zijn dus bedekt met slijmvlies en liggen in een dikke submucuslaag van bindweefsel en gladde spiercellen boven de pectineale lijn (caverneus lichaam van het rectum). Ze worden op hun plaats gehouden door bindweefselvezels die tractie uitoefenen in de richting van de inwendige anale sluitspier. Aambeien ontstaan wanneer het vaatkussen meer ontwikkeld is dan normaal. De typische locaties van aambeien worden aangegeven op 3, 7 en 11 uur in de lithotomiehouding, hoewel er aanzienlijke variatie is tussen individuen. Ze zijn te onderscheiden van het rectale slijmvlies door hun meer paarsachtige kleur.
Wat zijn de oorzaken?
De veronderstelde oorzaak van aambeienvergroting is veneuze congestie met als gevolg hyperplasie van het rectale corpus cavernosum en het wegglijden van het weefsel in het anale kanaal. Een verhoogde rusttonus van de sluitspier en een prolaps van de plexus hemorrhoïd kunnen aan de basis liggen van de veneuze uitstroomstoornis. Een onafhankelijke oorzakelijke factor kan functieverlies zijn van het opschortende ligament rond en boven het arterioveneuze vaatcomplex, dat bestaat uit spiervezels en elastische bindweefselvezels, in combinatie met daaropvolgende afdaling van de mucosa.
Nieuwe morfologische en hemodynamische beoordelingen van de anorectale vasculaire plexus hebben ook aangetoond dat de vasculaire convoluties een intrinsiek contractiemechanisme hebben dat bestaat uit gladde spiercellen die de aan- enafvoer van bloedvolume en de stroomsnelheid binnen de vaten regelen. Vernietiging van dit regulatiesysteem, waarbij spiercellen worden vervangen door bindweefselvezels, leidt tot de vorming van aambeien. De samenstelling van collageen lijkt ook een rol te spelen; onderzoeken hebben een toename van matrixmetalloproteïnases in dit collageen aangetoond.
Het is gemakkelijk voor te stellen dat mechanische irritatie (bijvoorbeeld door diarree, harde ontlasting of hantering) of een toename van de intra-abdominale druk (zoals in het geval van zwangerschap, viscerale adipositas, ascites, etc.) een invloed hebben op deze pathofysiologische mechanismen, maar het is niet bewezen dat deze elementen de oorzaak zijn.
Wat is de rol van het vaatkussen?
De fysiologische rol van het vaatkussen is hetgaranderen van de fecale continentie, in samenwerking met het sluitspierstelsel. Het naast elkaar liggen van de slijmvliesplooien maakt het anale kanaal ondoordringbaar voor vloeibare feces en lucht. Dit zorgt voor 15 tot 20% van de continentie.
Inwendige aambeien
Er moet onderscheid worden gemaakt tussen “interne” aambeien en de aambeien die vroeger externe aambeien werden genoemd (nu bekend als perianale aderen), die worden gevormd door een subcutane perianale vasculaire plexus die door de huid wordt bedekt.
Voor inwendige aambeien kan de arts daarom fotocoagulatie van de aambeien of vloeibare stikstof gebruiken. Inwendige aambeien uiten zich meestal door bloedingen na het poepen; bloed is te zien op papier en soms in de toiletpot. Inwendige aambeien kunnen ongemakkelijk zijn, maar zijn niet zo pijnlijk als getromboseerde uitwendige aambeien. Soms veroorzaken ze de afscheiding van slijm en een gevoel van onvolledige evacuatie.
Uitwendige aambeien
Er worden nog steeds verschillende methoden gebruikt voor uitwendige aambeien: elastische ligatie, die de aambeien vernietigt, fotocoagulatie en injectie van scleroseveroorzakende producten rechtstreeks in de aambeien (4 tot 6 opeenvolgende injecties – goede resultaten). Deze laatste techniek staat ook bekend als sclerotherapie. Uitwendige aambeien kunnen trombose veroorzaken, wat een pijnlijke, paarsachtige zwelling veroorzaakt. In zeldzame gevallen kunnen ze zweren en een kleine bloeding veroorzaken. Het anale gebied schoonmaken kan moeilijk zijn.
