Paardebloem, uitzonderlijke gezondheidsvoeding met diuretische kracht

Posted on 4 February 2022 by Emmanuel

De paardenbloem is een veel voorkomende plant, niet te negeren en verbergt veel schatten. Puzzelbotanici, er zijn maar liefst 60 soortengroepen en in totaal meer dan 1200 soorten (alleen voor Europa). De paardenbloem verspreidt zich wijd in de meeste gematigde zones van het noordelijk halfrond (Europa, Noord-Amerika, Noord-Afrika, China, India, Iran, enz.), wat het oorspronkelijk gekozen gebied is.

Een beetje geschiedenis

Waar bij de wilde paardenbloem veel variatie te zien is, is deze onder invloed van de teelt veel gedisciplineerder. Dit is wat Georges Gibault (1856-1941) aan het begin van de vorige eeuw opmerkte: “De soorten paardenbloem die in tuinen zijn toegestaan, liggen volledig vast, wat opmerkelijk is voor een plant die zo kort in cultuur is geweest.”

Als we de neiging hebben om als waar te accepteren dat de paardenbloem pas sinds de 15e eeuw zowel een voedsel als een medicijn is , blijkt het heel duidelijk dat het vanaf de Renaissance vooral artsen en botanici zijn die hem de therapeutische deugden bevorderen , zoals bijvoorbeeld , de arts van koning Frans I , Jean Ruel (1476-1537), die kort voor zijn dood waarschuwde voor de zuiverende eigenschappen van deze plant. Dan Tabernaemontanus die in hem een ​​kwetsbaarheid als geen ander zag, Matthiole die hem voor geelzucht bedoelde, Jérôme Bock de eerste die wees op zijn diuretische deugden, gevolgd door Matthias de l’Obel, waardoor het de naam herba urinaria kreeg .

Wat zijn de belangrijkste farmacologische eigenschappen van paardenbloemwortels?

Stimulatie-activiteit secretie-/excretiefunctie:

• Op levergalniveau:

Met een cholagogue-effect en een milde choleretische activiteit ; paardenbloem wordt lange tijd gebruikt om de afscheiding van gal te stimuleren.

• Op nierniveau:

Naast de diuretische werking hebben extracten van paardenbloembladeren een diuretische werking die even krachtig is als furosemide . Het diuretisch effect is in feite verantwoordelijk voor 100% van het gewichtsverlies dat bij mensen is aangetoond. Het zou verband houden met het hoge kalium- en inulinegehalte van de plant.

Spijsverteringseigenschappen:

• Leveractiviteit:

Ontgiftende: Deze werking van paardenbloem wordt vooral uitgeoefend op het niveau van fase 2, met een zeer significante enzymatische inductie van UDP-glucoronosyltransferase (+ 244% in vergelijking met de controlegroep). Op het niveau van fase 1 wordt een significante afname waargenomen op het niveau van de activiteit van CYP1A2 en CYP2E, terwijl er geen werking op CYP2D en CYP3A werd waargenomen.

Hepatoprotectief: deze actie is aangetoond voor polysacharidefracties van paardenbloem bij een persoon die is vergiftigd door tetrachloorkoolstof.

• Eupeptische werking, bittere tonic en eetlustopwekker dankzij de sesquiterpeenlactonen:

Van oudsher wordt aangenomen dat bitter smakende planten de spijsvertering en eetlust stimuleren door de spijsverteringsafscheidingen te verhogen, met name de pancreas (stimulatie van de golf door bitterheid).

• Licht laxerende werking door inuline en zijn rijkdom aan kalium:

De inuline in de paardenbloem oefent inderdaad een prebiotisch effect uit, van het bifidogene type, wat is bevestigd door de studie van de plant. In een reeks van 24 volwassenen die aan chronische colitis leden, verbeterde een preparaat met paardenbloem constipatie, diarree en darmklachten bij 96% van de patiënten.

Metabolische eigenschappen:

• Antioxidanten en hypolipidemieën:

In vivo veranderde behandeling met paardenbloemwortel en -blad de plasma-antioxidant-enzymactiviteiten en lipidenprofielen positief bij personen met hypercholesterolemie, wat potentiële lipidenverlagende en antioxiderende effecten aantoont, resulterend in mogelijke bescherming tegen atherosclerose gerelateerd aan oxidatieve stress. Deze antioxiderende werking wordt bevestigd door andere onderzoeken.

• Antidiabetica en anticoagulantia:

De antidiabetische eigenschappen van paardenbloem worden toegeschreven aan chicorinezuur, taraxastenol (TS), chlorogeenzuur en sesquiterpeenlactonen, maar vereisen verder onderzoek.

• Ontstekingsremmende eigenschappen:

In vitro onderdrukken alcoholische en waterige extracten van paardenbloem de productie van stikstofmonoxide (NO = stikstofmonoxide) en de expressie van induceerbaar NO-synthase (iNOS) en cyclo-oxygenase-2 (COX-2). Ex vivo en in vivo verlagen ze de NO- en lymfocytniveaus en oefenen ze anti-angiogene en antioxiderende activiteit uit met betrekking tot het taraxasterol in de plant.

