Halitose komt vooral voor als je te weinig drinkt, moeite hebt met de spijsvertering of medicijnen gebruikt. “Halitosis” is de wetenschappelijke term voor slechte adem, of de uitstoot van onaangename geuren via de ademonaangename geuren van orale of nasale oorsprong. Het begrip “onaangename geur” varieert echter afhankelijk van cultuur, tijd en individuele gevoeligheden. In onze samenleving wordt deze aandoening beschouwd als een handicap die de ontwikkeling van harmonieuze sociale relaties in de weg kan staan.
Halitose, beter bekend als slechte adem, kan voor veel mensen een bron van verlegenheid zijn. Het wordt gekenmerkt door een onaangename adem en kan door verschillende factoren worden veroorzaakt. Er zijn echter natuurlijke manieren om halitose te behandelen en weer een frisse, aangename adem te krijgen.
Hoe ontstaat halitosis?
Halitose wordt meestal veroorzaakt door de fermentatie van voedseldeeltjes door Gram-negatieve anaerobe bacteriën in de mond. Hierbij ontstaan vluchtige zwavelverbindingen zoals waterstofsulfide en methylmercaptaan. De betrokken bacteriën kunnen aanwezig zijn in gebieden met parodontale aandoeningen, vooral daar waar ulceratie of necrose aanwezig is. De verantwoordelijke micro-organismen bevinden zich in de diepe parodontale pockets rond de tanden. Als het parodontale weefsel gezond is, kunnen deze bacteriën achter op de tong woekeren.
Welke factoren dragen bij aan halitose?
Factoren die bijdragen aan de overgroei van de verantwoordelijke bacteriën zijn onder andere een verminderde speekselvloed(parotispathologie, syndroom van Sjögren, anticholinerge middelen), stagnatie van het speeksel en een verhoogde pH-waarde van het speeksel.
Na de spijsvertering geven bepaalde voedingsmiddelen of kruiden hun geur af aan de longen; de geur die je uitademt kan onaangenaam zijn voor je omgeving. De geur van knoflook kan bijvoorbeeld 2 tot 3 uur na consumptie in de adem worden waargenomen, lang nadat de knoflook uit de mondholte is verdwenen.
Wat veroorzaakt halitose?
Enkele van de belangrijkste oorzaken van halitose zijn een slechte mondhygiëne, onvoldoende voeding en de aanwezigheid van onderliggende medische aandoeningen.
De meest voorkomende oorzaken zijn
- Tandvleesaandoeningen of parodontitis
- Roken
- Ingenomen voedsel dat een vluchtige stof bevat
Maagdarmstoornissen veroorzaken zelden halitose omdat de slokdarm normaal gesproken gesloten is. Het is verkeerd om te denken dat ademgeuren de toestand van de spijsvertering en de darmfunctie weerspiegelen.
Andere abnormale ademgeuren:
Verschillende algemene ziekten zijn verantwoordelijk voor de productie van vluchtige stoffen die in de adem waarneembaar zijn, hoewel ze niet de bijzonder vieze, onaangename geuren van halitose veroorzaken. Diabetische ketoacidose produceert een zoete of fruitige acetongeur; leverfalen produceert een zwakke zwavelgeur; en nierfalen produceert een urine- of ammoniakgeur.
Niet-orale pathologieën waarvan is vastgesteld dat ze halitose veroorzaken zijn onder andere KNO-pathologieën, infecties van het maagdarmkanaal en de bovenste en onderste luchtwegen, en bepaalde metabole, psychologische of iatrogene ziekten. De belangrijkste gastro-intestinale pathologieën zijn gastro-oesofageale refluxziekte, divertikel van Zenker, achalasie, slokdarmkanker,maagzweer, pylorische stenose en Helicobacter pylori (H. pylori) maaginfectie.
Natuurgeneeskundig advies bij halitose
Als je een slechte adem hebt, gebruik dan een onberispelijke mondhygiëne: poets je tanden minstens twee keer per dag en gebruik tandzijde of interdentale ragers minstens een keer per dag. Poets je tong elke dag of zelfs twee keer per dag van achter naar voren met een zachte borstel gedrenkt in een chloorhexidine mondwater. Stimuleer speekselvorming door op suikervrije pepermuntjes te zuigen of suikervrije kauwgom te kauwen. Drink minstens anderhalve liter water per dag.
Andere hygiënemaatregelen kunnen ook helpen bij een slechte adem:
- Als je een uitneembare beugel draagt, doe die dan na elke maaltijd uit en poets ze met een tandenborstel die speciaal daarvoor bedoeld is.
- Eet regelmatig: kauwen en slikken reinigen de mond, stimuleren de speekselproductie en voorkomen onaangename geurtjes en ketose.
- Eet evenwichtig en beperk het aantal voedingsmiddelen dat een slechte adem kan veroorzaken.
- Spoelen met een antiseptisch mondwater kan nuttig zijn, bij voorkeur alcoholvrij omdat dit de slijmvliezen uitdroogt. Gebruik mondwater niet te lang zonder advies van uw tandarts. Een goede mondhygiëne betekent ook een frisse adem.
- Als je de neiging hebt om een slechte adem te hebben, wees dan op je hoede voor voedingsmiddelen zoals knoflook of uien en alcohol.
Een groot aantal parafarmaceutische producten wordt aanbevolen voor een slechte adem. Hieronder vallen mondspoelingen, tandpasta’s, zuigtabletten en mondsprays. Ze bevatten vaak plantenextracten om onwelriekende zwavelverbindingen te neutraliseren of de adem te verfrissen.
Welke geneeskrachtige planten moeten worden gebruikt om een slechte adem tegen te gaan?
Er zijn veel therapeutische oplossingen, de meeste curatief, maar ze zijn allemaal afhankelijk van de oorzaak.
Van bepaalde planten wordt gezegd dat ze de zwavelverbindingen die verantwoordelijk zijn voor een slechte adem neutraliseren: peterselie, munt, basilicum, koriander en groene anijs bijvoorbeeld. Het kauwen op de bladeren of zaden van deze planten kan zorgen voor een frisse adem. Indiase restaurants bieden systematisch een mengsel van deze zaden aan aan het einde van de maaltijd.
Van bananen en kiwi’s wordt ook gezegd dat ze helpen tegen ademproblemen.
Ailanthe:
Homeopathische indicaties: ernstige angina, kwaadaardige infecties, cyanotische slijmvliezen, vieze adem.
Essentiële olie voor moeraspijn:
Essentiële olie van selderij wordt vooral aanbevolen bij een vieze adem, licht leverfalen en winderigheid.
Essentie van citroenschil :
Citroen wordt aanbevolen bij problemen met de spijsvertering, lever en alvleesklier, en bij een slechte adem.
Medische literatuur en klinische onderzoeken:
- Nadanovsky P, Carvalho LB, Ponce de Leon A. Orale onwelriekendheid en de associatie met leeftijd en geslacht in een algemene populatie in Brazilië. Mondziekten, 2007
- Donaldson AC, Riggio MP, Rolph HJ, Bagg J, Hodge PJ. Klinisch onderzoek van proefpersonen met halitose. Mondziekten, 2007
- Davarpanah M, Szmukler-Moncler S, Sater S, Caraman M. L’Halitose, fléau de santé publique, la diagnostiquer et la traiter. Tandvlies, 2010
- Manolis A. De diagnostische mogelijkheden van ademanalyse. Klinische chemie, 1983
- Slechte adem, Ziektekostenverzekering
- Halitose (slechte adem), Franse vereniging van tandartsen, 2004
- Gids voor zelfmedicatie, Vidal, 2010