Natuurgeneeskundig advies om aambeien te voorkomen
Aambeien, gezwollen en ontstoken aderen in het rectum en de anus, kunnen veel pijn en ongemak veroorzaken. Natuurgeneeskundige behandeling biedt een zachtaardig alternatief dat verschillende methoden omvat om deze aandoening te verlichten en te voorkomen. Hier volgen enkele belangrijke natuurgeneeskundige strategieën:
A. Juiste voeding
Een natuurgeneeskundige benadering van de behandeling van aambeien begint met een evenwichtig dieet. Voedselkeuzes spelen een cruciale rol bij het beïnvloeden van de consistentie van de ontlasting en de druk op anale en rectale aderen.
i. Aanbevolen voedingsmiddelen
Vezelrijke voeding is bijzonder heilzaam bij de preventie en behandeling van aambeien. Ze dragen bij aan de vorming van zachte ontlasting, waardoor je minder hoeft te persen tijdens de ontlasting, wat aambeien kan verergeren. Aanbevolen voedingsmiddelen zijn onder andere:
- Fruit: bessen, appels, peren, met schil voor maximale vezelinname.
- Groenten: spinazie, wortels en kool, die niet alleen rijk zijn aan vezels maar ook voedingsstoffen bevatten die essentieel zijn voor gezonde aderen.
- Volle granen: haver, quinoa en zilvervliesrijst zijn een uitstekende bron van vezels en helpen een gezonde spijsvertering te behouden.
- Peulvruchten: linzen, kikkererwten en zwarte bonen zitten niet alleen vol vezels, ze zijn ook een uitstekende bron van plantaardige eiwitten.
ii. Voedingsmiddelen die je moet vermijden
Bepaalde voedingsmiddelen kunnen aambeien verergeren en moeten worden vermeden of beperkt. Deze omvatten:
- Pittig voedsel: deze kunnen ontstoken aambeien verder irriteren.
- Alcoholische dranken: alcohol kan uitdrogen en constipatie in de hand werken.
- Zuivelproducten: in overmaat kunnen ze bij sommige mensen leiden tot constipatie.
- Bewerkt voedsel en voedsel met veel suiker: deze bevatten over het algemeen weinig vezels en kunnen constipatie in de hand werken.
B. Het belang van hydratatie bij aambeien
Hydratatie is cruciaal bij de behandeling van aambeien. Elke dag voldoende water drinken helpt constipatie voorkomen en zorgt ervoor dat voedingsvezels effectief werken. Water helpt om de ontlasting zachter te maken, waardoor deze gemakkelijker passeert en de druk op de aangetaste gebieden vermindert. Het wordt aanbevolen om tussen de 1,5 en 2 liter water per dag te drinken, afhankelijk van lichamelijke activiteit en klimaat.
C. Heilzame lichaamsbeweging
Regelmatige lichaamsbeweging kan aambeien helpen voorkomen en behandelen. Lichaamsbeweging verhoogt de bloedcirculatie, wat ontstekingen kan verminderen en beschadigd weefsel kan helpen genezen. De meest heilzame oefeningen zijn:
- Wandelen: zachte activiteit die de bloedsomloop kan verbeteren zonder te veel druk uit te oefenen op aangetaste gebieden.
- Yoga: houdingen zoals de berg- of duiventilhouding kunnen de bloedsomloop in het bekkengebied verbeteren en de druk verlichten.
- Zwemmen: niet-schokkende lichaamsbeweging die aambeien verlicht zonder druk uit te oefenen op gevoelige gebieden.
Deze natuurgeneeskundige methoden kunnen, in combinatie met regelmatige controle en aanpassingen van je levensstijl, een grote bijdrage leveren aan het verlichten van aambeien symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven. Het is echter belangrijk om een zorgprofessional te raadplegen voor een precieze diagnose en een geschikt behandelplan.
Hoe zit het met geneeskrachtige planten tegen aambeien?
Paardenkastanje :
Deaescine in paardenkastanje verlaagt de viscositeitsindex van het bloed en heeft een tonische en vaatvernauwende werking op de vaatwand. Het venotonische en ontstekingsremmende mechanisme heeft ook te maken met interferentie met lysosomale enzymen: in vitro remt het specifiek hyaluronidase, een enzym dat betrokken is bij de vernieuwing van de belangrijkste bestanddelen van de perivasculaire amorfe substantie, en dat met name verantwoordelijk is voor de afbraak van hyaluronzuur, een glycosaminoglycaan dat wijd verspreid is in het bindweefsel en een van de belangrijkste bestanddelen van de extracellulaire matrix. Het beschermt ook de proteoglycanen waaruit de vaatwand is opgebouwd. In verband met zijn veneuze en capillaire beschermende eigenschappen is paardenkastanje daarom geïndiceerd bij aambeienaanvallen, aambeestrombose, anale fissuren, aambeienverschijnselen (branderig gevoel, pijn, pruritus, bloeding), als basisbehandeling en om herhaling van aambeienaanvallen te voorkomen.
