Chronisch vermoeidheidssyndroom vanuit natuurgeneeskundig oogpunt

Chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis wordt geclassificeerd als een zeldzame ziekte en is nog steeds weinig bekend in Frankrijk. De WHO erkent deze ziekte sinds 1993. De diagnose vereist een aantal stappen en voldoet aan strikte criteria met betrekking tot de definitie van chronisch vermoeidheidssyndroom.

Hoe chronisch vermoeidheidssyndroom te detecteren ?

Myalgische encefalomyelitis is een chronische en complexe ziekte die wordt gekenmerkt door terugkerende en aanhoudende vermoeidheid, verergerd door fysieke en mentale inspanning, geassocieerd met cognitieve symptomen en diffuse musculoskeletale pijn, die langer dan 6 maanden aanhoudt. Dit syndroom is de oorzaak van een duidelijke repercussie. Het bestaan ​​ervan blijft echter controversieel. Chronisch vermoeidheidssyndroom wordt al lang gelijkgesteld met een neurotische of anxio-depressieve stoornis.

Mensen met chronisch vermoeidheidssyndroom zien vaak tientallen artsen voordat een diagnose wordt gesteld. Zonder deze diagnose blijft de patiënt alleen met de ziekte en de pijnlijke symptomen ervan en wordt door niemand herkend: artsen, werkgever, sociale diensten, verzekeringen, familie en vrienden. Dit kan, naast het ontbreken van de juiste behandeling, rampzalige gevolgen hebben voor werk en gezin, met het risico op ernstige depressies op de lange termijn.

Wat zijn de symptomen van chronisch vermoeidheidssyndroom ?

  • Vermoeidheid uitschakelen:

Deze aanhoudende vermoeidheid is niet te wijten aan de huidige inspanning en wordt ook niet echt verlicht door rust. Vermoeidheid was niet eerder aanwezig, en aanzienlijk verminderde activiteitsniveaus.

  • Slaapproblemen:

Een onrustige slaap gaat vaak gepaard met een verstoord circadiaans ritme.

  • Stemmingsstoornissen:

Deze stoornissen kunnen emotionele gevoeligheid, emotionele labiliteit (onstabiele of overdreven emotie) en prikkelbaarheid omvatten.

  • Ongemak na inspanning:

Te veel fysieke of mentale inspanning kan de symptomen inderdaad verergeren. Het verschijnt direct na het sporten, soms enkele uren of dagen later. Helaas kan deze toestand dagen of weken aanhouden.

  • Buikpijn:

Deze pijnen worden gevoeld in de darm en / of dikke darm en kunnen daardoor diarree veroorzaken.

  • Neurologische en cognitieve problemen :

Deze stoornissen omvatten verlies van kortetermijngeheugen, concentratiestoornissen, verminderd vermogen om woorden te vinden, desoriëntatie, sensorische stoornissen (zien, horen, aanraken), overgevoeligheid voor licht, geluid, emotionele overbelasting, verwardheid, traagheid van denken, evenwichtsproblemen, spierzwakte en verminderde coördinatie van bewegingen.

  • Orthostatische intolerantie :

Een rechtopstaande houding (rechtop staan) kan symptomen veroorzaken zoals vermoeidheid, duizeligheid, misselijkheid, dramatisch verhoogde hartslag, zweten, duizeligheid, lage bloeddruk en soms flauwvallen.

  • Pijn

Deze pijnen tasten ook de spieren en / of de gewrichten aan, deze zijn vaak verspreid en migreren (pijn, zwakte, tintelingen). Men kan vaak ernstige hoofdpijn waarnemen.

  • Problemen met het autonome, neuro-endocriene en immuunsysteem :

    • Autonoom zenuwachtig :

Hypotensie of tachycardie bij positieverandering; hoogtevrees ; extreme bleekheid; hartkloppingen; kortademigheid bij inspanning; frequent urineren; prikkelbare darm of darmsyndroom; misselijkheid …

    • Neuro-endocriene :

Lage lichaamstemperatuur; koude uiteinden; zweten; intolerantie voor warm of koud; verminderde stresstolerantie; verslechtering van andere stresssymptomen; gewichtsverandering; abnormale eetlust …

    • Immuun :

Terugkerende griepsymptomen; keelpijn ; gevoeligheid van lymfeklieren; koorts; nieuwe intoleranties of allergieën (voedsel, drugs, geuren, chemicaliën) …

Hoe zit het met langdurige koorts? ?

Heel vaak zijn jonge vrouwen die wegens langdurige koorts zijn verwezen voor consultatie of ziekenhuisopname in feite drager van een chronisch astheniesyndroom zonder koorts die echt kan worden vastgesteld. Een van de redenen hiervoor is dat het gemakkelijker is om een ​​afspraak te krijgen voor ziekenhuisopname of consultatie voor langdurige koorts dan voor eenvoudige vermoeidheid of een polyalgisch syndroom met een niet erg organisch uiterlijk. De tweede, serieuzere reden is dat de koorts deel uitmaakt van het dagelijkse leven van de vermoeide: het is in feite een gevoel van warmte dat wordt gevoeld na een matige inspanning, zoals bijvoorbeeld het gaan winkelen. Door deze indruk wordt direct de temperatuur gemeten, die dan tussen 37 ° 5 en 38 ° 5 ligt.

