Hopbellen: wat zijn de voordelen van deze medicinale plant?

Als de hop medicinaal niet werd benaderd door de Ouden, is dat omdat ze de eigenschappen ervan waarschijnlijk nog niet kenden. Plinius vermeldt een hop die als groente wordt gebruikt. In feite gaat de eerste prestatie die aan hop wordt toegeschreven, niet over medicijnen. Vanaf de negende eeuw was het in Duitsland gebruikelijk om hop te gebruiken, vooral bij de productie van bier . Inderdaad, de toevoeging van hop tijdens het productieproces stabiliseert het schuim, zorgt voor een betere bewaring en geeft een lichte bitterheid aan het bier.

Een beetje geschiedenis

De eerste therapeutische indicaties voor hop komen uit de pen van Mésué , een Arabische arts. Het geeft aan dat de hop het bloed zuivert en verheldert.

In de tijd van Matthiole begon hop echt aan hun therapeutische carrière. De Florentijnse dokter zei over de hop dat het “de woede verdrijft en het bloed zuivert van al zijn galachtige en boze buien, waardoor alle hitte en ontstekingen worden verdoofd en gedoofd”.

In 1554 bevestigde Matthiole dat het al ondenkbaar zou zijn geweest om zonder hop te doen bij het maken van bier. Veel beter, het legt er met name de eerste therapeutische basis voor: aperitief, zuiverend, laxeermiddel, wasmiddel, ontwormer, emmenagogue, zoveel eigenschappen die al lang bewezen zijn. Hetzelfde geldt voor Dodoens , Lonitzer , Tabernaemontanus en later Bauhin en Lémery , waarbij de laatste de zuiverende eigenschappen van hop, zijn rol bij lever- en miltaandoeningen en ten slotte zijn diuretische eigenschappen opnieuw bevestigt.

In de 18e eeuw bevestigde Lieutaud de oordelen van zijn voorgangers. Voor hem blijft hop niettemin een goed hepatisch, aperitief, diuretisch en zuiverend medicijn. Hij zegt zelfs dat het geschikt is voor de bestrijding van scheurbuik en dient het zowel uitwendig (jeuk, zweren, andere huidziekten) als inwendig toe, en dat voor gevallen van hysterie en hypochondrie, twee aandoeningen die het therapeutische lot van hop gedeeltelijk zullen bezegelen . Pas in het begin van de 19e eeuw hebben we wetenschappelijk gekeken naar de werkzame bestanddelen van hop.

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van hopbellen?

Oestrogene en anti-androgene hormonale eigenschappen:

Studies die de in vitro gemeten oestrogene activiteit op menselijke endometriumcellijnen meten , hebben met name aangetoond dat de oestrogene activiteit hoofdzakelijk te wijten is aan 8-prenylnaringenine (hopeïne), evenals aan 6-prenylnaringenine en isoxanthohumol (niet xanthohumol). De krachtige activiteit van 8-prenylnaringenine, de meest oestrogene verbinding in hop, is door verschillende onderzoeken bevestigd. Het wordt weerspiegeld in zijn vermogen om competitief en gelijkwaardig te binden aan oestrogeen-α- en β-receptoren, met een relatieve bindingsaffiniteit die veel sterker is dan die van twee erkende fyto-oestrogenen, coumestrol en genisteïne.

Bij vrouwen heeft deze stof zijn activiteit met name aangetoond bij climacterische aandoeningen van de menopauze (opvliegers, vaginale droogheid, stemmings- en slaapstoornissen, enz.) in verschillende gerandomiseerde dubbelblinde onderzoeken tegen placebo.

8-prenylnaringenin zou ook verantwoordelijk zijn voor de anti-androgene activiteit van hop. Bovendien remt het angiogenese in vitro en in vivo .

In vivo vermindert het hydroalcoholische extract van hop het aantal en de beweeglijkheid van spermatozoa in vergelijking met de controlegroep. Het verlaagt de testosteron- en LH-spiegels zonder de FSH-spiegels te beïnvloeden.

Anti-osteoporotische eigenschappen:

Een Chinese in vivo studie uit 2019 toonde beschermende effecten aan van een Humulus lupulus- extract op botten door verschillende mechanismen; enerzijds een significante toename van estradiol, poreuze botstructuur en botmineraaldichtheid , en anderzijds een even significante afname van serum alkalische fosfatase, tartraat-resistente zure fosfatase, Type I c-terminale telopeptiden (CTX-I) en deoxypyridinoline-niveau. In vitro, in vergelijking met een controlegroep, hebben de auteurs dus aangetoond dat het hopextract celproliferatie bevordert en de expressie van de niveaus van botmorfogeen eiwit-2 en osteopontine in osteoblasten verhoogt.

Een ander Chinees team toonde, ook in 2019, aan dat de extractie, isolatie, zuivering, structurele identificatie en osteogene activiteit van H. lupulus- polysacchariden een uitgesproken anti-osteoporotische activiteit suggereren die wordt toegeschreven aan het homogene polysaccharide HLP50-2.