Immunostimulerende en hematologische eigenschappen:

In vitro bevorderen paardenbloemextracten, waaronder taraxinezuur -D-glucoside verkregen met ethylacetaatextractie, de migratie van neutrofielen, de proliferatie van miltlymfocyten en fagocytose.

In vivo is paardenbloemextract anti- anemisch , een actie waarbij het aantal rode bloedcellen en het hemoglobinegehalte worden verhoogd.

Andere eigenschappen:

• antitumor
• Anti-infectiemiddelen
• Antidepressiva en neuropsychiaters

Zijn er voorzorgsmaatregelen voor Paardebloem?

Contra-indicaties:

• Gecontra-indiceerd bij obstructie van de galwegen, cholangitis, leverziekte, symptomatische galstenen (buiten strikt medisch toezicht), actieve maagzweer en alle andere galaandoeningen.
• Gezien het gebrek aan voldoende gegevens om elk risico verbonden aan het gebruik van deze plant uit te sluiten, specificeert de EMA dat het gebruik ervan niet wordt aanbevolen bij zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven. Het breidt deze aanbeveling uit tot kinderen onder de 12 jaar.

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik:

• Om ervoor te zorgen dat de hoeveelheid urine toeneemt, is tijdens de behandeling voldoende vochtinname noodzakelijk.
• Zorg voor medische opvolging in het geval van symptomatische ureter- en galstenen.
• Gebruik geen paardebloem, een diuretische plant, tijdens een aanval van nierkoliek. De plant kan direct na de crisis gebruikt worden.
• Afgezien van medisch toezicht dient het gebruik van paardenbloem te worden vermeden in geval van nierinsufficiëntie en/of hartfalen en/of diabetes; vanwege de theoretische mogelijke risico’s van hyperkaliëmie.
• Als onderdeel van zelfmedicatie met de plant, als de symptomen langer dan 2 weken aanhouden tijdens het gebruik van de plant, moet een arts of gekwalificeerde beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg worden geraadpleegd. Evenzo vereist het optreden van oedeem, koorts, dysurie, spasmen of bloed in de urine medisch overleg.
• Overweeg het kaliumgehalte bij matige tot ernstige nierinsufficiëntie.

Geneesmiddeleninteracties:

• De diuretische effecten van paardenbloem kunnen worden toegevoegd aan die van andere planten of diuretica.

Hoe wordt Dandelion ingenomen en in welke dosering?

Droge vorm:

• Als voedingssupplement, in de vorm van heel totumpoeder in capsules .

Vloeibare vorm:

• Gestandaardiseerd extract van verse plantenvloeistof : 5 tot 10 ml per dag in water.
• Integrale suspensie van verse plant : 5 tot 10 ml per dag in water.
• Honingextract van vloeibare glycerine : 3 maal daags 5 ml in water.
• Hydroalcoholisch extract : 20 tot 40 druppels 2 tot 3 keer per dag in een glas water.
• Afkooksel : 4 tot 5 g wortels per kopje 10 min koken, 1 kopje 2 tot 3 keer per dag.

 

Medische bibliografische bronnen en klinische onderzoeken :

• Chakuski I. et al., Treatment of chronic colitis with an herbal car combination of Taraxacum officinale; Hypericum perforatum, Melissa officinalis, Calendula officinalis and Foeniculum vulgare; Vutr Boles, 1981
• Clare B.A. et al. The Diuretic Effect in Human Subjects of an Extract of Taraxacum officinale Folium over a Single Day; J Altern Complement Med., 2009
• Hook I. & A. et al., Evaluation of Dandelion for Diuretic Activity and Variation in Potassium Content International Journal of Pharmacocognosy, 1993
• Kelly G., Inulin-type prebiotics ; a review. (Part 2), Altern Med Rev., 2009
• Gonzalez-Castejon M. et al., Diverse biological activities of dandelion, Nutr Rev., 2012
• Schütz K. et al., Taraxacum. A review car on its phytochemical and pharmacological profile, Journal of Ethnopharmacology, 2006
• Jeon H.J. et al., Anti-inflammatory activity of Taraxacum officinale, Journal of Ethnopharmacology, 2008
• Kim J. et al., Characterization of immunostimulatory activities of fractions obtained from Taraxacum officinale, Planta Med, 2010
• Wirngo F.E. et al., The Physiological Effects of Dandelion (Taraxacum Officinale) in Type 2 Diabetes, Rev Diabet Stud., 2016
• Park C.M. et al. TOP1 and 2, polysaccharides from Taraxacum officinale; attenuate car CCI(4)-induced hepatic damage through the modulation of NF-kappaB and its regulatory mediators; Food Chem. Toxicol, 2010

 

 

Clementine. M.
Schrijver van wetenschappelijke artikelen
Naturopath – Aromatherapeut / Herbalist – Fytotherapeut
Adviseur klinische fyto-aromatherapie en Ethnomedecine