Cipres :
Cipres wordt gebruikt voor veneuze circulatieproblemen (spataderen, aambeien), vooral tijdens de menopauze (oestrogene eigenschappen). Rijk aan tannines, vooral proanthocyanidolische oligomeren (PCO’s), hebben cipresnoten een venotonische, adstringerende, vaatvernauwende en bloedstelpendewerking. Het traditionele gebruik van cipressen om de symptomen van veneuze insufficiëntie of hemorragische aandoeningen te verminderen, heeft vooral te maken met de beschermende werking op het bindweefsel. In verband met zijn doorbloedingsactiviteit wordt cipres gebruikt voor veneuze en microcirculatoire aandoeningen.
Chrysanthellum :
Chrysanthellum, vaak Chrysantellum americanum genoemd, is een plant die bekend staat om zijn therapeutische eigenschappen, vooral op het gebied van vasculaire gezondheid. Het gebruik ervan gaat terug tot de oude tradities, toen het al gewaardeerd werd om zijn vermogen om een goede microcirculatie van het bloed te bevorderen, wat essentieel is om vaataandoeningen zoals spataderen en aambeien te bestrijden.
De actieve ingrediënten die Chrysantellum zijn heilzame eigenschappen geven zijn voornamelijk flavonoïden. Deze natuurlijke bestanddelen spelen een sleutelrol in de bescherming van het vaatstelsel. Ze werken door de doorlaatbaarheid van de bloedvaten te verminderen, wat betekent dat ze helpen bij het verminderen van vochtlekkage naar de omliggende weefsels, een fenomeen dat kan leiden tot ontstekingen en oedeem.
Bovendien versterken dezelfde flavonoïden de weerstand van de haarvaten, waardoor ze minder gevoelig zijn voor schade en scheuren die kunnen optreden als gevolg van hoge bloeddruk of mechanische stress, bijvoorbeeld tijdens lange periodes van zitten of staan, wat spataderen en aambeien helpt voorkomen.
De effectiviteit van Chrysantellum als vaatbeschermer en aderotonicum maakt het van onschatbare waarde voor mensen die lijden aan vasculaire aandoeningen. Als aderversterker helpt het de aderen te versterken, waardoor hun functie verbetert en stagnatie van het bloed wordt voorkomen, een veel voorkomend probleem bij aambeien. Deze stimulatie van de bloedsomloop kan ook bijdragen aan een betere afvoer van gifstoffen, waardoor ontstekingen en pijn als gevolg van aambeien afnemen.
Toverhazelaar:
Toverhazelaar is een plant met erkende therapeutische eigenschappen, zowel oraal als plaatselijk toegepast. Devaatvernauwende werking is voornamelijk te danken aan de proanthocyanidinen in de bladeren. Toverhazelaar heeft een beschermende werking op de vaatwanden, vooral bij veneuze aandoeningen en hun complicaties: zware benen, ongeduld, spataderen, post-flebitisch syndroom, spataderzweren, aambeien, oedeem, enz.
Essentiële olie van Lentisque Pistache bladtwijg:
Deze essentiële olie wordt gebruikt bij veneuze en lymfatische doorbloedingsstoornissen, evenals in de geschiedenis van flebitis. Essentiëleolie van pistachebladige twij gen wordt gebruikt voor veneuze congestie en stasis, spataderen en zware benen, evenals interne en externe aambeien.
Homeopathische middelen voor aambeien: Homeopathische kit, Avenoc zalf van Boiron, Avenoc zetpillen van Boiron.
Medische bibliografische bronnen en klinische onderzoeken:
- Suter A, Bommer S, Rechner J. Treatment of patients with venous insufficiency with fresh plant horse chestnut seed extract: a review of 5 clinical studies. Adv Ther. 2006
- Siebert U, Brach M, Sroczynski G, Berla K. Efficacy, routine effectiveness, and safety of horse chestnut seed extract in the treatment of chronic venous insufficiency. Een meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken en grote observationele studies. Int. Angiol. 2002
- Pittler MH, Ernst E. Extract van paardekastanjezaad voor chronische veneuze insufficiëntie. Cochrane Database Syst Rev. 2012
- Longchampt A., “L’Hamamelis Hamamelis virginiana L.”, Thèse de pharmacie. 1997
- Europees Geneesmiddelenbureau, Communautaire kruidenmonografie over Hamamelis virginiana L., cortex. 2011
- Aigner F, Gruber H, Conrad F, Eder J, Wedel T, Zelger B. Revised morphology and hemodynamics of the anorectal vascular plexus: impact on the course of hemorrhoidal disease. Int. J. Colorectal Dis. 2009
- Kisli E, Kemik A, Sümer A, Kemik Ö. Matrixmetalloproteïnases in de pathogenese van aambeienziekte. Am Surg. 2013