Actie op het zenuwstelsel:

Hop oefent daarom een kalmerende en hypnotische activiteit uit , toegeschreven aan de synergetische werking. De sedatieve activiteit van hopextracten werd daarom bevestigd door een open multicenteronderzoek bij 225 vrijwilligers.

De werkzaamheid van de combinatie van hop met valeriaan bij de behandeling van slaapstoornissen is gevalideerd door verschillende gecontroleerde onderzoeken, met een activiteitsniveau dat identiek is aan dat van benzodiazepinen. In een gerandomiseerde dubbelblinde studie vermindert de combinatie van de twee planten de tijd die nodig is om in slaap te vallen, terwijl valeriaan alleen niet voldoende is.

Prenylflavonoïde xanthohumol vermindert Alzheimer- achtige veranderingen in vitro en moduleert meerdere pathogene moleculaire routes in een cellulair model van de ziekte van Alzheimer, wat suggereert dat deze stof potentieel kan hebben voor de behandeling van deze ziekte en/of neurodegeneratieve aandoeningen van de ziekte van Alzheimer.

Bacteriedodende, bacteriostatische, antivirale en fungistatische werking:

Door cumulon en lupulon. Deze bittere verbindingen werken op gram (+) en gram (-) bacteriën op een omgekeerde manier dan hun oplosbaarheid in water, wat het mogelijk maakt te concluderen dat deze bactericide en bacteriostatische activiteit zich op het niveau van de vetoplosbare membraancomponenten bevindt.

In 2019 toonde een Frans team aan dat de geprenyleerde chalconen en acylphloroglucinolen van Humulus lupulus een krachtige antibacteriële werking uitoefenen op stammen van Staphylococcus aureus die resistent zijn tegen methicilline, Leishmania mexicana en Trypanosoma brucei .

Volgens twee onderzoeken vertragen de polyfenolen in hop de ontwikkeling van tandplak en kunnen ze uiteindelijk van therapeutisch belang zijn bij de behandeling van parodontitis . Het werkingsmechanisme omvat de onderdrukking van de productie van in water onoplosbaar glucaan, geïnduceerd door Streptococcus mutans , een van de belangrijkste parodontale kiemen.

Het hydroalcoholische extract verkregen uit vrouwelijke bloeiwijzen van humulus lupulus oefent in vitro een antivirale activiteit uit van het anti-influenza-type en vertoont ook antioxiderende eigenschappen .

In vitro zijn hopextracten ook fungistatisch.

Andere eigenschappen:

Er zijn anti- kanker eigenschappen van extracten van hopbellen naar voren gebracht. Hun aanwezigheid in plasma beschermt tegen veranderingen na blootstelling aan peroxynitriet.
De xanthohumol in de vrouwelijke hopbloeiwijzen is een krachtige thioredoxine-reductaseremmer en wordt ook beschouwd als een potentieel middel tegen kanker. Het remt met name angiogenese door de activiteit van nucleaire factor kappa B (NF-kB) bij alvleesklierkanker te onderdrukken.
Xanthohumol blokkeert de proliferatie en migratie van vasculaire gladde spiercellen in vitro en vermindert verder de vorming van neointima in vivo . Naast zijn antioxiderende, ontstekingsremmende eigenschappen stimuleert xanthohumol ook de synthese van collageen en elastine. In vivo verbetert deze stof de cognitieve vermogens .

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor het gebruik met Hop?

Contra-indicaties:

Uit voorzorgsprincipe is hop gecontra-indiceerd in gevallen van hormoonafhankelijke kanker (borstkanker, baarmoederhalskanker, enz.)
Gezien het fyto-oestrogeengehalte raadt de EMA de orale inname van hop af bij prepuberale kinderen. Het specificeert ook dat het gebruik van hop tijdens zwangerschap of borstvoeding niet wordt aanbevolen, bij gebrek aan voldoende gegevens.

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:

Zoals elke kalmerende plant kan hop, afhankelijk van de dosering en de gevoeligheid van de persoon, de alertheid verminderen en gevaarlijk zijn bij het gebruik van machines of het besturen van voertuigen.

Geneesmiddeleninteracties:

De inname van hop kan een versterkend effect hebben op andere kalmerende middelen; slaappillen, anxiolytica, antidepressiva, anti-epileptica, antipsychotische neuroleptica, opiaatderivaten, antihistaminica, enz.
Het gelijktijdige gebruik ervan kan echter een verlaging van de dosering van deze geneesmiddelen vereisen en vereist medisch advies.

Hoe hop te nemen en in welke dosering?

Droge vorm:

Als voedingssupplement, in de vorm van gestandaardiseerd vers plantenextract, droog extract in capsules .

Vloeibare vorm:

Honing glycerine vloeistof extract : 50 druppels 1 tot 2 keer per dag in een glas water.
Moedertinctuur : 50 druppels 1 tot 2 keer per dag in een glas water.
Afkooksel : 10 g voor 1/2 L water, matig verwarmen, 1 kopje 1 tot 3 keer per dag.

Hop, van het maken van bier tot een geweldige therapeutische bestemming

Een beetje geschiedenis

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van hopbellen?