Sommige artsen zijn van mening dat deze koortsigheid voldoende objectief is, zodat we kunnen spreken van autonome thermische ontregeling.
Wanneer dit syndroom van asthenie met koorts optreedt en elke winter terugkeert, is het mogelijk om het dichter bij het circadiane ritme te brengen dat gevoelig zou zijn voor fototherapie.

Vermoeidheid met koorts moet daarom een ​​ziekte zijn die zeker soms zeer invaliderend is, maar die jonge en gezonde proefpersonen treft, zonder een zeer significante medische geschiedenis.

Meer dan 30 jaar na zijn individualisering suggereert het chronisch vermoeidheidssyndroom een ​​multifactoriële oorsprong met uitlokkende (infecties) en onderhouds- (psychologische) factoren en de persistentie van ontstekingsafwijkingen (geluidsarme ontsteking, microgliale en astrocytische activering), immuun (afname van NK-lymfocyten abnormale productie van cytokines, reactiviteit op verschillende allergenen, rol van oestrogenen) en spier (mitochondriale disfunctie en gebrek aan bio-energetische prestatie) die de oorzaak zijn van meerdere disfuncties (endocriene, neuromusculaire, cardiovasculaire, spijsvertering).

Enkele natuurgeneeskundige tips om de symptomen van het chronisch vermoeidheidssyndroom dagelijks beter te beheersen :

  • Naturopathische psychotherapie :

Leren om verstandig met uw energie om te gaan en uw stresslimieten opnieuw te definiëren zodat ze niet langer worden overschreden, is een van de eerste stappen in een holistische benadering van deze aandoening. Si l’on apprend à s’aligner sur le corps extrêmement affaibli et que l’on accepte le début rapide de l’épuisement, d’autres symptômes comme les douleurs musculaires et articulaires, souvent dues à une réaction de surcharge, s’améliorent vaak.

Rust, het verminderen van alle fysieke activiteit en het vermijden van stress zijn uiteindelijk belangrijk bij pijn of de acute fase.

In de acute fase mag in geen geval diep werk worden verricht, omdat er simpelweg niet genoeg kracht voor is. Therapiesessies moeten kort zijn, misschien slechts 20-30 minuten. Pauzes moeten opzettelijk worden gezocht in sessies met de mogelijkheid om te gaan liggen. De intervallen tussen de sessies kunnen langer zijn dan normaal, een tussenpoos van twee tot drie weken is voldoende. Te frequente en te lange therapiesessies zijn gecontra-indiceerd in dit klinische beeld.

Als onderdeel van de therapie moet het altijd zijn om het autonome zenuwstelsel te kalmeren. Vooral kalmerende oefeningen zouden kunnen worden aangeboden (ontspanningsoefeningen, ademhalingsoefeningen, geselecteerde muziek, zorgvuldige massage, meditatie, enz.).

Over het algemeen is het raadzaam om altijd een beetje onder de mogelijke stressgrenzen te blijven. Psychotherapeutisch gerichte ondersteuning kan helpen bij het creëren van een genezingsruimte waarin het mogelijk is de ziekte te helpen stabiliseren en de symptomen te verbeteren. Zelfherstellende krachten ontvouwen zich van nature in een houding van kalmte, acceptatie, geduld en vertrouwen.

  • L’exercice physique ou le qigong  :

Het lijkt erop dat een dergelijke therapie kan helpen bij het beheersen van de symptomen van het chronisch vermoeidheidssyndroom door fysieke activiteit geleidelijk opnieuw in het dagelijks leven te introduceren. Deze therapieën zijn voor het grootste deel gebaseerd op aërobe oefeningen zoals wandelen, zwemmen, fietsen of dansen; maar andere zijn anaërobe oefeningen.

Voedselkant :

  • Geef de voorkeur aan zetmeelrijk voedsel, evenals fruit en groenten :

De eerste leveren veel complexe koolhydraten, terwijl fruit en groenten de koolhydraten en vitamines leveren die nodig zijn voor energie en weerstand tegen infecties.

  • Zink en vitamine C om het immuunsysteem te versterken :

Om het immuunsysteem goed te laten werken, moet u voedsel eten dat rijk is aan zink en vitamine C.

  • Meer essentiële vetzuren :

Onder de symptomen van deze aandoening zullen de lymfeklieren en gewrichtsontstekingen, althans tijdelijk, worden verlicht door de consumptie van voedsel dat rijk is aan essentiële vetzuren.

  • Meer magnesium :

Een teveel aan magnesium, dat bijdraagt ​​aan de samentrekking en ontspanning van spieren, kan spierpijn verlichten die verband houdt met deze pathologie.

  • Meer zout :

Hypotensie bevordert vermoeidheid bij mensen die vatbaar zijn voor chronisch vermoeidheidssyndroom. Over het algemeen stijgt de bloeddruk een beetje in tijden van stress of lichamelijke activiteit, maar bij sommige mensen blijft de bloeddruk constant of daalt, waardoor vermoeidheid ontstaat. Het kan zoutweerstand zijn; in dit geval zouden proefpersonen meer zout moeten nemen om hun bloeddruk te verhogen. Sommige patiënten met chronisch vermoeidheidssyndroom eten een natriumarm dieet, wat hun hypotensie en vermoeidheid zou kunnen verklaren. De symptomen namen af ​​als ze meer zout voedsel gingen eten

 

Clémentine. M.

Plaats een reactie